At Last, You're Mine

822 17 4
                                    

"Kahit kailan wala akong planong sumuko, baby

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


"Kahit kailan wala akong planong sumuko, baby." Henrick's fiery gaze was fixed upon me.

"H-Henrick, sandali!" pumiyok ang boses ko na pigil.

"Yes, baby?"

"Kakain pa tayo di ba?"

Isang nakakalukong ngiti ang sumilay sa kanyang labi. "The food can wait-"

"Hindi magandang paghintayin ang pagkain di ba?" balik ko sa kanya.

"It can wait. You are more important, baby!" Yumuko siya't tinukod ang palad sa gilid ng kama.

"Henrick-"

When he was about to get on the bed, a knock on the door echoed.

"Sir?" Boses mula kay manang Dolor ang narinig namin.

Henrick's gaze remained fixed on me. "Ano na naman, Dolor?" Irritation was evident in his voice.

"Nakahanda na po ang pagkakain sa ibaba, sir."

"Set that aside, Dolor o kung nagugutom kayo, you can have it all!"

"Pero sir, sadyang pinapaluto n'yo ang espesyal na pagkain para kay ma'am," Dolor persistently said.

"Dolor, forget the dinner! If you want, throw everything away!" malalim na turan ni Henrick na kinapitlag ng kawaksi.

"Opo, sir masusunod." Halata sa boses babae ang nangangatog na tuhod.

"By the way-"

"Po, sir?"

"Hindi ko alam kung kailan ako makakalabas ng silid. Kung may tawag, o bisita itaboy n'yo, naintindihan?" maawtoridad na utos niya kay Dolor.

"Opo, sir naiintindihan." Nilisan ng babae ang tapat ng pinto.

"Now, let's get down to business, baby," ngumiti siya na binato ako ng mapang-akit na titig.

"Henrick, tika pwede naman na kainin natin ang pinaluto mo."

"No time for that, Violet. I can't endure anymore. I want you right now." Umigting ang bagang niyang sabi.

"Henrick-" tila ba nawalan ako ng mga kataga habang nakipagtagisan ng titig sa lalaki na minsan ay hindi ko binura sa puso ko.

"Shhh, I don't give a fuck, baby I want you right here, right now." He proceeded to crawl on top of the bed without his shirt on.

I couldn't help but admire the impeccably chiseled physique he possessed, the kind that many men aspire to achieve through rigorous training and discipline. His dark brown skin seemed to radiate a golden glow under the light, with every contour and muscle definition resembling that of a sculpted model on a magazine cover.

"H-Henrick," pumiyok na bigkas ko sa pangalan niya. Umatras ako ng kaunti. Magkahalong munting kaba at kasabikan ang umalipin sa aking katinuan.

"Mahal na kita, Violet noong una pa lang kitang nakita at kahit ilang taon pa ang lilipas hindi iyon magbabago... ikaw at ikaw lang ang pipiliin ko." Kusa niyang inabot ang panga ko nang tuluyan niya akong nalapitan.

Violets Are BlueTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon