𝐅𝐥𝐨𝐫𝐞𝐬𝐜𝐞𝐧𝐜𝐞: 𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐁𝐥𝐨𝐬𝐬𝐨𝐦

Chapter 24

Six hours na-cancel 'yong flight namin ni Dr. Sienna pabalik ng Japan. Noong una, na-late kami, kaya ni-rebook niya ang flight namin. Kaya lang, nagkaroon ng typhoon sa Japan, kaya na-change ulit 'yong time. He didn't know that the typhoon would be today. Alam niyang may bagyo, hindi niya lang alam kung kailan.

For the whole six hours-not actually six hours-magkasama na kami even before that six hours. Bumiyahe pa kami from Ormoc to Cebu, kaya it also took hours for that. I felt like it's almost close to one day since we're together. Pero sa kabilang banda no'n, mabuti naman siya kasama. I thought he's a serious type of person, but he's not. Madaldal siya ng kaunti, tapos medyo joker din. When he sees me getting awkward or has these negative emotions, he suddenly pops that out of me by talking or joking around.

Tinatanong niya rin ako kung ano ang gusto kong kainin, bilhin, o kung ano ano pa. I didn't respond to some of his questions, while his other questions, I responded to them unsurely. Hindi ko pa rin alam kung paano makipag-communicate sa kaniya without feeling bothered. Talking about my airport documents or my flight documents, my brother and I were the ones to process it, with his own money. Wala siya noong mga panahong 'yon dahil may important business din siya, so kami ni Kuya ang inutusan niya. Pero may pinasama rin siyang isang babae, assistant niya to also process my documents, passports, and everything I needed to get to Japan.

Nang nakapasok ng plane ay kaagad niya akong inalalayan papunta roon sa first class seats. Kasama pa rin namin ang babae niyang assistant at mga ilang kalalakihan na kasama rin niya sa trabaho.

"Why aren't you sitting yet?" tanong niya sa akin nang nakita niyang nakatayo pa rin ako.

Napahawak ako sa isang upuan. "Gusto ko pong umupo sa may bintana."

Kaagad siyang napatingin sa isang lalaking kasama niya nakaupo roon sa may bintana katabi niya. He suddenly moved his finger, telling that guy to move away so I could sit on that seat. Humingi ito ng paumanhin kaagad at ngiting umalis sa kinauupuan.

Nakaramdam tuloy ako ng pagka-harsh sa sarili ko. I didn't know I would act like a spoiled child in front of him. Marami namang mga upuan na available roon malapit sa bintana, but I chose to choose the seat that was already seated by someone. Ang sama ng ugali ko, literal.

Pero nasa utak ko kasi na ayaw niyang lumayo ako sa kaniya. He wanted me to sit near him, so that he could watch me... or he's afraid that he might lose me... again. Umupo na ako roon malapit sa bintana katabi niya.

"You're good na?"

Binigyan ko siya ng ngiti bago tumango. I was like a happy child again.

Mga ilang minuto ang lumipas ay narinig ko ang start ng engine ng plane. May narinig din akong boses mula sa isang flight attendant, kaya medyo na-ignorante ako... kasi sa movies ko lang 'to nakikita. May isang flight attendant din ang nagturo sa amin ng iilang gawain kung sakaling magkaroon ng emergency.

"Wow..! Ang ganda!" maligaya kong sabi habang tinuturo kay Dr. Sienna ang view nakikita ko mula sa bintana.

He smiles genuinely. "You can see everything down there."

Tumango ako nang masaya. Kinuha ko tuloy ang phone ko at kumuha ng maraming picture doon sa view. Nag-selfie na rin ako... and nag-take din ng picture kasama na rin si Dr. Sienna na katabi ko ngayon.

Hindi ko alam na may mga pagkain pa lang ibibigay dito sa amin. This is my first time, so I literally felt ignorant about everything. Feeling ko mamahalin ang mga pagkaing binibigay nila sa amin... Hindi ito 'yong nakikita ko sa movies. First class..? I didn't know that there were differences to other class seats in the plane.

Si Dr. Sienna ay nanonood ng movie, kaya nakakabit ang headset sa magkabilang tainga niya habang kumakain. I observed how he did that, so I also followed. Namili rin ako ng movie sa sarili kong screen, kinabit ang headset, pagkatapos ay nanood na ng movie. Habang nanonood ay kumakain din ako.