𝙾𝚇𝚈𝙶𝙴𝙽.
" මාමා!!!! "
යසස් දැක්කේ මේ වෙනකොටත් සිහියක් නැතුව ඉන්න මෙතුලව. නිකන් නෙවෙයි පුටුවකට තියලා බැදලා. ඒ පොඩි කව්ලුවෙන් ඇතුලට ගලාන් එන එලියෙනුයි ඒ කාමර කෑල්ල එලිය උනේ. ඒකත් ඉන්නේ කව්ද කියලා අදුරගන්න විතරක් පුලුවන් වෙන විදිහටයි. ඒත් එක්කම කාමරේ තිබුනයි කියලා හිතන්න පුලුවන් බල්බ් එකක් පත්තු උනේ යසස්ගේ ඇස් දෙක නිලංකාර වෙලා යද්දි. ඇස් දෙක ඇරපු පරක්කුවට ආයෙත් ඇස් දෙක වහගෙන හිමීට හිමීට ඇස් ඇරියේ එලියට ඇස් හුරුවෙන්න. එලියට ඇස් හුරු උනාම යසස් වටේටම ඇස් ගෙනිච්චේ මෙතන මොන වගේ තැනක්ද. අනිත් අය කොහෙද බලන්න.
ඒක හිතුවා වගේම බ්ලොග්ගල් වලින් බැදලා තිබුනු පොඩි කාමරයක්. බිත්ති හතරකින් වගේම ස්ලැබ් එක්කින් තිබුනු. කහ පාට දුර්වල එලියක් විහිදෙන බල්බ් එකක් පත්තුවෙලා තිබුනේ අබලන් වෙච්ච ෆෑන් එකක් ඔහේ තටු තුන හිමීට හිමීට කඩින් කඩ කැරගෙද්දි. ඒ වගේම වීදුරුව කැඩුනු පුංචි ජනේලයක්. ඒකෙනෙයි මෙච්චර වෙලා එලිය කාමරේ අදුර කපාගෙන ඇතුලට ගලාගෙන ආවේ. කාමරේ වටේම ඇස් ගෙනියද්දියි හරි මැදම වගේ පුටුවකට තියලා බැදලා දාලා තියෙන මෙතුලව දැක්කේ. ඒ බෙල්ල පහතක කඩා වැටිලා තිබුනේ තවමත් සිහිය නෑ කියලා කියන්න වගේ. ඒත් එක්කම තමන්ට ටිකක් එහයින් ඉන්න මෙතුසර යුහාර දෙන්නව කොල්ලා දැක්කා එතනම වැටිලා හිටපු සහෙල් ලිහේෂ දෙන්නවත් දර්ශන පතේට අහුවෙද්දි. ඒ හැමෝම දෙන්නා ගානේ පිටට පිට හිටින්න එකට බැදලා දාලා තිබුනේ අතුයි කකුලුයි එක්කමයි. බෙල්ල කරකවලා බලද්දියි දැක්කේ මලීෂ යෂ් දෙන්නවත් එකට තියලා එහෙම බැදලා දාලා කියලා. හිතන්න දෙයක් නෑ. යසස් හේත්තු වෙලා ඉන්නේ හසෙල්ගේ පිටට.
" මාමා!!! මාමා නැගිටපන් යකෝ!!!. "
යසස් කෑ ගැහුවේ එතන හිටපු හැමෝම ගැස්සිලා යද්දි. යසස් හරි සිහියෙන් ඉද්දි අනික් හැමෝම හිටියේ අඩ සිහියෙන්. ඒ කියන්නේ යසස්ටත් පස්සෙයි සිහිය ඇවිත් තියෙන්නේ. ඉතින් යසස්ගේ කෑ ගැහිල්ලට අඩ සිහියෙන් හිටපු කොල්ලෝ ටිකම හරි සිහියට එද්දි කොල්ලෝ ටිකත් බෙල්ල කරකවලා බැලුවේ යසස් බලාන් ඉන්න දිහා. ඉතින් කලින් දර්ශනේමයි.
