Presidency Rivals

Chapter 41

Pag-dating ni Adam sa ICU ay hindi siya maka-paniwala ng makita si Mikhael na naka-ratay sa hospital bed at maraming tubes na naka-dikit sa katawan.

Adam: (sa isip...) Ito ba ang dahilan kung bakit umiiyak si Mika at inisip kong kinakarma siya? Napaka-sama ko!

Naiiyak si Adam ng makita si Mikhael na itinuring na niyang Ama at naiinis siya sa sarili niya dahil iniisip niyang umiiyak si Mika kanina dahil sa karma na ginawa niya kay Gwen.

Manang Konching: Adam?

Adam: (lingon) Manang.

Nakita ni Manang Konching si Adam sa tapat ng bintana ng ICU habang naka-tayo at naka-tulala. Umupo sila para pag-usapan kung ano ang nangyari.

Manang Konching: Matagal ng may sakit si Mikhael, ayaw lang niyang ipa-alam sa iba. Matagal na ng malaman niya ang tungkol sa Leukemia niya pero hindi siya nagpa-chemo therapy sa halip ay uminom lamang siya ng mga gamot. Hindi inaasahan ang mabilis na pag-kalat ng Cancer cells kaya ayan na ang nangyari. Bukas ay paalis na si Mikhael papuntang America para magpa-gamot.

Adam: Kasama po ba niya si Mika?

Manang Konching: (iling) Hindi. Kahit ano'ng pilit at gusto niyang sumama ay hindi siya pinayagan nila Mikhael at Kashmira dahil na rin sa pag-aaral niya. Hindi ba kayo nagkaka-usap ni Mika?

Yumuko lamang si Adam at umiling.

Adam: Nag-away po kami.

Manang Konching: Kaya naman pala itong alaga namin ay palagi na lang malungkot.

Adam: Po?

Manang Konching: Bago pa lang ma-ospital si Mikhael ay pansin na namin ang pagiging matamlayin ni Mikhaela at ang hindi mo pag-punta sa bahay. Eh ano ba ang naging awayan ninyo?

Adam: Hirap pong i-explain eh.

Tumingin lang si Manang kay Adam at saka nag-kwento si Adam tungkol sa kanila ni Gwen at ang dare nila ni Mika.

Manang Konching: Hay naku, mga kabataan talaga ngauon oh, oh! Huwag na huwag ninyong paglalaruan ang pag-ibig dahil baka kayo ang mapag-laruan niyan. Ayan, parehas kayong sawi. Pero, Adam, aminin mo... minahal mo si Mikhaela hindi ba? Hindi man ako nakapag-asawa ay dumaan din naman ako sa mga ganyan.

Adam: Manang... ang hirap kasi eh. Hindi ko alam!

Manang Konching: Alin ang hindi mo alam? Hindi mo nga ba alam o natatakot ka lang aminin sa sarili mong minahal mo na siya? Adam, hindi ko man kilala iyang Gwen na iyan pero alam ko na alam mo sa puso mo kung ano ang totoo. Alam kong alam mo na hindi yun magagawa ni Mikhaela.

Tumayo si Manang at nagpa-alam na kay Adam para umuwi saglit sa bahay para kumuha ng mga kailangan ni Mikhael sa flight bukas.

* * *

Matapos ang school fair ay back normal na ang lahat at pati sila Adam at Mika ay ganun pa rin. Back to being strangers.

Eyem: Nak, alam mo... mas gusto ko pa noong magka-away kayo ni Adam kesa ngayong hindi kayo nagpapansinan. Total strangers ang peg? 'Di ba, Tyrone? Ano say mo?

Tyrone: Ako? Nuod ka sa game sa Sabado ha.

Kung dati rati ay parang kiti-kiti si Mika tuwing ngingitian siya at kakausapin ni Tyrone ngunit ngayon ay parang wala ng spark sa mga ginagawa nito sa kaniya.

Dumating ang Sabado at ayaw manuod ni Mika mag-isa kaya isinama niya si Zeb na isa ring ayaw manuod ng basketball. Wala ring nagawa si Zeb ng kaladkarin siya ni Mika para manuod ng basketball. Hindi maka-sama ni Mika si Eyem dahil palagi na nitong kasama si Hayden.

Zeb: Papanuorin mo lang naman si Papa Caleb mo eh.

Mika: Hindi noh. Si Tyrone nagyaya sa akin.

Zeb: Oh talaga? Niyaya ka niya?.

Mika: Oo. Bakit?

Zeb: Wala naman.

Umupo sila Mika at Zeb sa bleachers. Sa school nila ang laban ngayon kaya madali silang naka-hanap ng magandang pwesto. Medyo dumarami na rin ang mga tao dahil ilang minuto na lang ay mag-sisimula na ang laro.

Nakita agad ni Zeb si Grae pag-pasok nito sa court kasama ang iba pang players. Hindi alam ni Zeb ang gagawin ng makita ang ex.

Mika: Okay ka lang?

Zeb: Oo naman Bes!

Mika: Hindi ka okay, Zebedee. Kilala kita.

Napa-tingin si Mika sa baba at nakita ang players.

Mika: Ah kaya naman pala. Hindi naman ito ang unang pagkikita ninyo after break-up hindi ba?

Zeb: Oo.

Tumango si Zeb pero hindi pa rin siya mapakali. Naka-talikod siya sa mga players at naka-harap kay Mika.

Zeb: Mika.

Mika: Hmmm?

Zeb: May sasabihin kasi ako sa'yo eh.

Naka-hawak si Zeb sa strap ng bag niya ay nilalaro ito para hindi siya gaanong kabahan at makakuha siya ng lakas ng loob para sabihin kay Mika kung ano ang sasabihin niya.

Mika: Bes, okay ka lang ba? Zebedee wag kang magco-collapse dito ha! Kakaladkarin talaga kita pauwi sa inyo. Seryoso ako.

Zeb: Hindi! May sasabihin kasi ako sa'yo.

Mika: Ano yun?

Zeb: Tinext kasi ako ni Grae kagabi. Sabi nga niya manuod daw ako ng game nila kasi may sasabihin siya sa akin.

Mika: Sasabihin? Ano namang sasabihin niya?

Bigla na lang nawala ang ilaw sa court kaya naman medyo dumilim. Biglang nag-bukas ang spot light at nakita nila itong naka-tapat sa gitna at may lalaki doon.

Mika and Zeb: Grae?!

Grae: I guess now it's time for me to give up, I feel it's time. Got a picture of you beside me. Got your lipstick mark still on your coffee cup, oh yeah.
Got a first of pure emotion. Got a head of shattered dreams. Gotta leave it, gotta leave it all behind now.

Napa-hawak agad si Zeb sa bibig niya ng makitang kumakanta si Grae at naka-tingin sa kaniya. Bigla namang umilaw ang party lights sa loob ng court at papalapit si Grae kay Zeb. Naiiyak na si Zeb dahil kanta ni Grae habang may back-up dancers pa na mula sa dabce troupe ng school nila.

Mika: OMG!!! Girl, ano toh?

Zeb: Ewan ko! Hindi ko alam!