'ဟင္း........အင္း......'
"အ့!!....."
ဘန္နီ,,အိပ္ရာႏိုးေတာ့ တစ္ကိုယ္လံုးနာက်င္ကိုက္ခဲတာေရာ ေခါင္းေတြကထိုးကိုက္ေနတာေရာေၾကာင့္ ၿငီးထြာေနမိရင္း'
"မထနဲ႔!! ဒီတိုင္းလွဲေနအုန္း"
ဟင္း!! ခြန္း....
ဘန္နီ,,လွဲေနရာကေန ထမလို႔လုပ္ေတာ့ ကုတင္ေျခရင္းကဆိုဖာမွာထိုင္ေနတဲ့ခြန္း,,က ဘန္နီ,,ကိုမထေျပာလာတာေၾကာင့္ ဘန္နီ,,ဒီတိုင္းေလးျပန္လွဲေနလိုက္ရင္း ခြန္း,,မသိမသာခိုးၿပီးလွမ္းၾကၫ့္ေနမိသည္' ညကအျဖစ္ပ်က္ကို ျပန္ေတြးၾကၫ့္မိေတာ့ ခႏၶာကိုယ္အပူရိွန္ကနဂိုထက္ပိုျမင့္တက္လာသလိုခံစားရၿပီး ခြန္း,,နဲ႔ မ်က္လံုးခ်င္းမဆံုရဲလို႔ ေစာင္ေလးနဲ႔မသိမသာကြယ္ၿပီးေတာ့ ခိုးၾကၫ့္ရသည္ '
ရင္ခုန္းတာလား ရင္ေတြတုန္ေနတာလားမသဲကြဲပါ ဒါေပမဲ့ေကာင္းတာတစ္ခုကခြန္း,,နဲ႔အတူတူရိွေနရပဲဘန္နီ,,အရမ္းေပ်ာ္ေနပါၿပီ'ဒီလိုသာအတူတူရိွခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ မေန့ညကလိုမ်ိဳး ခြန္း,,တြက္ေပးဆပ္ရဲပါတယ္ နဂိုထဲကဘန္နီ,,ကိုခြန္း,,ပိုင္ၿပီးသားပဲမဟုတ္လား '
"ေဆးေသာက္ဖို႔ အခုခုစားရမယ္"
ဘန္နီ,,ကိုထူေပးၿပီး ေက်ာေနာက္ဘက္ကိုမွီလို႔ရေအာင္ေခါင္းအံုးေလးထားေပးရင္း အခုခုစားဖို႔ေျပာလာတာေၾကာင့္ ဘန္နီ,,ခြန္းမ်က္ႏွာကိုမၾကၫ့္ပါပဲနဲ႔ ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ ခြန္း,,ကအခန္းျပင္ျပန္ထြက္သြားၿပီး စားပြဲအေသးေလးတစ္ခုကိုင္ၿပီး ျပန္ဝင္လာသည္'
"ေလာေလာဆယ္ အဖ်ားနဲနဲရိွေနေတာ့ မင္းဆန္ျပဳတ္ပဲ စားလို႔ရအုန္းမယ္"
"ေရာ့ ပူတယ္ ေျဖးေျဖး မႈတ္ၿပီးမွစား "
ခြန္း,,သူ႔လက္ထဲ ဇြန္းထၫ့္ေပးၿပီး စားခိုင္းေတာ့လည္း အသာတၾကည္ ပဲဆန္ျပဳတ္ပန္ကန္ကို ယူၿပီးစားေနသည္' ခြန္း,,ရဲ့ပိုးသား ညဝတ္ေလးကသူနဲ႔အနဲငယ္ႀကီးေနတာမလို႔ လစ္ဟာေနတဲ့လည္တိုင္ျဖဴဥဥေလးမွာ ခြန္း,,ေၾကာင့္နီညိုေရာင္ကြက္ေလးေတြကအထင္းသာ ခြန္း,,အျမန္အၾကၫ့္လြဲလိုက္ၿပီး'
"မာန္ထက္ကို ဖုန္းဆက္ထားတယ္ "
ဆန္ျပဳတ္ဇြန္းကိုင္ထားတဲ့လက္ေလးကရပ္တန႔္သြားတာကို ၾကၫ့္ၿပီးခြန္း,,စိတ္ထဲမေကာင္းေပမဲ့ ခံစားခ်က္ကိုမ်က္ႏွာမွာေဖာ္မျပျဖစ္ပါ
