Presidency Rivals

Chapter 42

Grae: Whatever I said, whatever I did. I didn't mean it. I just want you back for good.

Umakyat si Grae sa bleachers kung nasaan si Zeb. Napa-tayo naman agad si Zeb at humarap kay Grae habang kinakantahan siya. Hindi man kagandahan ang boses ay pinilit niyang kumanta para kay Zeb. Hinawakan ni Grae ang kamay ni Zeb habang umiiyak siya dahil hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman.

Grae: Zeb. (luhod) Sorry. I realized that I am so loneley without you. Zeb, I love you. Really! I do! Please, forgive me Zeb!

Zeb: Ano ba yan! (umiiyak) Mukha kang shunga tumayo ka nga d'yan! Oo na pinapatawad na kita. Sorry din ha!

Tumayo si Grae at agad na niyakap si Zeb ng mahigpit.

Grae: Thank You! Thank you talaga Zeb! Salamat talaga! I Love You so much!

Zeb: I love you too!

At ganun na lang ay nag-kabalikan na anf sweetest and cutest couple ng St. Xavier Academy. Matapos ang sweet at ma-effort na pagbabalikan nila Zeb at Grae ay nag-simula na ang laro nila. Lalo ng ginanahan si Grae sa pag-babati at pag-babalikan nila ng girlfriend.

Samantala, ang kaibigan naman niyang si Adam ay hindi maalis ang tingin kay Mika habang si Gwen ay todo ang cheer sa kaniya. Nag-simula ang game at nangunguna ang St. Xavier Academy. Napansin din ni Adam ang matamis na pagtitinginan nila Mika at Caleb at ang pag-ngiti ni Mika kay Tyrone. Hindi malaman ninAdam kung bakit parang may kirot siyang nadarama sa dibdib niya. Dahil na rin sa kawalan ng focus sa laro ay hindi inaasahang mabunggo si Adam ng binabantayan niyang kalaban at sa pagkaka-lakas nito ay natapilok siya at natumba.

Natigil ang laro dahil sa akaodenteng nangyari. Dumadaing sa sakit si Adam dahil sa pagkaka-sala ng paa niya. Hindi maikaka-ila ni Mika ang pag-aalala kay Adam. Agad tunawag ng medics si coach pero matagala pa bago makarating.

Zeb: Girl tulungan mo na kaya si Adam baka lumala pa yan oag hindi nabigyan ng first aid.

Mika: Bakit ako? Nandyan naman si Tyrone! Marunong yun.

Zeb: Paiiralin mo ba yang pride mo o yang puso mo?

Agad tumakbo si Mika sa baba at hinawi ang kunpol ng mga tao para bigyan ng first aid si Adam na nai-sprain. Dahan-dahan inangat ang paa ni Adam at nilagyan ng panyo bilang bandage na may kasamang yelo. Pagka-lagay ni Mika ng first aid ay agad dumating na rin agad ang ambulansya at binuhat si Adam papunta sa ambulansya.

Kahit nabigyan na ni Mika si Adam ng first aid ay nag-aalala pa rin siya para rito. Alam niyang masama ang naging bagsak ni Adam at ang sprain nito. Umuwi na rin siya at hindi tinapos ang laro. Naka-higa lamang si Mika sa kama niya habang iniisip ang nangyari kanina kay Adam.

Naisip niyang puntahan siya sa ospitl at ginawa nga niya. Pag dating sa ospital ay agad niyang ipinag-tanong kung saan ang room ni Adam. Pag dating niya doon ay nadatnan niya ang Nanay nito na kalalabas lang ng kwarto.

Mika: Ms. Amy.

Amy: Mika, salamat ha.

Agad niyakap ng malungkot na Ina si Mika.

Mika: Kamusta po si Adam?

Amy: Masama ang naging sprain niya. Kailangan niyang ipa-hinga ang paa niya dahil na rin sa pamamaga. Sa ngayon ay hirap pa siyang ilakad ang kanan niyang paa pero sabi naman ng Doktor ay mga lima o pitong araw ay ayos na raw ang paa niya.

Mika: Mabuti naman po kung ganun. Ahm, sige po una na po ako.

Patalikod na si Mika ng pigilan siya ni Amy.

Amy: Hindi mo ba siya pupuntahan?

Mika: (yuko) 'Wag na po. Alam ko naman pong ayaw niya akong makita eh.

Amy: But, you saved him. Mahalaga ang first aid na ibinigay mo. Sigurado akong gusto ka ring makita ni Adam.

Mika: (iling) Wag na po. Sige po una na ako.

Napa-buntong hininga na lang si Amy pag-alis ni Mika. Bumili siya saglit ng pagkain nila ni Adam at saka bumalik sa ospital.

Adam: Saan ka galing ma?

Amy: Bumili ng pagkain natin. Oh kain ka na. May bumisita nga pala sa'yo kanina kaso hindi na pumasok dito eh.

Adam: Si Gwen? Dapat pinapasok ninyo.

Amy: Alam mo kung sino. 'Wag ka ngang patay malisya d'yan.

Para namang nakaramdam ng guilty si Adam dahil tama ang kanyang Ina na alam niyang hindi iyon si Gwen.

Amy: Ayaw mo raw siyang makita, ano ba'ng pinag-awayan ninyo?

Adam: Wala yun, Ma.

Amy: Wala raw. Anak, wag kang mapipikon o ma-aasar ha... but, to be honest... simula nung nag-break kayo ni Mika, nag-iba ka. Bumalik ka sa dati na pala gimik at pala-party. Nagiging alcoholic at chain smoker ka na ulit. Hindi katulad noong kayo pa ni Mika, nabawasan lahat ng kagaguhan mo.

Adam: Aray naman, Ma! Masakit na nga yung paa ko, dadagdagan mo pa ng sakit ng damdamin ko.

Amy: Sorry anak. Eh, ang sa akin lang naman kasi eh, maganda ang impluwensya sa'yo ni Mikhaela. Maganda siya at disente kaya nga gustong gusto namin siya para sa'yo eh.

Adam: Ma!

Amy: Oh bakit? Tunay naman yun ah. Saka, aminin mo, mahal mo pa rin noh? Ikaw kasi eh, pinapaniwalaan mo yang ex mong mukhang canvas ang mukha.

Adam: Mama! Ano ba yang pinag-sasasabi mo?

Amy: Akala mo hindi ko alam ang nangyari noh? Sa araw-araw ba naman na puro chismosa ang mga estudyante sa Library, syempre alam ko yan.

Adam: Ano namang alam mo?

Amy: Na inaway mo si Mika at nakipag-balikan ka kay Gwen.

Adam: O tapos?

Amy: Kung hindi kita anak alam mo iisipin ko, shunga ka.

Adam: Mama naman!

Amy: Tunay, anak. Ang eng-eng mo naman kasi eh. Bakit mo pa ba kasi pinakawalan si Mika at kinampihan yang si Gwen. Eh hindi naman totoo na pinag-salitaan siya ni Mika ng masasama eh, baliktad pa nga.