Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
තවත් පැයක පමණ කාලයකින් නවෝ ආයෙමත් ඇවිත් අපෙ කාමරයේ දොරට තට්ටු කලා...
හොදයි හොදයි අපි ලෑස්තියි... ප්‍රගීත් එහෙම කියද්දි නවෝ අපේ මග පෙන්වන්නා විදියට අපිට ඉදිරියෙන් ඇදුනා ගොඩනැගිල්ලෙ පිටිපස්සෙන් පිහිටියෙ පිරිමි ලමුන්ගෙ බෝඩිම් නිවාසය .. පුංචි කොල්ලො රෑනක් අපිට පිටිපස්සෙන් පෝලිමක් හැදිලා අපි යන දිහාවටම එන්න ගත්තා..
" හරියටම හතට මෙහෙ උදේ කෑම....ඒක නිවාඩු කාලෙ නිසා නැත්තන් ඔයාට හරියට හයයි තිහ වෙදිදිවත් කෑම කාමරෙයෙ ඉන්න ඕනේ..." නවෝ එහෙම කියලා මෙහෙ තිබ්බ සිතලට එයා ඇද හිටිය ස්ව්ටරයහි අත් දෙක පහලට දලා දෑත් එකිනකට අතුල්ලගත්තා
"ඔයාලා කාල සටහනකටද වැඩ කරන්නෙ... අපොයි නිරාන් මට කියන්න එපා අපෙ දෙව්ලි මෙහට්ට වෙලා නපුරු හෙඩ් මාස්ටර් කෙනෙක් උනා කියලා..." ප්‍රගීත් එහෙම කියලා මුව මතට අත තියාගත්තා එයා කට පුරවලා කොයි වෙලෙත් අපේ දෙව්ලි අපේ දෙව්ලි කියලමයි කියන්නෙ එයාට කියලා දෙන්න ඕනෙ මෙතන අපෙ කියලා වචනයක් යෙදෙන්න ඕනෙ නෑ කියලා
"දෙව්ලි අක්කා නෙමේ මෙහෙ හෙඩ් මාස්ටර් ඒ අපෙ ලොකු සිස්ටර් එයා ටිකක් සැරයි ඒ වුනාට අපිට හරි ආදරෙයි එයා කියන්නෙ හැම වැඩක්ම වෙලාවට කරන්නයි ඕනෙ කියලා ඒකයි අපිව වෙලවකට හුරු කරලා තියෙන්නෙ" පුංචි නවෝ එහෙම කියලා නිල් පාටින් හැඩ වෙච්ච ගොඩනැගිල්ලකින් අපිව සුදු පැහැති කොරිඩොවකට අරන් ආවා..
"නවෝ ඔයා මොකද මෙහෙ කරන්නෙ ඔයා ඉන්න ඕනේ එදා අපි ආපු නිවාසෙ නෙමෙයිද..."මන් එහෙම අහදි මන් අහපු ප්‍රශ්නයට පිලිතුරු නොදී නවොද් ඉස්සරහට ඇදුනා..දෙව්ලි ඊයෙත් නවෝද් ගැන මතක් කරද්දි මන් හිතුවෙ තාමත් එයා හිටියෙ පරණ නිවාසෙ කියලා....මගෙ කුතුහලයට ඔහු උත්තරයක් දෙනවා වෙනුවට ප්‍රගීත් ඊට උත්තරයක් දුන්නා..
