¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
රාත්‍රී දහය හෝරව වෙනකනුත් මම කලින් දෙව්ලිත් සමගින් වාඩිවෙලා හිටිය බංකුවට වෙලා පහල හද එලියට දිදුලන විලක් දිහාවට අවධානයෙන් යොමු කරන් බලන් හිටියා..අපි අතරෙ ඇති වෙච්ච් රණ්ඩුවෙන් පස්සෙ සාහිලුත් කොහෙ ගිහින්ද දන්නෑ නිතේශුත් ඒ එක්කම එයා සමග අතුරුදහන් උනා ..ප්‍රගිත්ව දක්කෙත් නෑ මට විශ්වාසයි එයා නම් මන් වගේ කොහෙ හරි කාටවත් පෙන්නැතිව මුල්ලකට වෙලා ඇති එයාටම දොස් පවරගන්නවා ඇති. කට්ටිය තැන් තැන්වලට විසිරුනු නිසා දෙව්ලි අවදි උනාවත්ද කියලවත් පනිවිඩියක් කවුරුත් අරන් ආවෙ නෑ ඩොක්ටර්ට කියපු විදියට නම් දැන් හරි නම් එයා නැගිටින්න ඕනේ..මන් ආයෙමත් ඔරලෝසුව දිහා බලලා හුස්මක් අරගත්තා...ඩොක්ටර්ට මොනවා කිව්වා වුනත් මන් දෙව්ලිව කොහොම හරි හොද කරගන්නවා.. තියෙන්නෙ එක මාර්ගයක් නෙමේ මේ ලෝකෙ කොහෙම හරි එයාව හොද කරගන්න ක්‍රමයක් ඇති...මන් ඒක හොයාගන්නම්...හිද සිටි බංකුවෙන් නැගිටලා මන් දෙව්ලි මෙතෙක් වෙල ප්‍රතිකාර ගත්ත කාමරයට ඇයව සොයා ගියත් ඇය එතන හිටියෙ නෑ ඒ වෙනුවට නර්ස් කෙනෙක් එයා වැතිරිලා හිටිය ඇද පිලිවලකට සකස් කරමින් හිටියා
"ඔයා ඔය දෙව්ලිවද හොයන්නෙ" මගෙ නොසන්සුන් ඇස් කාමරය වටා යද්දි එතන හිටිය ප්‍රිය මනාප නර්ස්වරිය මගේ අපේක්ශාව තේරුම් ගනිමින් මගෙන් අසන විට මා ඇයට හිස සැලුවේ ඔව් කියන්නටය..
"එයාට සිහිය ආවා..ඔන්න හැමදාම වගේ මොකුත් නොවුන ගානට එයා මෙතනින් දුවලා ගියා. ඔයාට එයාව හොයාගන්න ඕනෙ නම් පහල විල ගාවට ගියා නම් හරි..ආ ඒත් යද්දි පොඩ්ඩක් පරිස්සමින් තාම එහෙට ලයිට් නම් හයි කරලා නෑ. අනික ඔය පාර ලෙස්සනවා ඒ නිසා පරිස්සමින්...ඔය පාර දිගේ ඔතනින් පහලට බැහැලා යන කොට හම්බෙන තේ වත්ත මැද්දෙන් ඔයාට පොඩි අඩිපාරක් පෙනේවි එතනින් දිගටම ගියාම ඔයාට විල හොයාගන්න පුලුවන් බයවෙන්න එපා පාර හොයාගන්න් ඒ තරම් අමාරු වෙන එකක් නෑ " එයා එහෙම කියලා කුටියෙ ජනේලයෙ අධාර කරන් මට මාර්ගය පෙන්නුවා.. ඇගේ උපකාරයට ස්තූති කල මන් ෆෝන් එකේ ෆ්ලැශ් ලයිට් එකට පිං සිද්ධ වෙන්න අතක් පයක් නොකඩගෙන තේ වත්තෙ අඩිපාර මැද්දට ආවා...
