اللهم صل وسلم وبارك على سيدنا محمد وعلى اله وصحبه وسلم تسليما كثيرا
عند فارس
بعد ان اطمئن على والدته خرج من الغرفه كان سوف يتجه الى غرفته ولكن سمع صوت قادم من الاسفل فنزل الى الاسفل يرى ما يحدث وجد حازم فى الاسفل يتحدث مع الخدامه بصوت مرتفع
فارس : فى ايه ايه اللى بيحصل هنا
حازم بعصبيه: بقول للغبيه دى تروح تصحى ملك بتقولى ما ينفعش ومش عارف اروح اصحيها انا عشان بتقول انها نايمه مع حنان فى الاوضه
نظر فارس بأستغراب من اسلوب حازم مع الخادمه فهو اول مره يغلط فى احد واول مره يرته بهذه العصبيه
نظر فارس للخدمه وقال: مش هينفع ليه
الخدامه: هى قالت محدش يصحينى عشان انا بقالى كام يوم ما نمتش وعايزه ارتاح
فارس: هى فعلا ما نمتش بقالها كام يوم معلش يا حازم هى تعبانه ومحتاجه ترتاح ايه رايك نروح نلف شويه بالعربيه ونشرب حاجه
حازم بضيق: لا معلش حد يصحيها انا عايزها
تنهد فارس وقال للخدامه:طيب معلش اطلعى صحيها وعرفيها ان جوزها هنا
الخادمه: ماشى يا فارس بيه تحت امرك وبالفعل توجهت الى الاعلى لتوقظ ملك
نظر فارس الى حازم وقال : طب اقعد يابنى واقف ليه
تنهد حازم بضيق وجلس
نظر له فارس وقال: ايه يا بنى مالك شكلك متعصب
حازم: لا ابدا مافيش
فارس: مافيش ازاى دا انت بتطلع دخان
فجاء رن هاتف حازم وكان المتصل سميره
رد حازم: الو ايوه يا ماما
سميره: مراتك ترجع البيت انهارده لو مارجعتش اعمل حسابك انها مش هتدخلوا تانى
حازم بتنهيده: حاضر يا ماما هاجيبها
كان فارس بتابع الحديث ولكنه لم يسمع كلام ام حازم
اغلق حازم الاتصال ثم وجدوا ملك تنزل وعلى وجها اثر النوم وقالت حازم ايه اللى جابك دلوقتى فى حاجه حصلت
حازم: فى انى قلت لك تروحى البيت اانهارده انتى ازاى يا هانم ماتسمعيش كلامى
ملك: وانا قلت لك مش هينفع اسيب ماما
حازم: طب وجوزك مش مهم يولع مش كده
ملك: انا ماقولتش كده بس
قاطعها حازم وقال : اتفضلى اطلعى غيرى هدومك عشان نمشى
ملك: وانا قلتلك مش هينفع امشى واسيب ماما
حازم: انتى لو ماجيتيش معايا دلوقتى يبقى انتى كده بتحكمى على علاقتنا انها تنتهى
انصدمت ملك اهو يهددها الان ان ينفصل عنها قالت ايه انت بتهددنى
كان فارس يتابع ما يحدث بصمت ولكن الا هنا لم يسكت وقال ايه اللى انت بتقوله ده يا حازم
حازم: اظن ان حقى ان مراتى ترجع بيتى ويتبقى معايا وتهتم بجوزها وبيتها
فارس: وحق مراتك عليك انك تقف جنبها وجنب اسرتها فى ظروفهم الصعبه ولا ايه يا صاحبى
حازم: ما انا وقفت ونزلت من شهر عسلى تانى يوم جوازى ومن ساعتها سايب مراتى مع والدتها وباجلها وبشوف لو محتاجه او محتاجين حاجه يعنى انا ماقصرتش
فارس: بس انت شايف الوضع اللى احنا فيه وماما محتاجه ملك بنتها
حازم: ما مراتك موجوده تخدمها
فارس: مراتى موجود وبتخدمها بس هى محتاجه بنتها اكتر مهما كان مراتى غريبه عنها مش هتحب تتكشف او تحتاج حد غير بنتها وانا جايب لها ممرضه بس لازم بنتها
حازم:وبنتها ليها بيت و زوج
فارس :طب انا عندى الحل
حازم : ايه
فارس: تيجى تقعد معانا انت هنا وتبقى مع مراتك ومراتك معاك ومع امها والبيت كبير زى ما انت شايف ويسعنا كلنا
حازم: لا معلش انا ما ينفعش اسيب بيتى وامى واختى
