Sabah erkenden kalkıp düşünmeye başladım. Acaba nasıl söylesem? En iyisi Salim'i ağacın altına çağırmak. Düğüne iki gün var. Ve sanırım hazırlıklara girişecekler bugün.
Yüzüne dümdüz söylesem mi? Ya da alıştıra alıştıra mı? Yok yapamam. Mektup mu yazsam? Hayır buldum. Günlüğümde her şey yazıyor. Alıp bunu oku diye Salim'e vermeliyim.
Ama onda Salim'in anlam veremeyeceği şeyler var. Kalkıp sandığı açtım. Günlüğü elime aldım.
İlk sayfalar kendi zamanımdan başlıyor. Çok şükür Facebook'ta Salim'in sadece fotoğrafını gördüğümü yazmışım. Ölüm ilanını gördüm diye yazsaydım, sevdiceğim 2024 yılında öleceğini öğrenip dehşete düşebilirdi. Bilim adamlarıyla yaptığım görüşmeler, yaptığım zaman yolculuğu, çektiklerim, hislerim, yaşadıklarım, her şey yazıyor. Evet. Salim'e bunu versem çok iyi olacak.
Ağacın oraya çağırıp bunu ona vermeliyim. Evet. Kafaya koydum. Başka türlüsü olmaz.
Ama, ya "Bana dürüst davranmadın." diyip benden vazgeçerse. Günlüğe son bir not düşsem bu konu hakkında çok iyi olacak. Zaten defter de bitti olmuş neredeyse.
Salim,
Biliyorum, bu günlüğü okuduğun zaman, hakkımda iyi şeyler düşünmeyebilirsin. Sonuçta sana dürüst davranmadım. Ama ne olur bütün bunların hepsinin senin için olduğunu bil sevgilim.
Senin için bunca çileye katlandım. Senin için hiç olmayacak insanlarla yüz göz oldum. Senin için zaman yolculuğu yapıp riske girdim. Ve zerre pişman değilim. Gene olsa gene yaparım.
Beni geri götürsünler istemiyorum. Zaman yolcusu olduğumu bilen herkesi ortadan kaldırma niyetindeler. Kimse bilmesin. Sen de artık bildiğine göre sakın ama sakın kimseye bahsetmemelisin. Sana da bir şey yaparlar diye çok korkuyorum.
Öyle bir noktadayım ki, senin için kendi yaşantımdan, alışkanlıklarımdan, ailemden dahi vazgeçtim. Bilmem, bu kadar fedakârlık sana fazla gelir mi? Ama gene olsa, gene yapardım.
Ne olursa olsun vazgeçme bizden. Çünkü sensiz bütün bunların hiçbir anlamı yok. Sevdiğim ilk ve tek erkeksin. Ve muhtemelen de son. Asla ama asla, sensiz bir hayatı düşünemiyorum.
Selin ismine bile yabancıyım artık. Kendimi tamamen Nazlı gibi bilip hissetmeye başladım. Ve seninle yeni yaşantımızda da bu ismi kullanacağım. Sen sadece uzattığım elimi bırakma yeter. Beni sensiz bırakma yeter.
Senden başka kimsem yok bu zamanda. Benim ailem sensin. Yapayalnız bırakma beni. Gel, gidelim buralardan bir an önce.
Seni seviyorum.
Nazlı.
Bu da günlüğe yazdığım son cümle oldu.
Salim'e bunu düğünden önce ya da hemen sonra, bir şekilde verip okumasını sağlamalıyım. Sonra da çekip gitmeliyiz buradan.
**********
Hâlâ uykuluyum. Aniden kapı çaldı. Koştur koştur gidip açtım. Hatice teyze üzerine bir şeyler giymiş alelacele yemenisini bağlamakla meşguldü. Gözleri ağlamaklı bana baktı.
-Teyzem, günaydın, ne oldu??
-Kızımmm. Sorma başımıza gelenleri!!!Paniğe kapıldım.
-Ne oldu???!!!
-Ayla'yı İstanbul'da tutuklamışlar. Telefon geldi. Siyasal suçlardan. Hapse atacaklarmış.Elimi ağzıma attım.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKIN ZAMANSIZ YOLCULUĞU ❤️
Genel Kurgu1 #zamanyolculuğu 1 #uzayzaman Siyah beyaz fotoğraf... Salim... Kamyon... Bu fotoğraftaki adamı bulmak için, ne çabalar harcadım. Bu fotoğraftaki adama aşık oldum. Bu fotoğraf yüzünden kendimi riske attım. Bu fotoğraf yüzünden zaman yolculuğu yapt...