ခြန္း,,တို႔ေတြဓာတ္ေတာ္ခ်ိဳင့္ေရတံခြန္းမွာလည္ပတ္ၿပီးတာနဲ ပင္ပန္ၿပီး ပင္ပန္းဒဏ္မခံႏိုင္တဲ့အဖြဲေတြက ဟိုတယ္ျပန္နားခ်င္ၾကတာေၾကာင့္လူစုၿပီးဆရာကျပန္ပို႔ေပးတာနဲ ခြန္း,,ပါလိုက္ျပန္လာခဲ့တာပဲျဖစ္သည္"
တစ္ျခားအဖြဲေတြနဲ ငပိုင္တို႔ကေတာ့ ျပင္ဦးလြင္အမ်ိဳးသားျပတိုက္နဲ ဝိုင္ၿခံကို ထက္ၿပီးခရီးဆက္ၾကသည္"
ခြန္း,,ကေတာ့ မနက္ထဲကဒီခရီးစဉ္မွာအမူးသမားေလးမပါ၍ ခြန္း,,မေပ်ာ္ႏိုင္ေနာက္ဆံတင္းေနရသည္မွာလည္းအမွန္"
တစ္ေန့လည္လံုးလည္း မေန့ညကအျဖစ္ပ်က္ကေလးေၾကာင့္ၾကည္ႏူးမႈေလးကလည္မဖံုးႏိုင္မဖိႏိုင္ပါ ငယ့္,,ကိုလည္းစိတ္ကမခ်မေန့ညက အရိွန္နဲမ်ားဖ်ားလို႔ေနမလာလို႔ေတြးေနမိၿပီး ဟိုတယ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အရင္ဆံုး ေျခဦတၫ့္ရာ
ငယ့္,,ရဲအခန္းေရ႔ွသို႔ ......
တီေတာင္.......တီးေတာင္.......တီေတာင္.......
ငယ့္,,အခန္းကို ဘဲလ္တီေနတာၾကာၿပီး တံခါးလာဖြင့္ေပးပံုမရရင္ေတာ့ ငယ္,,တို႔အုပ္စုဘယ္သေဝထိုးသလဲမသိ အမူးသမားေလး တို႔ေတာ့ အရမ္းအတက္ေကာင္းေတြတက္ေနတာ"
အဲလစ္ဖုန္းကိုဆက္ၾကၫ့္ရင္ရတာပဲ ဟုတ္တယ္ အဲလစ္ကိုဖုန္းဆက္ၾကၫ့္ရမယ္"
"ခြန္း,,...?"
ခြန္း,,ေနာက္ကေခၚသံၾကားလိုလွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ထင္တဲ့အတိုင္ပဲအျပင္ကျပန္လာတာသၫ့္ပံု မရေတာ့ဘူး ဒင္းေလးကိုဒီအတိုင္လြတ္ထားရင္မျဖစ္ေတာ့ဘူး ခြန္း,,မ်က္ႏွာကိုတည္ထားလိုက္ၿပီး...
"ဒါက ဘယ္ကျပန္လာတာလဲ!! မေျပာမဆိုနဲ"
"ဟို....အရီဖ်ားေနလို႔.....အဲတာ...ေဆးခန္းျပရင္ ေန့လည္စာသြားစားၾကတာ...."
"ဟုတ္တယ္......ဟုတ္တယ္...... မခြန္း,,ျပင္ဦးလြင္မွာရိွတဲ့အဲလစ္အေဒၚကိုလိုက္ပို႔ခိုင္တာပါ အဲလစ္တို႔ပဲသြားတာမဟုတ္ပါဘူး ဆရာ့ဆီလည္းဖုန္းဆက္ၿပီးခြင့္ေတာင္းလိုက္ပါတယ္ မခြန္း,,ဆီကိုဆက္ရင္အႏွာက္ယွက္ျဖစ္မွာဆိုးလို႔..."
ခြန္း,,ကမ်က္ႏွာတည္ၿပီးေလသံမာမာနဲေမးလိုက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုးက ၿငိမ္ကုပ္ၿပီးျပာျပာသလဲရွင္းျပလာသည္"အမယ္ သူတို႔ကခြန္း,,ကိုေၾကာက္ပါတယ္ေပါေလ