ملك: يعنى انت مش عايز تسيب امك واختك وانا اسيب امى العيانه عادى
وجدوا مجاهد يدخل ويقول السلام عليكم
الكل: وعليكم السلام ورحمه الله وبركاته
مجاهد: مالكم صوتكم جايب لآخر الشارع ليه
فارس: ابدا يا بابا حازم جاى زعلان ان ملك قاعده هنا وعايزها تروح معاه وانت عارف حاله ماما
مجاهد: انتو بتتشاكلوا عشان كده الحكايه مش مستاهله
ملك تروح مع جوزها و تبقى تيجى لامها كل يوم تقضى اليوم هنا وتروح بالليل واحنا مع امك ايه رايك يا حازم يابنى
حازم: اللى تشوفه يا عمى
مجاهد: يلا يا ملك اطلعى حضرى نفسك عشان تروحى بيتك وماتقلقيش على امك
ملك: وحنان يا بابا انت شايف حالتها
مجاهد: ليلى موجوده وانتى هتيجى الصبح وهتفضلى معاها بقيت اليوم
ملك بتنهيده وضيق: حاضر يا بابا اللى تشوفه وبالفعل صعدت ملك لتبدل ملابسها
كان فارس يجلس وهو ينظر بضيق لحازم لانه لم يراعى ظروفهم ويفكر فى نفسه فقط
مجاهد: بص يا حازم انا خليت ملك تروح معاك عشان مش عايز مشاكل تحصل بينكم بس الراجل الجدع اللى بيعرف الاصول هو اللى بيقف جنب مراته فى شدتها ويقف مع اهلها زى ما بعد الشر لو حصل حاجه عندكم بنتى لازم تقف جنبك واحنا كمان نقف جنبك وجنب اهلك هى دى الاصول يابنى اللى اتربينا عليها
احس حازم بالاحراج وقال اصل يعنى
مجاهد: خلاص يا بنى حصل خير وياريت بعد كده بلاش تهدد مراتك بالطلاق لان انت كده هتنزل من نظرها عشان الراجل اللى بيقعد يهدد ده ضعيف ما تستغربش انا وصلت من شويه وسمعت كلامك وماحبتش اتدخل بس لما لقتكم ما بتحلوش وبتعقدوا اكتر اتدخلت
وجدوا ملك تنزل بعد ان ابدلت ملابسها واطمئنت على والدتها وحنان ذهبت لهم ونظره بضيق لحازم وقالت يلا انا جاهزه
قام حازم وقال بعد اذنك يا عمى
مجاهد: مع السلامه يابنى خذ بالك عليها
حازم: ماتقلقش يا عمى فى عينى مع السلامه يا فارس
فارس بضيق: سلام
بعد خروجهم تحدث فارس وقال
ليه يا بابا خليتها تمشى معاه انت ماسمعتش اسلوبه كان بيتكلم ازاى والاستاذ مش مقدر اللى احنا فيه
مجاهد: مش عايز بيت اختك يتخرب وهو برده عريس وعايز يفرح بمراته
فارس: ياسلام يعنى ده وقته
مجاهد: خلاص بقى يا فارس مشى الامور عشان الدنيا تمشى
تنهد فارس وقال اللى انت شايفه يا بابا
مجاهد: انا هطلع اريح بقى وانت كمان اطلع ارتاح انت تعبت جامد الايام اللى فاتت
فارس: ماشى يا بابا يلا بينا
قاموا وتوجه فارس الى الاسانسير فوجد والده لم يدخل معه فقال ايه يا بابا مش هتدخل
مجاهد : وادخل ليه ما انا اوضتى تحت
فارس: انت مش هترجع اوضتك فوق
مجاهد: لا طبعا
فارس: ليه يا بابا ما انت وماما خلاص رجعتم لبعض واتصالحتم
مجاهد: مين قال كده انا وامك انتهينا انا رجعتها على ذمتى مرعاه للعيش والملح والعشره اللى بنا وعشان خاطركم انتم عشان تبقى وسطيكم وتراعوها
فارس: انا فكرت يعنى
مجاهد: لا ماتفكرش انا رايح انام ثم تركه وتوجه الى غرفته فى الاسفل
نتهد فارس بضيق ودخل الاسانسير ليصعد الى غرفه
أنت تقرأ
لم اعرف طفلتى
General Fictionطفلتى الحبيبه انتى قطعه من روحى حتى ان غبتى عن عينى فانتى تسكنين داخل قلبى فسامحينى حين أخطأت ولم اعرفك فان كنت انا فارس احلامك فانتى حبيبتى وطفلتى الكاتبه : إسراء الشناوى