KIZIL KURT_1( Alfa)

Şantaj

Boysan...

Dün gece olanları düşünmeden yapamıyordum. O kızın bir aşina olup
olmadığını öğrenmek için takip etmiştim. Tahminim doğruydu o bir aşinaydı
ama neden tam dönüşemedi buna bir türlü akıl erdiremiyordum. Dişleri
uzadı, pençeleri çıktı hatta vücudunda ufak tefek kemik değişimleride oldu
ama insan formundan çıkmadı. İlk başta bunu bilerek yaptığını düşünmüştüm
ama gözlerindeki şaşkınlık ve meraktan bunu bilinçli yapmadığını
anlamıştım. Her şeyden önemlisi de bir aşina olduğunu bilmemesi idi. Ömrü
boyunca sıradan bir insan gibi yaşamış. Ona o gece aslında ne olduğunu
anlatmak bütün sorularını cevaplamak istedim ama bunları bir anda duyup
şoka girmesinden korktum. Zaten hayatım boyunca bir şeyleri açıklama
konusunda hiçbir zaman iyi olmadım. Dün gece eve dönerken bir karar
verdim. Olanları babama anlatacaktım. Eğer düşündüğüm gibi ise ve o kız
alfaysa en doğru kararı babam verecekti. Buna emindim.

Sabah bu konuyu babamla konuşmak için erkenden uyandım. Hemen
babamın çalışma odasına gidip kapıyı tıklattım. Birkaç saniye sonra
babamın "gel" komutunu duyup içeri girdim. Çalışma masasında dosyalarla
uğraşıyorudu. Geçip masanın önündeki koltuğa oturdum. Bana soran gözlerle
bakıyordu. Çünkü babamın odasına ilk defa geliyordum. Lafı uzatmak
istemediğim için direk konuya girdim.

- Dün ormanda bir kız gördüm baba. Daha doğrusu bir aşina.

Sanki sıradan bir şey söylemişim gibi beni dinlemeye ilgisiz bir şekilde
devam etti.

- Ama kız aşina olduğunu bilmiyor. Dönüşüm geçirirken gördüm ama kız
dönüşüm geçirdiğini bile hatırlamıyor.

Babam ilgiyle elindeki dosyaları bırakıp beni dinlemeye başladı. El
hareketiyle devam etmemi işaret etti.

- Dönüşüm geçirirken tam dönüşmedi. Daha doğrusu dönüşemedi.
Göğsünde damga var. Yaşıda on sekizlerine yakın.

Düşünür gibi elini çenesine koyup kaşıdı. Biraz bekledikten sonra ilk kez
konuştu.

- Ailesini araştırdınmı hangi topluluğa mensup?
- Ailesini tanımıyor. Yetimhanede kalıyor.

Bu durum babamı oldukça şüphelendirmiş olmalıki net bir sesle konuştu.

- O kızı buraya getir.

***

Belçin...

Sabahın erken saatinde çalan saatle gözümü zar zor açtım. Bugün
pazartesiydi ve okula gitmem gerekiyordu. Aslında gitmeyi hiç istemiyordum
ama daha okullar açılalı bir hafta olmuştu. İkinci haftadan devamsızlık
yapmak istemiyordum. O yüzden kendimi zorla kaldırıp hazırlandım.
Kahvaltı yapıp yola koyuldum. Okul çok uzak olmadığı için yürüyerek gidip
geliyordum. Bir müddet yürüdükten sonra okula gelmiştim. Tam bahçe
kapısından girecektimki bir el beni kolumdan tutup kenara çekti. Kim
olduğunu anlamak için başımı kaldırdığımda bir çift siyah gözle karşılaştım.
Heyecan ve korku tüm bedenimi ele geçirmişti. Çünkü ormandaki yabancı
tam karşımdaydı. Ne olduğunu anlamayarak sormak istedim ama lanet olsunki
dilim tutulmuştu. Bir şeyler söylemek için dudaklarımı araladım ama sesim
çıkmadı. Geri kapattım çünkü ben aptalım. Bir süre beni izledikten sonra
aramızdaki sessizliği bozdu.

- Seni almaya geldim.
- Ne!

Söylediği şeyle iyice afallamıştım. Beni neden almaya gelmişti ve beni
nereye götürecekti? Bir anda aklıma gelen düşünceyle vücudumda heyecan
çanları çalmaya başladı. Yoksa bana aşıkmı olmuştu? Dizilerdeki gibi
kolumdan tutup götürecekmiydi acaba?