"ေဒၚျမ ငယ္,,သုပ္ထားတာဘာလိုေနလဲလို႔ ျမည္းၾကၫ့္ေပးပါအုန္း"
"ေကာင္းလိုက္တာေအ ဘာမွမလိုဘူးသမီးကြက္တိပဲ အစပ္အဟက္တၫ့္တယ္ ငယ္,,သမီးကတဂယ္ကိုလက္ဆိပ္ရိွတာပဲ ဒီအိမ္မယ္ခြန္း,,ေလးကအစားအေရြးဆံုးပဲသမီးရဲ့ ခြန္း,,ေလးကအသီးအရြက္သိပ္မစာဘူးေလ...ေဒၚျမေသေသခ်ာခ်ာသုပ္ေပးတဲ့ျမင္ခြာရြက္သုပ္ေတာင္ ခါးလို႔မစားပါဘူးသမီးရယ္...အခုမွဘာစိတ္ကူးေပါက္လဲမသိပါဘူးကြယ္ မေန့ကညစာစားရင္းနဲ ငယ္,,သုပ္ေကြၽးတဲ့ စကားပြင့္သုပ္ေလးစားခ်င္ပါသတဲ့ေလ....
"ဟင္း.."
ေဒၚျမစကားေၾကာင့္ ငယ္,,သေဘာတစ္က်ၿပံဳးမိသည္ မနက္ကငယ္,,နဲအေထြး ၿခံထဲမွာဘုရားလႉဖို႔ ယုဇနပန္းေလးေတြေကာက္ေနရင္းနဲ႔ ေဒၚျမကေရာက္လာၿပီး ခြန္း,,ကစကားပန္းသုပ္ေလးစားခ်င္လို႔တဲ့ စကားပန္းေလးသုပ္ေပးဖို႔ေျပာတာနဲ ငယ္,,သုပ္ေပးေနတာျဖစ္သည္" ခြန္း,,ရဲ့ေဝရာဝတ္စေလးေတြ လုပ္ေနရရင္အရမ္းကိုေပ်ာ္မိတာပဲ ...ဒါေၾကာင့္မလို႔လည္း ခြန္း,,ရဲ့အဝတ္အစာေတြဆိုရင္ အေထြးသြားယူၿပီးေလ်ွာ္ပစ္မွာဆိုးတာေၾကာင့္ အဝတ္ေလ်ွာ္ရမဲ့ေန့ဆိုလည္း ငယ္,,အေစာႀကီးထၿပီးအေထြးမသိေအာင္သြားယူရတာအေမာ....ဒါနဲ...ဒီေန့ေက်ာင္းပိတ္ရက္မလို႔ ခြန္း,,မထေသးတာလားမသိဘူး ငယ္,,မနက္ထဲကမေတြ့ရေသးဘူေလ မ်က္ႏွာေလးျမင္ခ်င္လွေပါ.....
"ဟို.....ေဒၚျမ ခြန္း,,ကမႏိုးေသးတာလားဟင္ ေန့လည္ဆာစားခ်ိန္ေတာင္ေရာက္ေတာ့မယ္ေနာ္"
"ခြန္း,,ေလးလား အေစာႀကီးထဲကသူငယ္ခ်င္းဆီဆိုၿပီးထြက္သြားတာ မနက္စာေတာင္စားမသြားရွာဘူးသမီးရယ္,"
"ေအာ္ ဒါေၾကာင့္မေတြ့တာကို..."
"ငယ္,,သမီး ေဒၚျမကိုေလ ဟိုဘက္လမ္းထိပ္ကကုန္စံုဆိုင္မွာ
အေမထြာပဲဆီနဲပုစြန္ေျခာက္ေလးသြားဝယ္ေပးပါလားသမီးရယ္ မမႀကီးကလက္ဖက္ေထာင္းေလးစားခ်င္တယ္လို႔ေျပာထားတာကိုေမ့ေနလိုက္တာ အေထြးနဲအရီကို မမွာလိုက္ရဘူး ဒင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ကလည္းေလ ေဈးကိုလြတ္လိုက္တာေပၚကို မလာေတာဘူးတဂယ္ထဲ"
"ငယ္,,သြားဝယ္ေပးမယ္ေလ ေဒၚျမ"
"ေအ့ကြယ္ ေဒၚျမလည္းသမီးကိုပဲအားကိုးရေတာ့မယ္ ေရာ့.....သမီးေဈးဖိုးမုန႔္ေလးဘာေလးဝယ္စားခဲ့ေခ်အုန္း ထီးလည္းယူသြားအုန္းေနာ္ ေနပူတယ္ေလ"
