لم اعرف طفلتى

الفصل التاسع والعشرون

اللهم صل وسلم وبارك على سيدنا محمد وعلى اله وصحبه وسلم تسليما كثيرا

ناديه: ايه مين دول اللى يحضروا الفطار انت بتقول ايه يا فارس هو احنا خدامين  دا احنا هوانم نؤمر  ونطاع
فارس: وليلى مش خدامه هنا عشان تطلبى منها تعمل الفطار ليلى ست الهوانم وبعدين اعتقد ما يصحش تكونى فى بيتها وتقعدى تطلبى انا اعرف ان الضيف بيبقى مكسوف هو مش فى بيته
ناديه: انت بتكلمنى انا كده يا فارس انا خالتك ضيفه اخص عليك ماكانش العشم يا بن اختى
فارس: اه اكلمك كده لما تغلطى فى مراتى وانتى فى بيتها
ناديه: بيت مين دا بيت اختى وبعدين انت زعلان اوى كده ليه ما هى متعوده ثم نظرت لليلى وقالت مش انتى متعوده على الخدمه قولي له انك متعوده
نظرت ليلى فى احراج وهى تنظر للارض وهى لم تعرف ماذا تقول اتقول له ان هى فعلا متعوده لان الجميع يعتبرها خادمه هى تريد ان تجعله يسكت ولا يتشاجر مع احد من اجلها فهى يومين وسوف ترحل من هذا المنزل
فارس: ليلى مش خدامه وبعدين انتى اللى ضيفه عندها واصبحتى ضيفه غير مرغوب فيها
ناديه: انت بتطردنى ثم نظرت الى نعمه التى كانت ساكته لا تتكلم من اول الحوار فهى تعاطفت قليلا مع ليلى عندما تحدثت معها وقالت لها سامعه ابنك بيقول ايه ابنك بيطردنى
نعمه: انت اتجننت يا فارس ازاى تطرد خالتك
جاء فارس ان يرد قطعته ليلى سريعا وقالت لا لا هو ما يقصدش انا اسفه انى ما حضرتش الفطار هروح احضره اهو وجاءت ان تذهب سريعا حتى تنهى هذا الخلاف الذى حدث بسببها
اوقفها فارس عندما قال بعصبيه : اقفى عندك
خافت ليلى من زعيقه ووقفت مكانها
فارس: مش هتعملى حاجه انتى مش خدامه عند حد وبعدين انا فعلا اقصد يا خالتو عشان اللى ما يحترمش اصحاب البيت مالوش مكان وسطينا
ناديه: بقى كده انا مشيا ومش قاعده وماعنتش جايه هنا تانى اشبع بالمشوها دى
فارس: اتكلمى كويس على مراتى انا مش عايز ارد عليكى ومحترم انك خالتى
ناديه: كل دا ومحترم امال لو مش محترم هتعمل ايه يا بن اختى
فارس : لا كنت عملت كتير اللى يغلط فى مراتى امسحه  من على وش الارض بس انا ساكت لحد الوقتى عمال اقول دى خالتك دول اهلك بس مش عارف صبرى موجود لحد امتى وممكن اعمل ايه لما ينتهى
فى هذا الاثناء جاءت ملك وقالت صباحو ثم نظرت عليهم وقالت فى ايه مالكم
ناديه: فى ان البيه اخوكى طردنى عشان المشوها دى
ملك: ايه طردك ازاى يعنى انت اتجننت يا فارس
فارس: لو سمحتى يا ملك ماتدخليش انتى ما تعرفيش ايه اللى حصل
ملك: ازاى مادخلش لا طبعا هدخل لما تطرد خالتى من البيت عشان دى لازم ادخل انت ايه اللى حصل لك من ساعت لما اجبرك بابا على الجواز منها اتغيرت مره تمد ايدك عليا ومره تطرد خالتك ليه كل ده عشان مين دا المفروض تطفحها الدم عشان اتجبرت تتجوزها و هى كمان مشوها مش تخسر الجميع عشانها
فارس:انا ماغلطش  لما تغلطو فى مراتى لازم ارد ولا عايزانى اسكت ليه شايفانى مش راجل وبعدين اطفحها الدم ليه دى احسن زوجه فى الدنيا مفيش  زيها زوجه اصيله وقفت جنبى فى ازمتى وضحت بحياتها عشانى مااعتقدش ان فى واحده تانيه ممكن تعمل  كده ومراتى مش مشوها ماسمحش لحد يقول عليها كده مراتى ست الستات  وهى ليها اسم اسمها ليلى مش دى ماشى ثم مسك يد ليلى وسحبها وصعد مره اخرى لغرفته بعد ان اخبر الخادمه تجهز فطارهم وتحضره الى غرفته
