"ဟိတ္....."
"ခြန္း,,ဝီစကီကို တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ ဇိမ္ခံၿပီးေသာက္ေနရင္း အနားေရာက္လာတဲ့ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ စိတ္ရႈပ္သြားၿပီး ထိုမိန္းခေလးနားက ေရေမႊးႏံုျပင္းျပင္းက ခြန္း,,ကိုေအာ္ဂလီဆန္မိသည္အထိပင္"
"တို႔မင္းကိုၾကၫ့္ေနတာၾကာၿပီ အေဖာ္လည္းမေတြ့ပါလား တို႔အေဖာ္လုပ္ေပးမယ္ေလ...."
ခြၽဲျပစ္ေနတဲ့ စကားသံမွာ ရြံစရာ...
"မလိုဘူး!!!ထြက္သြား!!
"ဟိုး...စိတ္ကိုေရွာ့မွေပါ ဘာလို႔ဒီေလာက္စိတ္ႀကီးေနလဲ....တို႔ကေကာင္းေကာင္းျပဳစုေပးမယ္ေလ..."
"ဝုန္း!!!!'"
ေတာ္ေတာ္ရဲတင္းတဲ့ မိန္းမပဲ ခြန္း,,ရဲ့ေပါင္ေပၚကိုအတင္းလာထိုင္
ၿပီး ရြံစရာစကားမ်ားေျပာလာတာေၾကာင့္ ေဆာင့္တြန္းပစ္သည္"
" ေတာက္!!.......ရွင္!!!!မိုက္ရိုင္းလိုက္"
"ေရာ့.......အဲတြက္ေလ်ွာ္ေၾကး!!"
"ဟား... ေဟ်ာင္....ေနအုန္ေလးကြာ"
"အေစာႀကီးရိွေသးတယ္ ေလကြာ"
ခြန္း,,ထိုရြံစရာအမ်ိဳးသမီးကို တစ္ေသာင္းတန္တစ္ထက္ ပစ္ေပးခဲ့ၿပီး အာရံုေနာက္သြားတာေၾကာင့္ ကြန္ဒိုပဲျပန္ဖို႔ မက္စ္)ကိုဖုန္ဆက္ေခၚၿပီး Barထဲကထြက္သြားေတာ့ ေနာက္က ငပိုင္နဲဘီလ်ံကာက လွမ္းေခၚေနေသးတာမလို႔ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ၿပီးပဲျပန္ထြက္ခဲ့လိုက္သည္"
ခြန္း,,ကြန္ဒိုေရာက္ေတာ့ အင္းက်ီေတြအကုန္ခြၽတ္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲအျမန္ဝင္လိုက္ရသည္ "အေၾကာင္းကေတာ့ ခြန္း,,အသားကိုတစ္ျခားသူထိတာကို အရမ္းရြံေၾကာင့္ပင္"
"""""
ေနေရာင္ျခည္ရဲ့ အလင္းေရာင္ ေလးကို ကုလာထိုင္ေပၚမွာ ပန္ခ်ီစာအုပ္ေလးပိုက္ၿပီး ထိုင္ၾကၫ့္ေနတဲ့ပံုက စိတ္နဲကိုယ္နဲမကပ္တဲ့သူလို....
ေဒါက္......ေဒါက္.....ေဒါက္....
ဘယ္သူလဲဆိုတာ ႀကိဳသိေနၿပီးသားမလို႔ ဘန္နီ,,ေနာက္သို႔လွၫ့္မၾကည္ျဖစ္ပါ.....
"Hello, .......Bunny"
"Hi. Mr.Jon"
"I heard you weren't feeling well today."
"ဒီေန့ မင္း ေနမေကာင္းဘူးလို႔ ငါၾကားတယ္"
