UMUT

Voleybol Maçı

Sabah uyanır uyanmaz bir enerji içeceği içip evden çıktım. Spor çantamın ağırlığından dolayı yan yan yürüyordum.

Damla gilin evinin önüne geldiğimde zillerine basmamak için dakikalarca bekledim. En sonunda geldi.

"Kanka nerde kaldın ya hadi servisler kaçıcak"

"Ya tamam tamam"

Çok hızlı adımlarla okula doğru ilerlemeye başladık. Bu sefer yürüyerek.

Okula geldiğimiz de herkes servise binmişti. Okul takımımız iyice ilerlemiş ve gelişmişti.

Damla'yla, Alp'le Emir'in arkasına oturduk. Emir sık sık arkaya bakıyordu ancak Alp'in umrunda değildi.

Ve iste geldik... kocaman bir yerdi. Burada başka bir lise ile maçımız olacak.

Alp ben Emir Damla Elif ve Melisa ilk altıyız ilk ücü daha bilmiyoruz.

Emir nerden geldi derseniz. Bu senenin yeni seçmeleri oldu...

Hemen soyunma odalarına dağılıp üstümüzü giyindik.

Maç yerine gelip ısındık .

Maç başladığında olabileceğince dikkatli oynuyordum. Alp'e rezil olmak istemezdim.

Tam topu marşetle alacaktım ki arkamdan bir ses geldi:

"Heyy!"

Elif işte.

"Elif ne yapıyorsun sayı yedik."

"Korktun mu güzellik."

Seni burda parçalardım ama neys...

"Korktu napcan!!"

Alp beni mi savundu demin?

"Ay al edanıda çok önemliymiş"

"Hadi arkadaşlar maça bakalım. "

1. Seti kazandık. 2. Seti kaybettik ancak 15 sayılık 3. Sette kazandığımız için maçı aldık. Ancak tam selamlaşacağımız an başım dönmeye başladı. Gözlerim karardı ve başım döndü. Son duyduğum şey Alp'in 'Eda!'diye bağırışıydı...

Ve en son belimdeki acıyı hissettim.
******************

Uyandığımda hastanede uzanıyordum. Belimin ağrısıyla inledim. Ancak gözlerimi tam açtığımda omzumda uyuyan bir Alp görmek beni bayağı bir şaşırttı. Bu sadece hayallerimde olur diye düşünüyordum.

Saçları ıslaktı ve gözlerini yumduğunda kirpikleri daha uzun gözüküyordu.

Onu daha iyi görmek için biraz kıpırdandığım da rahatsızca haraket etti ve gözleri birden açıldı. Ben onun bu haline gülerken o gözlerini ovuşturuyordu.

"E-eda?"

"Alp?"

Birden dışarı çıkarak bağırmaya başladı.

"Eda uyandııı!!"

Ve gene birden herkes içeri daldı. Annemle babam şaşkın şaskın bana bakıyordu.

Herkes elinde birşeylerle hastane odasına girdi. Damla etrafı dağıtmaya başladı.

"Gençler hadi okulda görüşürüz hadi dağılın"

Gelen herkes dışarı çıktı şimdi bir tek Damla Alp ve Emir burdaydı.

Bir saniye Emir Damla'nın elini tutuyordu.

"D-daml..."

"Evet biz bir daha deniyoruz."

Mutluluktan yerimden doğrulacaktım ki belimin ağrısıyla yattığım yere tekrar yapıştım.

"Eda dikkat eder misin biraz?"

"Of tamam Alp ya"

Ne ne dedim ben?

Herkes bana gülerken ben de gülümüyordum.

Doktor içeri girdi.

"Fazla aç kalmış..."

*****************

(2 GÜN SONRA)

Bugün pazar. Yarın okul var ve ben çok mutluyum. Çünkü Alp beni ambulansa kucağında getirmiş. Oysa bunlar benim için sadece hayaldi. Sadece imkansız hayaller. Ama aslında bunlar bir şeyi değiştirmiycek. O beni hiç bir zaman sevmiycek. Olsun benim onu sevmem onu ilgilendirmez ki. Beni ilgilendirir...

Alp bana gülümsediğinde sanki exo konserine gidebilmiş kadar mutlu oluyorum. Bu fazla...

Zaten hastanede çok tatlıydık.

Yatağımda doğrularak whatsapptan gelen mesajlara baktım.

****whatsapp****

Can: geclik slm

Alp: oo guluw

Damla: krolasmayin gene ya

Can: jsjsjs

Alp: Eda nasıl?

Can: ooo

Alp: can sus!

Allah'ım ölücem heyecandan galiba...

Ellerim öyle bir titriyordu ki sanırım telefon elimden kayıcak. Hemen telefonumu bırakıp aşağı indim. Bir ağrı kesici içip salona gittim.

"Annemm"

"Kızım uyandın mı? Ben şimdi Damla'yı aradım ben bugün işe gitmek zorundayım. Baban zaten gitti. Damla gelicek yanına tamam mı kuzum"

"Tamam anne senim gözün arkada kalmasın zaten birşeyim yok. Mesela dün okul olsa gene giderdim yani o derece."

"Tamam kızım"

Kapı çaldığında Damla'nın geldiğini tahmin ettim.

"Hoşgeldin Damla"

"İyimisin bitanem"

"Ya iyiyim iyiyim "
Gülmeye başladık.

"Kanka whatsappta ful Alp seni sordu hayırdır."

"Suçluluk felan hissediyordur damla ne bileyim ben"

"Ay edaa belki sana ilgi duymaya başladı"

"Sanmam"

Umutlanma Eda
Umutlanma Eda
Umutlanma Eda

Damla'yla hemen odama çıktık. Ben yatağımda telefondan instagrama girerken Damla bilgisayarımdaydı.

Herşey güzeldi ve bu beni çok korkutuyordu. Herşey mahfolucak. Hissediyorum...

Arkadaşlar 598 kelimelik bir bölüm oldu. Bir dahaki bölüm fena...

Teşekkürler...