Yeni Tür

Ezginin korkusu

Amaya'nın göz yaşlarıyla  yağmur coşmaya başladı.
Yağmur ve rüzgar fırtınayı getirdi bir biri ardına çalan şimşekler yıldırım olup yere düşüyordu.
Kendini rüzgarın kollarına bırakan Amaya fısıldadı.
Beni götür . Rüzgar bu emri bekliyormuşçasına Amaya'yı kucaklayıp sarmaladı.

Amaya hiç bir şey duyamaz haldeydi .
Ona  göz yaşlarıyla seslenen Ezgiyi hatta Dağkan'ı dahi duymuyordu.
Rüzgar  Amaya'yı göğe  taşıdı.
Neden neden böyle olmak zorunda diye söylenirken Dağkan sesini duymuştu .

"Amaya ne oldu ?"

Ses Amaya'nın beyninde çınladığında göz yaşları içinde karşılık verdi.

"Ben kötüyüm hemde çok kötüyüm ."

"Sen kötü olamayacak kadar iyisin Amaya !"

"Değilim işte kötüyüm sana Aşık olduğum için seni sevdiğim için kötüyüm .
Öyle olmasaydı hislerim sorgulanırmıydı ?
Belkide hiç var olmamalıydım  o zaman seni görmez sana aşık olmazdım .
Kimse beni seni sevdiğim için suçlamazdı.

"Ben seni suçlamıyorum ."

"Gerçek mi seni soktuğum bu  durumundan  dolayı bana kızgın değilmisin?"

"Hayır değilim hiç bir zamanda olmayacağım ."

" Sen hariç herkes bu durumdan memnun değil.
Onlara göre ben sevmekle  dünyanın en büyük suçunu işledim "

"Hiç kimse benim umrumda değil senden başka şimdi nerdesin ?"

Amaya yumuk olan gözlerini açıp etrafına baktı.
Karanlıktan başka hiç bir şey görünmüyordu yağmur bile şiddetini kaybetmişti .
Gökyüzüne bakıp bulutun üzerinde uzandı.
Hava Amaya'yı sarsmadan taşıyordu gözlerini gökyüzüne çevirdi .
Bulutlardan başka hiç bir şeyi göremiyordu.

"Yıldızlar nerde kim onları aldı  onlarda beni terk etti tıpkı anılarım gibi .
Sahi ben kimimin Dağkan ?"

"Sen Amaya Klan'sın Ezgi'yle Anton'un kızı benim sağ kolum ."

"Bu söylediklerin bana çok yabancı kim olduğumu hatta ne olduğumu bilmiyorum .
Eğer sözlerin doğru olsaydı o zaman niye bu kadar acı çekiyorum.
Çok yalnızım kayboldum ne zaman nerde bilmiyorum."

"Amaya  yalnız değilsin ben varım lütfen geri gel ."

"Nasıl geleceğimi bilmiyorum."

"Kalbini dinle rüzgara seni bana getirmesini fısılda .
Seni benden kimse alamaz sen bile ."
Amaya duyduğu sesle yüreği cılız şekilde kıpırdadı.
Duyduğu sese gitmek istiyordu sadece ona .
"Amaya gel bana rüzgarına fısılda seni bana getirsin ."

Yorgundu hemde çok ama onuda istiyordu .
Beni  ona götür Amaya'nın sesi oldukça yoğun çıkıyordu .

"Geliyorum diye bildi ."

Rüzgar Amaya'yı ülkenin diğer ucuna götürmüştü .
Şimdi daha yavaş hareket ederek tekrar gerisi geriye götürmeye başladı .

Ezgi yanında durup zihinsel yolla kızıyla konuşan  Dağkan'a baktı.
. Geliyor.

Ezgi gözlerinden akan sicim gibi yaşları elinin tersiyle silip eve doğru hareket etti .
Anton karısının zihninden olanları izlemişti .
Ezgiye kızgındı kızının bu hale gelmesindeki suçlu  çok sevdiği  karısıydı.

Anton'un ısrarla çaldırdığına telefonuna bakmak istemeyen Ezgi telefonun sesini duymazlıktan geldiğinde Anton hiddetlenerek zihinden  karısna ,
"Şu telefonu hemen aç ! "Dlye bağırdı .
Antonun kendine kızdığını biliyordu .
Ama kızı dünyadaki en gaddar adamı sevdiğini söylüyordu.
Anne olarak buna  nasıl müsade edebilirdi ki ?
"Ezgi tekrar söyletme aç şu telefonu ."