دخل الغرفه وهو ساحب ليلى خلفه ثم اغلق الباب
وجد ليلى تسحب يدها وقالت ايه اللى انت عملته ده
نظر لها فارس باستغراب وقال عملت ايه
ليلى: ليه اتشكلت مع اهلك
فارس باستغراب: ليه اتشكلت انتى لسه بتسالى انتى مش عارفه ليه
ليلى: لا مش عارفه انا شايفه ان ماكانش فى داعى دول اهلك وانا واحده غريبه ما ينفعش اللى انت عملته ماكانش ينفع انك تطرد خالتك
فارس: واطرد اى حد يغلط فيكى مش خالتى بس وايه انا واحده غريبه دى انتى مراتى يعنى اقرب واحده ليا والكل لازم يحترمك ويعرف انك مش خدامه هنا انتى ست البيت انتى من اصحابه
سكتت ليلى ولم ترد هى لم يعجبها ان يتشاجر مع اهله عشانها فهى وجودها مؤقت فسوف ترحل عما قريب لو كانت فى وضع اخر وزوجه دائما تعيش حياه طبيعيه مع زوجها كانت ستفرح بدفاعه عنها وكانت سوف تشعر انه سندها وحاميها
جلست على الكنبه ولم تتكلم
سمعوا صوت ترك على الباب كانت الخادمه تحضر لهم الافطار
فتح لها فارس دخلت ووضعت الطعام على الطاوله وخرجت قرب فارس طاولة الطعام من الكنبه التى تجلس عليها ليلى وجلس بجانبها ووضع امامها فى طبقها الطعام وقال يلا كلى بالف هنا وجلس لياكل هو الاخر ولكنه وجد ليلى تاكل من تحت النقاب فمد يده و فك النقاب عنها
تفاجات ليلى وقالت ليه شيلته
فارس عشان تعرفى تاكلى وبعدين احنا خلاص فى اوضتنا تلبسيه ليه المفروض اول لما تدخلى الاوضه تقلعيه
ليلى: انا متعوده اقعد بيه
فارس: وانا عايز اشوف مراتى عشان تفتح نفسى وانا باكل
ليلى قالت فى داخلها هو يقصد يتريق عليا ولا ايه تضايقت ليلى منه وظهر هذا على وجهها
لاحظ فارس وقال مالك يا ليلى هو انا قولت حاجه ضيقتك
ليلى بضيق: مالوش لزمه تتريق عليا انا ماقلت لكش تاكل معايا كنت ممكن تاكل مع اهلك وانا اكل فى المطبخ انا متعوده بس انك تجيبنى عشان تتريق ماكانش فى داعى وانا كنت منزله النقاب عشان ماتقرفش وماصدلكش نفسك وجاءت انت تقوم وهى تمسك النقاب فى يدها وجدت فارس يجذبها من يدها للجلوس مره اخرى وقال مين قال انى بتريق انا عمرى ما اتريق على مراتى انا بتكلم بجد انا بحب اكل معاكى عشان اشوف القمر ده ويفتح نفسى وانا قلت لك انى مش بقرف منك انتى اللى بتفهمينى غلط وبتخدى معنى كلامى غلط انا اقصد كل كلمه بقولها ومفيش اى تريقه فى كلامى انا فعلا بحب اشوف وشك بحس بالراحه والبرائه انا مش شايفك مشوها خالص بالعكس انا شايفك ملكه جمال
نظر له ليلى: وهى غير مصدقه كلامه ظلت تنظر له وهو يتكلم لترى اى كذب فى وجه ولكن لم ترى اى كذب باين الصدق فى ملامحه
فارس: يلا بقى نكمل اكل عشان انا واقع من الجوع يالله وانتى لازم تاكلى كويس انتى ضعيقه اووى وعندك انميا
ليلى: ماشى
وجلسوا ياكلوا وظل فارس يضع الطعام امامها ثم وجدته يريد ان يطعمها بنفسه ويده ممتده بالطعام امام فمها نظرت له وكانت تريد ان تاكل لكنها تذكرت انه اصبح متزوج من حنان وهى لم يردها وتزوج عليها اثناء غيبوبتها فقالت شكرا انا باكل
فارس بحنيه:وفيها ايه لما ااكلك
ليلى: انا اصلا شبعت شكرا
فارس: وتكسفى ايدى
ليلى: معلش وقامت
استغرب فارس من تصرفها وتضايق انهم فى بينهم حاجز كبير مش عارف بتخطاه فهو يريد ان تصبح علاقتهم طبيعيه ولكن هى تضع حواجز وحالتها النفسيه تجعلها تفهم كلامه دائما بشكل خاطئ لا يقصد الذى تفهمه

