KIZIL KURT_1( Alfa)

Ödev

Boysan'dan gelen mesaj ile gülümsememe engel olamamıştım. Mesajı
okuduktan sonra tekrar Boysan'a baktım. O da bana bakıp gülümsemişti.
Yönümü tekrar önüme döndüm. Sıkıcı geçen ders boyunca dikkatimi Pars ve
diğerlerine verdim. Pars rahatsız görünmüyordu. Bu durumdan memnun
olmuştum. Nihayet ders bitmişti. Kızlar ile sohbet ederken Boysan'ın sesi ile
yönümü ona döndüm.

- Konuşabilirmiyiz?

Yanımıza gelmişti ve ben konuşana kadar onu fark etmemiştim. Ne
konuşacağını merak ederek yerimden kalktım. Bir süre ilerledikten sonra
koridora çıkmıştık. Boysan'ın söze ne zaman gireceğini merak ederken
sonunda konuşmaya başladı.

- Sen çokta önemsemiyorsun ama ben beyazı tercih etmek istedim.

Yapmış olduğu iğneleme beni güldürmüştü. Tabikide önemsiyordum ama
bunu ona söyleyipte gardımı düşüremezdim. Boysan'ın bana karşı olan
hislerinin boyutunu çok merak ediyordum. Bu yüzdende kendimi ona çok
düşkünmüş gibi göstermek istemiyordum.

- Bir tercih yapmak zorundaydın Boysan. Ne düşündüğünü bilmem
gerekiyordu.
- Ne düşündüğümü gayet iyi biliyordun Belçin. Böyle bir tercihe ihtiyacın
yoktu.

Boysan haklıydı. Ne hissettiğini ve düşündüğünü iyi biliyordum. Fakat
bana karşı sergilediği dengesiz hareketleri kafamı karıştırıyordu. Hayatımda
nefret ettiğim şeylerden birisiydi kafa karışıklığı ve ben bunun olmasını
istemiyordum.

- Haklısın ama şunu sakın unutma Boysan. Bilmek ve hissetmek arasında
büyük fark vardır. Ben senin duygularını bilmek istemiyorum. Ben senin
duygularını hissetmek istiyorum.

Kurduğum cümlelere çok şaşırıyordum. Ben ne zaman bu kadar olgun bir
insan olmuştum? Duygularımı ve düşüncelerimi birisine hemde oldukça çok
değer verdiğim birisine bu kadar açık bir şekilde anlatmak hiç bana göre bir
şey değildi. Aslında içimi dökmek oldukça iyi gelmişti. Kendimi rahatlamış
hissediyordum. Sanki omuzlarımdan dünyanın yükü kalkmıştı. Boysan'da
benim kadar şaşkın görünüyordu. Sanırım o da benden bu denli açık sözler
duymayı beklemiyordu. Kısık gözlerle bir müddet beni izledikten sonra
konuşmaya başladı.

- Eğer benim net olmamı istiyorsan seninde bana karşı net olmanı
istiyorum.
- Ben sana karşı her zaman netim zaten.
- Bir konu hariç. En az senin kadar kafa karışıklığından bende
hoşlanmıyorum. Bu yüzden senden de bir konuya açıklık getirmeni istiyorum.

Boysan oldukça ciddi konuşuyordu. Acaba ben onun kafasını karıştıracak
ne yapmıştım? Zihnimi zorluyordum ama aklıma hiçbir şey gelmiyordu. Kendi
çabam ile bulamıyacağımı anladığım için Boysan'a sormaya karar verdim.

- Hangi konu?
- Oldukça önemli bir konu ama bak doğruyu söyliyeceksin.

Boysan'ın ciddi konuşması iyice merak etmeme neden oluyordu. Biraz
daha lâfı dolandırırsa yüzüne yumruğu yiyecekti. Kollarımı göğsümde
birleştirip anlatması için ısrar eden gözlerle bakmaya başladım. Birkaç
saniye sonra dudağının kenarı kibir ile kıvrıldı ve konuşmaya başladı.

- Çocukken bana aşıkmıydın?

Sorduğu soru ile kalakalmıştım. Ben oldukça ciddi bir konu beklerken o
bana bunu sormuştu. Birkaç saniye yüzüme baktıktan sonra kahkahalarla
gülmeye başlamıştı. Benimle dalga geçiyordu. Bende kendimi tutamayıp
gülmüştüm. Boysan gülmesini bastırıp tekrar sordu.

- Hadi ama cevap bekliyorum.
- Ya defol Boysan yaa! Bende ciddi ciddi bekliyorum. 

Sahte bir sinir ile kızdıktan sonra koridorda kollarım göğsümde bağlı bir
şekilde sınıfa yürümeye başlamıştım. Boysan arkamdan tekrar seslenmişti.