<Unicode>
မေသူထွက်သွားပြီးနောက် စိုးသက်သခင်က သူ့ခုံပေါ်တွင် လက်နှစ်ဖက်ကိုပိုက်ကာ ဆူပုတ်ရင်း တစ်ဖက်လှည့်ပြီးထိုင်နေလိုက်သည်။
ချစ်သက်မေ သူ့ကလေးကို ပုခုံးကနေလှည့်စေပြီး
"စိတ်ဆိုးသွားတာလား"
"ဟွန့်"
"စိတ်မဆိုးပါနဲ့ကွာ သူနဲ့မမကဘာမှမဆိုင်ပါဘူးကွာ"
"ဟွန့်"
"ကလေး မမကိုကြည့် မမမှာ ဒီကလေးတစ်ယောက်ဘဲရှိတာလေ ဘာလို့တစ်ခြားသူတွေနဲ့ပတ်သက်လို့စိတ်ဆိုးနေအုံးမှာလဲပြော"
"ဘာမှမဆိုင်ဘူးဆိုပြီး သူကဘာလို့ အချိုရည်ဘူးလာပေးတာလဲပြော မနေ့ကလည်း မမနဲ့အန်တီတိတ်တိတ်လေးစကားပြောနေတာ အကြာကြီးဘဲ ဘာတွေပြောနေတာလဲ"
"သူက မမကို ကလေးနဲ့ဝေးဝေးနေဖို့လာပြောတာလေ ဒါပေမဲ့ မမကအပြတ်ငြင်းလိုက်တော့ စိတ်တိုပြီးပြန်သွားရုံပါ ဘာမှထပ်မပြောဖြစ်ကြဘူး"
"နောက်တစ်ခါ သူများအချိုရည်လာတိုက်ချင်အောင်မနေနဲ့ ကြားလား"
"အင်း ဒီအချိုရည်ကိုရော ပစ်လိုက်ရမလား"
"မပစ်ပါနဲ့ နှမြောစရာကြီး ကလေးသောက်လိုက်မယ်"
"မသန့်ဘူးဆို"
"ဟဲဟဲ ဆိုင်ကဝယ်လာတာဆိုတော့ သန့်မှာပါ ဟီး"
"အဆိုးလေး"
အချိုရည်ဘူးကို စိုးသက်သခင်က တစ်ဘူးလုံးကုန်အောင်ဖောက်သောက်လိုက်သည်။မကြာခင်မှာဘဲ ဆရာမရောက်လာပြီး သင်ခန်းစာတွေစတင်သင်ကြားတော့သည်။
ဒီလိုနဲ့ တစ်ပတ်ကြာတော့ လပတ်စာမေးပွဲဖြေဖို့ ဆရာမတွေက အသိပေးလာကြသည်။နောက်နှစ်ရက်နေရင် စတင်ဖြေဆိုမည့်အကြောင်းအပြင် စာတွေကိုကျက်မှတ်ဖို့ မှာကြားကြသည်။
စိုးသက်သခင်နဲ့ချစ်သက်မေကလည်း စာတွေကိုအတူတူကျက်မှတ်ကြတော့သည်။အရင်ချစ်သက်မေက စာသိပ်မတော်ပေမဲ့ အခုချစ်သက်မေကတော့ စာတွေကိုအမှတ်ပြည့်ရအောင်တောင်ဖြေဆိုနိုင်လိမ့်မည်။
ဇာတ်လိုက်မ မေသူကလည်း စာမေးပွဲများကြောင့်နောက်ထပ်ပေါ်မလာတော့ပေ...နှစ်ရက်ကြာတော့ စာမေးပွဲကိုစတင်ဖြေဆိုခဲ့ကြသည်။
YOU ARE READING
ကူညီပါရစေ system
FanfictionGL. System ပါ ပထမဆုံး GL. ရေးကြည့်တာပါ တောင်းဆိုထားတဲ့ဒါဒါလေးရေ အရေးအသားကိုတော့သည်းခံပေးပါ 😋😋