عند حازم
كان جالس يتناول الفطار مع والدته واخته يريد ان يتناقش مع والدته فى موضوع ملك مره اخرى ولكن يعلم لا يجب التكلم اثناء الطعام او بمعنى اخر لا حديث على طعام فقرر ان يتحدث مع منه اخته لكى تقنع والدته معه بعد انتهاء الطعام
وبالفعل انتهى موعد الافطار وذهبت منه الى غرفتها فذهب حازم وترك الباب
فتحت منه وقالت خير يا حازم
حازم : كنت عايز اتكلم معاكى فى موضوع
نظرت الى الساعه وقالت تمام فى وقت ادخل
دخل وجلس قالت اتفضل انا سمعاك
حازم: بصراحه يا مونى انا عايز منك خدمه
منه: خدمت ايه دى ادخل فى الموضوع على طول لا يوجد وقت الانسان يهدره فى التمهيدات الفارغه التى لا لا فائده ولا نفع منها غير اهدار الوقت الذى ممكن ان يستفيد بيه فى فعل اشياء اخرى اكثر اهميه واستفاده
حازم: طبعا عندك حق انا هتكلم اه بصى انا عايز اتجوز
منه: الف مبروك
حازم: بس فى مشكله
منه: وانا مالى الانسان يملك عقل لقرراته وحل مشكلاته ولا يوجد وقت لحل مشاكل الاخرين
حازم: طبعا عارف بس انتى اختى حببتى وكنت عايزك تقفى جانبى لاقناع ماما
منه: ماما مش موفقه على الجوازه  امال جاى تضيع وقتى وتقول عايز تتجوز ليه بدل ما ماما أصدرت الحكم النهائى
حازم: ما انا جايلك عشان تقنعيها معايا تغير رايها
منه: ما هو وجه الاعتراض
حازم: ملك لسه بتدرس
منه: ايه الاستهتار ده البنت دى غير مناسبه ازاى تفكر فى الجواز وهى بتدرس ازاى البنت دى مهمله الانسان لازم يوضع خطه لحياته لكيفيه سيرها لكى يصل لأهدافه كيف تخلط الدراسه مع الزواج فى وقت واحد
حازم: يا منه احنا بنحب بعض وانا هسندها وهشجعها حتى تاخد شهادتها
منه: بص يا حازم دى حياتك لا حق لى فى معارضه قراراتك ولا التعدى عليها
حازم: يعنى هتقنعى ماما
منه: ولا املك الاعتراض على قرارات ماما ولا التعدى عليها كل انسان حر فى قراراته ولا املك حق التدخل
حازم: معلش يا منه ادخل فى المره دى عشان خاطرى
تنهدت منه وقالت اللى اقدر اعمله ممكن احضر موعدك مع ماما وهناك ان سمحت لى ما التدخل ساقوم بابداء راى
تنهد حازم باحباط وقال ماشى
ثم خرج من غرفتها

عند ماجد
كان يرتدى ملابسه للذهاب الى الشركه وجد من تحتضنه من الخلف وقالت صباح الخير يا حياتى
حاول ابعادها وقال بضيق صباح النور
نادين: انت بتلبس كده و رايح فين
ماجد: هكون رايح فين رايح الشركه
نادين: لا خليكى معايا النهارده وهى تحاول ان تقبله
فابعدها بضيق : قال مش هينفع عندى شغل كتير
نادين بدلع: عشان خاطرى
ماجد بضيف: قلت ما ينفعش الله
انهى ارتداء ملابسه وذهب ليسرح شعره
ذهبت وراءه وقالت دى مش عيشه دى انا زهقت انا مراتك وليا حقوق عليك
ماجد : ما تنسيش ان جوزنا مجرد صفقه وانتى عارفه انى ما بحبكيش وبطلى بقى تتلزقى فيه خلى عندك شويه كرامه ثم تركها وخرج من الغرفه

عند حنان
لبست وخرجت تشترى فطار لكى ترد العزومه لماجد وبعد ذالك ذهبت إلى العمل ودخلت المبنى الرئيسي لتسال على ماجد لتذهب لمكتبه وتفطر معه وبالفعل
دخلت المبنى وذهبت لموظفه الاستقبال لكى تسالها عن مكان مكتب ماجد وهى لا تعلم انه صاحب الشركه

                               يتبع
                      لم اعرف طفلتى
ايه رايكم في الروايه
ماذا تتوقعون فى الأحداث القادمه