UMUT

Büyük Sır, Doğum Günü

12. Sınıf. Lise döneminin son yılı...

Pusuyu kurmuş ve avımızı bekliyorduk.

Aynanın karşısına geçtim ve bir süre kendime baktım. Alpdeki tüm bitmişlik bana da bulaşmıştı ve bu his gözlerime kadar yansımıştı. Ben Eda Yılmaz...

Üstüme her zaman farklı bir yük koyuyorlarmış gibi kambur duruyordum. Dik durursam daha da fazla yüklenecekler gibi geliyordu.

Alp... o tamamen bitmişti. Sanki acı çeker gibi konuşuyor ve aynı sekilde bakıyordu.
Yanımda Damla vardı. Her zaman yüklerimi taşımama yardım eden...

Koza yapmış bir tırtıl gibiydik. Kaderimizi bekliyorduk. Ya ölücez ya da çok güzel ve özgür yaşantımızın birer kelebeği olacağız...

Alp'in benden sakladıkları... saklamak zorunda oldukları...
Kafamı karıştıran onlarca soru. Belki cevaplarını geç bulacağım ama bulacağım. Sonucu ne olursa olsun.

Yaşlanıyorum. 18ime gireceğim. Alp parti istememişti ama ben ona gene de 5 kişilik bir parti hazırlamıştım. Alp bana göre daha soğuk kanlıydı. Yaşadıklarını atlatabiliyordu. Atlatırken ne kadar bana yansıtmak istemesede yansıyordu. Sanırım bunu ben istiyordum...

Aynanın hemen yanında boşboş yere bakıyordum.

Kapımın çalınmasıyla dalan gözlerimi kapıya çevirdim.

"Kızım hadi bak kim geldi"

"Tamam annecim geliyorum"

Yüzümdeki anlamsız gülümsemeyle beraber beni böyle görmemesi için bir kapatıcıyla gözlerimin altını kapattım. Biraz daha iyiydi. Gelenin Alp olduğunu tahmin ederken kapımı açarak salona indim.

Alp bacaklarını aralamış her elindeki beş parmağını birbiriyle birleştirmiş yere bakıyordu.

Geldiğimi gördüğünde ayağa kalktı. iyice yaklaştıktan sonra uzun bir şekilde ona sarıldım. Kokusunu her içime çekmemle bedenime bir uyuşma geliyordu.
Beynim kokusunu daha çok içime çekmemi söylerken ben geri çekilip gözlerine baktım.

Azalmış ama hala işlevini sürdüren acı kırıntıları gördüm.

"Çocuklar açmısınız?"

Annemin sorusuyla Alp o güzel gamzelerini göstererek gülümsedi.

"Deniz teyze aslında ben sizden izin alıcaktım. "

"Dinliyorum oğlum"

Ben şaşkınca onlara bakıyordum. 2-3 yılda hala alışamamıştım.

"Bugün Eda'nın doğum gününü dışarıda kutlayabilir miyiz?"

"Oğlum bilmiyorum ki Burak hep kızının doğum günlerinde olmak ist-"

"Deniz teyze zaten biz sizinde gelmenizi isteyecektik. "

"Tamam oğlum o zaman olur. Zaten biz erkenden kaçarız. "

"Çok teşekkürler. Ben size yerin haritasını atarım."

Alp'in dedikleriyle gülümserken salona birden Dela girdi. Alp'in üzerine atlayarak yalamaya başlamasıyla kahkahalara boğuldum.

Annemde aynı şekilde gülüyordu. Dela en son bu yalama isini anneme yapmaya çalışmıştı. Annemin evin içinde koştuğu dakikalar aklıma geldikçe kahkahalarım artıyordu.

Birden hala pijamalarımla olduğum aklıma geldi.

En sakin !halimle bağırmamla hem Dela hem Alp hemde annem bana bakıyordu.