Belçin...
Öğrendiğim şeylerle ilgili türlü türlü kâbuslar görmüştüm. Vücudum buna
daha fazla dayanamayarak beynime sinyal yakmaya başlamış olmalıki bir
anda kendi kendime uyandım. Yavaşça yataktan doğrulup oturdum. Bir süre
boş boş bekledim. Uyku mahmurluğunu üzerimden attıktan sonra düşünceler
tekrardan zihnimi istila etmeye başladı. Eğer alfa bensem aşinalara nasıl
yardım edecektimki? Onları nasıl kurtaracaktım? Daha anlamadığım birçok
konu vardı ama bunlara kafa yormak istemeyerek düşünmeyi bıraktım. Her
şeyi bir anda öğrenmeye gerek yoktu. Yavaş yavaş da öğrenebilirdim. Bir
anda aklıma gelen düşünce sırıtmama neden olmuştu. Acaba dönüştüğümde
kurdum hangi renk olurdu. Akay çok güzel beyaz bir kurda dönüşmüştü.
Beyaz da güzeldi ama ben en çok bozkurtları severdim. Hani şu renkleri gri
gibi olan. Bellimi olur belkide kurdum bozkurttu. Bir anda saçmaladığımı
fark ederek zihnimi susturdum. Susadığımı hissetmiştim komodine uzandım
ama suyun bittiğini farkettim. Acaba mutfağa inip alsamıydım ama yabancı
bir evdeydim ve evin içinde gezinmem hiç hoş olmazdı ama susuzluğum
dayanılmaz bir hâl aldığında mutfağa inmeye karar verdim.Yataktan kalkıp kapıya yöneldim. Gürültü yapmamaya özen göstererek
kapıyı açtım. Ağır hareketlerle merdivenlerden indim. Akşam yemeğinde
görevli kadının yemek getirdiği kapıya yöneldim. Mutfak orası olmalıydı.
Kapıyı açıp içeri girdiğimde yanılmadığımı fark ettim. Mutfak dolaparını
biraz kurcaladıktan sonra bardakları buldum. Tezgahtaki sürahiden bardağa
su doldurup mutfaktaki masaya oturdum. Su içerken dışardan tıkırtılar ve
hışırtılar gelmeye başladı. Dikkatle dinlediğimde doğru duyduğumu fark edip
yerimden kalktım. Sessizce mutfağın kapısına gelmiştimki çarptığım şey
çığlık atmama neden olmuştu. Çığlık atmamla bir el ağzıma kapanmıştı.
Korku yine bütün bedenimi ele geçirmişti. Bedenim zangır zangır titriyordu.
Duyduğum ses şoktan çıkmama yardımcı oldu.- Ya kızım delimisin ne diye bağırıyosun?
Ses tanıdıktı. Gözlerimi açıp baktığımda Boysan'ı gördüm. İçim
rahatlamıştı. Gözlerimi açmak neden daha önce aklıma gelmemişti acaba ama
söz konusu bensem her işi tersten yapardım.- Aklımı aldın. Ses veripte gelsene. Ölüyodum az kalsın.
Söylediklerime cevap vermeden kısık gözlerle duvar gibi bir suratla beni
izledi. Vücudum gerilmeye başlamıştı. Daha fazla utanmamak için tekrar
masaya geçip oturdum. Uzun uzun beni izledikten sonra dolaptan bir içecek
alıp o da karşıma oturdu. Yaptığı hareket beni ufak çaplı bir şoka sokmuştu.
Bay kasıntı benimle aynı masada oturuyordu. Hemde gecenin bu saatinde.
Hemde kendi isteğiyle. Şoka biraz fazla girmiş olmalıyımki kendimi ele
vermiştim.- Bana aşıkmısın?
- Hıh?
- Bana diyorum aşıkmısın?Söylediği şeyi idrak etmem epey uzun sürmüştü. Böyle bir soru hiç
beklemiyordum. Ne cevap vermeliydimki? Salak tabikide hayır diyeceksin.
Aşık değilsinki. Cevap vermek için dikkatimi topladığımda bana şeytani bir
şekilde sırıtırken yakalamıştım. Adeta kendinden emin bir biçimde benimle
alay ediyordu. Alayını anlamamla kaşlarım çatıldı ve çenem sonunda
çözündü.- Hayır tabikide. Onu nerden çıkardın ne saçmalıyorsun?
Söylediğim şeylere aldırış etmeden yüzüme dikkatlice baktı. Bakışları
vücudumda anlam veremediğim bir his bırakıyordu. Yüzüme bakmaya devam
ederken yerimde huzursuzca kıpırdanıp gözlerimi kaçırdım. Bu hareketimle
dudağının kenarı bilmiş bir tavırla kıvrıldı. Daha fazla dayanamayarak
çıkıştım. Asla altta kalamazdım.- Sen neye bakıyosun? Yoksa banamı aşıksın?
Duyduğu şeyle bakışları tekrar gözlerimi buldu. Bu sefer kibirle
bakmıyordu. Ne düşündüğünü algılayamamıştım ama söylediğim şeyin
hoşuna gitmediği kesindi. Eee o da bana bulaşmasaydı. Daha çok sinirini bozmak için aynı onun yaptığı gibi yüzüme şeytani ve kendinden emin bir
sırıtış yerleştirdim. Bu hareketimi hiç sevmemiş olacak ki bir anda yerinden
kalkıp bir hışımla dibime geldi. Ağır hareketlerle eğilerek yüzünü yüzüme
yaklaştırdı. O kadar yakınlaşmıştık ki burunlarımız birbirine değiyordu.
Kalbim gümbür gümbür atmaya başlamıştı. Biraz yüzümü inceledikten sonra
sessizliği bozdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIZIL KURT_1( Alfa)
FantasyAşinalar yüzyıllar önce Kam'ın kehanetinde söylediği gibi alfa dişiyi beklemekte fakat alfanın üzerindeki büyüden habersizlerdir. Her şeyden habersiz normâl bir yaşam süren Belçin'in yolu birgün ırkı için varolup ırkı için yaşayan Boysan ile kesişir...