Sonsuza Dek

194 10 0
                                    


-Eda'nın ağzından-

Bardan gelir gelmez aklımdan hiç çıkmayan bebeğime sardım kollarımı. Belki orda bile olmayan bebeğime...

Eğer böyle bir şey varsa Alp'e söylemelimiydim. Yoksa simdi mi söylemeliydim. Eğer hamileysem ister miydi beni?

Özlem'le Ferhat hemen odalarına girmişti. Bu kadar uykuda ne demek oluyor...?

Alp üzerime doğru gelmeye başlamıştı. Ben hiç içki içmemiştim. Oda aynen öyle.

"Alp hiç öyle bakma."

"Nasıl bakmıyım"

Biraz daha üzerime gelmeye başladığında niyetini anlamı§tım.

"A-alp bak ne yapmaya çalıştığını biliyorum. A-ama olmaz.".

Hiç dinlemiyordu.

"Alp.! Bekle bir şey söylemeliyim. Daha sonra bunu düşünürsün."

"Of. Tamam söyle."..

"B-ben bilmiyorum. Belki b-bir mucize ama ... sürekli midem bulanıyor ve adetim gecikti. Yani..yani belki bir bebeğ-"

Sözümü kesen şey bana dolanan şefkatli kollardı.

"Biliyorum Eda ve şu an o kadar mutluyum ki eğer şaka yapıyorsan öpmeye doyamadığım saçlarını yolmaya başlayacağım."

Kafamı göğsüne koydum. Ama gözlerimden yaş akıyordu. Henüz sebebini çözemediğim.

"Eda ne oluyor."

"Acaba gerçekten öyle bir şey var mı?"

"Eda sencede muhteşem değil mi? Baba olacağım."

"Alp henüz 19 yaşındayız ve evli değiliz. Bu yüzden eğer onu istemezsen seni anlarım. Y-yani... bilmiyorum. Ama onu benden alma olur mu?"

"Ben baba olacağım diye mutlu oluyorum. Sen istememekten felan bahsediyorsun. Asıl onu istemeyen sensin Eda"

"Anne mi olacağım?"

Yüzümde kocaman bir tebessüm oluşmuştu.

"Hadi gidip test alalım."

"Alp saçmalama. Gece 3."

Kahkahalarıma sahip olamıyordum.

"Hadi eda. Nöbetçi eczane buluruz."

"T-tamam. "

Kolumdan tuttuğu gibi bar kıyafetleriyle eczane aramaya başladık. Alp hiç kullanmadığı kadar hızlı kullanıyordu arabayı.

En sonunda bir eczane bulduk.

"Alp Oha. 1 tane yeterli. Üç tane ne demek."

"Biz eşeğimizi sağlam yere bağlıyalım. "

Sadece gülerek yolcu koltuğunda yerimi aldım.

*********

"A-alp. Anne olacağım. Ben."

Alp'in mutlu olması hiç beklemediğim bir tepkiydi.

"Eda şu an ç-çok mutluyum. Fena mutluyum. Baba olucam. Ben."

Alp ani heyecan patlamasıyla beni kucağına alarak döndürmeye başlamıştı.

"Alp eğer indirmezsen daha gözükmeyen bebeğimi düşürücem."

"1 aylık bir bebek o. Ve sen şimdi mi farkediyorsun ?"

"Alp o Meriç ve Berna'nın vurduğu iğne.."

"Şşş. Bunları konuşmak gereksiz olur. Lütfen üzme kendini."

******

-Damla'nın ağzından-

"Emir. Senin olmak istiyorum,ama - ama bilmiyorum,emin değilim."

Ikinci cümlem pek etkili olmamıştı anlaşılan. Çünkü daha 1. Cümleyi duyduğu an gözü dönmüştü ama söylediğim şeyin onun için ne ifade ettiği önemli değildi. Sevdiğin adamın olmak bir ayrıcalıktı sonuçta.

Emir bir şey söylemeden yavaşça dudaklarımı öpmeye başlamıştı bile. Ellerini belime koyarak beni kendine çekti. Ellerimi saçlarına götürdüm daha sonra yeni çıkmaya başlayan sakallarına... Sanırım ilk defa bu kadar tutkulu opusuyorduk.Dokunduğu her yer yanıyo gibiydi. Içimde bir gram korku kalmamıştı. Çok istekli ve hazır hissediyordum kendimi. Hem de hiç olmadığım kadar. Sonuçta bu zevkleri benim de yaşamaya hakkım vardı,öyle değil mi?

Zevk değilde sıcaklık farklıydı. Sevdiğin kalbin hızlı ritimleri...
Aşk başlı başına bir delilikti belkide. Onu içinde hissetmen... Bu zamana kadar bence geç bile kalmıştık. Birbirimizi çok önceden hakediyorduk belki de?

(2 gün sonra )

-Alp in ağzından -

"Resmen baba oluyorum. Ben bana oluyorum emir. Ben. Baba. Olmak. Çocuğumuz olucak. Şuan çok mutluyum. O Meriç ve Berna piçinin vurduğu iğne etkili olmamış. Emir ben baba oluyorum."

"Sevindim."

"Ne yani sadece bu mu? Sevindiginden emin bile değilim suan. Bu nasil tepki? Emir ben baba olucam farkında misin? Ifadesizce sevindim demek de neyin nesi?"

"Kafam çok karışık. Görünüşe göre yanlışlıkla ben de baba olucam. Aksilik şu ki Damla istemiyor, ama ben çok istiyorum. Napiyim ben Alp,napiyim???"

"Emir? Sen? Baba? Olmak? Şunu açıkça söylemek gerekirse senden iyi bi baba olabileceğini sanmıyorum. En iyi baba ben olurum."

Emir buna alınmıştı. Belki o da benim kadar çok istiyordu bebeği.... Damlayla konuşmam şart olmuştu. O da anne olmayı hak ediyordu. Ama belki de buna emin değildi. Ne olursa olsun o bebek doğucaktı!!

Arkadaşlar 606 kelimelik bir bölüm oldu.


Teşekkürler

UMUTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin