(SnK) Droga do szczęścia

7.Ćwiczenia z Panią Hanji

Po zjedzeniu śniadania na rozkaz pani Hanji wyszłam z nią na zewnątrz budynku. Czekały tam różne przyrządy do ćwiczeń.

- Może na początek się porozciągasz przed treningiem?

- Nie, nie trzeba rozciągałam się rano.

- No dobrze to najpierw poćwiczysz podciąganie się na tamtej róże zgoda?

- Zgoda.

- A żeby było ciekawiej to podczas ćwiczeń będziesz musiała mi odpowiedzieć na pytania, które ci zadam o tytanach.

- Więc dlatego musiałam słuchać tamtej nocy.

- Zgadza się. To co, zaczynaj!

Podeszłam do rury przymocowanej do dwóch słupów i zaczęłam się podciągać. Na początku odpowiadałam bezbłędnie na pytania, ale potem przy innych ćwiczeniach już musiałam się dłużej się zastanawiać, bo potrzebowałam więcej siły na ćwiczenia. Ćwiczyłam tak przez kilka godzin, aż do pory obiadowej, wtedy Hanji powiedziała:

- No dobrze, teraz zrobimy przerwę i pójdziemy coś zjeść! - mówiąc to złapała mnie za rękę i pociągnęła do stołówki. Tym razem siadłam z jej oddziałem, czyli z Sonią też. Podczas obiadu nie mogła przestać do mnie gadać, bo niby tak dawno się nie widziałyśmy. Po obiedzie pani Hanji powiedziała wyniki moich odpowiedzi:

- No, powiem ci że odpowiedziałaś bezbłędnie na prawie wszystkie pytania. Widać że naprawdę słuchałaś mnie tamtej nocy i z tego powodu bardzo się cieszę!

- Ja również.

Odpowiedziałam z lekkim uśmiechem. Jednak to nie było uczucie jakie chciałam czuć przy chwaleniu mnie. W końcu nie byłam pewna czy tak bardzo chcę być w oddziale pani Hanji.

Nadszedł wieczór. Stanęłam przed drzwiami mojego pokoju z panią Hanji i powiedziała:

- No, to koniec naszego wspólnego dnia. Na mnie czas więc śpij dobrze i lepiej się jutro postaraj!

- Dobranoc

po tych słowach odeszła ode mnie, a ja weszłam do pokoju. Ciekawiło mnie czemu mi powiedziała że ma się jutro postarać. Nie mogłam sobie w ogóle przypomnieć co było jutro (pewnie to dlatego że jestem bardzo zapominalska), ale nie myśląc już o tym położyłam się spać.