Roses are Red, Violets are Blue

768 15 2
                                    

Mula sa siwang ng kurtina ay tumagos ang sinag ng araw na s'yang sanhi upang magising ako mula sa mahimbing na pagkatulog

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Mula sa siwang ng kurtina ay tumagos ang sinag ng araw na s'yang sanhi upang magising ako mula sa mahimbing na pagkatulog.

Hubad sa ilalim ng puting kumot. Pagod ang katawan mula sa nagdaang gabi ay pinilit kong imulat ang aking mga mata. Ngunit nang tuluyang magkamalay ay hindi ko na mahagilap si Henrick.

Kinuha ko ang cellphone sa bedside table bumungad sa akin ang ilang missed calls mula kay Kiaro. Hindi ko pinansin at muling nilapag ang aparatu.

Matamlay na bumangon ako. Suot ang oversize long sleeve na dinampot ko lang sa walk-in closet ay bumaba ako upang hanapin si Henrick.

Habang pababa ako'y hindi ko maiwasang mapahanga sa buong interior ng malaking bahay. The place is large, luxurious, and spectacular. It features classy designs, high-quality materials, extensive staircases, and many other remarkable amenities. The lighting includes a soft glow from lamps, harsh fluorescent lights, and an elegant chandelier hanging from the ceiling.

Tatlong araw pa lang ako sa mansion. Hindi ko pa kabisado ang lugar ngunit pilit kong hinanap si Henrick.

"Magandang umaga, ma'am," bati ng mga nakasalubong ko na mga kawaksi.

The place I am in is far beyond what I imagined. Hindi ko akalain na ganito pala siya kayaman. Aside from the entertainment company he owns, Henrick has many other businesses. He's investing in my dad's real estate business, and he also manages the automotive and car company that Veronica owns. In just eight years, he has reached the peak of his career. He truly deserves all of this.

Ang halimuyak ng pang-umagahang almusal ang nagdala sa akin sa bukana ng kusina. And there, I found my man looking devastatingly gorgeous in his simple white shirt and black sweatpants, standing in front of the counter busily preparing a meal.

"Magandang umaga po, ma'am," halos magkasabay na bati ng apat na kawaksi na kinaangat ni Henrick ng mga mata.

Tinigil niya ang ginagawa at matamis na ngumiti. Suot niya ang salamin sa mata na dumagdag sa kagwapohan niyang taglay.

"Good morning, baby," masuyo niyang bati. Naglakbay ang mata niya sa kabuoan ko.

Inunat ko pababa ang laylayan ng maiksing suot. "G-Good morning," nauutal kong bati. Hindi ko mawari pero nako-concious ako sa aking hitsura. My hair is a mess and I am just wearing his fucking long-sleeve.

"My top fits you, baby." Buong paghangang pinasadahan niya ako ng tingin. Malalaki ang kanyang hakbang na tinungo ang kinaroroonan ko. Agaran niyang tinawid ang metrong pagitan namin saka biglaang hinagip ang aking maliit na beywang. He leaned in close and sniffed my neck.

"Henrick," napaungol ako nang madama ang mainit niya hininga.

"I doubt-" he stopped in mid sentence. Nilakbay niya mata sa paligid kung saan nagkalat ang mga kasambahay, "-if I can endure myself, baby... you are too inviting," pabulong niyang sabi. Agad siyang tumikhim na kinayuko ng mga tao sa paligid.

Violets Are BlueTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon