8 Kasım 2009
Okula başlayalı 3 gün olmuştu okula alışmıştım ama okuldakiler bana uzaylıymışım gibi bakıyordu.Koridorda geçerken amigo kızlar yine her zamanki gibi bir aradaydı ve koridorun ortasından geçerken herkes onlara yer açıyordu.Bende bir köşeye çekilip onların geçmesini bekledim.Onlar geçince yine herkes koridoru doldurdu.Kitaplarımla birlikte yemekhaneye gittim.Etrafa göz gezdirdim amigo kızlar yerini almıştı basketbol takımının etrafındaydı ayrıca bizlere ezikleyen gözlerle bakıyorlardı.Yanaklarımı şişirip başka yerlere baktım dedikoducu grup her zamanki yerinde oturuyordu.3 gündür aynı yerde oturduklarına göre orası onlara aitti.Yemek sırası bana gelince teker teker seçmeye başladım.Hepsini tepsiye koydum ilerlerken ayağım bir şeye takıldı yan masada oturan çocuk gülerken birine çarptım ve yemekler onun üzerine dökülmüştü.Tepsi yere düşerken herkes sessizleşmişti sadece tepsinin çıkardığı sesi duyduk.Şaşkınlıkta çarptığım çocuğa baktım kıvırcık saçları vardı ve yeşil gözlüydü.Boynundaki makarnaları eline alarak yere attı ''S-sen ne yaptın?'' diye bağırırken sesi yankı yapmıştı korkarak ''Ü-üzgünüm bilerek olmadı.'' Dedim sesi küçük korkak kızlar gibi çıkıyordu kollarını iki yana açtı.''Birde bilerek yapsaydın şu halime bak!'' kıpkırmızı olmuştum ve utanıyordum.Hep o çocuğun yüzünden tam geçiyordum ayağını uzattı ve takılınca düştüm ''Sen benim kim olduğumu biliyor musun?'' diye sordu başımı iki yana hayır anlamında salladım o ise kaşlarını çatarak ''Harold Edward Styles bu ismi aklına iyi kazı sivilceli!'' dedi.
Bunu duyunca şok olmuştum ''Adım Effie seni ahmak. Effie Winchester!Sende bu ismi unutma!'' diye bağırdığımda içeridekiler ''Oooooo..'' diye sesler çıkardı Harold iyice sinirlenirken ''İnan bana Winchester lise hayatının en kötü anlarını barındıracak!'' diye bağırıp giderken arkamı dönüp ona seslendim ''İnan bana Styles popoma kaç göz çizsem senin iğren yüzünden daha güzel olur!'' diye bağırdığım an sinirle bana döndü gözlerini kısıp kaşlarını çatmış bir şekildeydi nefretle bana bakıp ''Cehenneme hoş geldin Winchester.'' Diye bağırıp önüne gelen herkese omuz atıp yemekhaneden çıktı.Asıl sen hoş geldin Styles.
7 Ocak 2013
Lise.Asla ama asla kolay olmaz.Bazen ilkokulu özlersin,bazen de ana sınıfını ama ben ikisini de özlediğimi anladım.Koridor da yürürken bu okula geldiğim ilk günü hatırladım.O zaman sivilceli,dişlerin tel olan gözlüklü inek bir öğrenciydim.Aslında gözlük kullanmıyorum onlar sadece dinlendiriciydi.Geldiğim ilk gün onunla çarpıştığımız o anı ve bağırırken dediklerimiz aklıma gelmişti.Şimdi ne kadar nefret etsek de birbirimizden zorunlu olarak bazen birlikte vakit geçiriyorduk.Arada sırada o sözü hatırlıyordu ''İnan bana Styles,popoma kaş göz çizsem senin iğrenç suratından daha güzel olur!'' diye bağırdığım ve bunu neden söylediğimi anlamadığım o söz.Koridorda amigo kızların önünden geçerken benim hakkımda dediklerini umursamadım dolabıma gelip biyoloji kitaplarımı aldım son sınıf olmak zordu özellikle nefret ettiğin biriyle ders çalışmak zorundaysan.Dolabımdan kitapları alırken telefonuma gelen mesajla kitapları tekrar dolaba koydum mesaj Louis'e aitti ''Bir hafta sonra partide görüşmek üzere Ef '' yazıyordu.Gülüp telefonu cebime yerleştirdim ardından kitaplarımı alıp kimya sınıfına doğru yürümeye başladım.Aslında gitmek istemiyordum hiç istemiyordum ama zorundaydım.Zorunda olmaktan nefret eden bir insan olarak bunu yapmakta güçlük çekiyordum.Kimya sınıfının önüne geldiğimde kapıyı yavaşça araladım.Harry oradaydı pencereden dışarı bakıp sevgilisiyle konuşuyordu ne diyordu anlamamıştım.Yavaşça içeri girip numaran öksürürmüş gibi yaptığımda bana dönüp yeşil gözlerini yeşil gözlerini mavi gözlerime dikti ''Kapatmalıyım sevgilim bende seni seviyorum.'' Dedi ve telefonunu kapatıp dar pantolonunun cebine koydu.Bir şey demeden masaya oturup bakışlarıyla beni süzdü.Kapıyı tamamen kapatıp masaya ilerledim.Çantamı koyup sandalyeye oturdum her hareketimi her zaman olduğu gibi dikkatle izlemesi gözümden kaçmamıştı.Kitapları masanın üzerine koydum bu sessizlik canımı sıkarken ''İşte burası.'' Dedi soğuk kanlı bir ses başımla onayladım ve onun yanına geçtim ona bu kadar yakın olmaktan nefret ediyorum.
Buklelerinden,gözlerin,kokusundan,gamzelerinden,gülüşünden her şeyinden nefret ediyordum özellikle bir kızı öldürecek gibi bakmasından bakışları etkileyici ve unutulmaz.Harry'ye biyoloji anlatırken pür dikkat beni dinliyordu ama kitaba değil dudaklarıma bakıyordu ''Harry,neden dudaklarıma bakıyorsun?'' bir an kendine gelip gözlerime baktı ''Ben...şey..insanlar konuşurken dudaklarına bakan biriyim.'' Bu garip gelmişti ve ilk defa öğrenmiştim saçlarını düzelttiği sırada devam ettim ve bir saatimiz biyoloji çalışmakla geçti bitirdiğimizde ''Bu kadar.'' diyip kitabı kapattım Harry,gülümseyip ''Teşekkürler,kitaplar bende kalsa sorun olmaz değil mi?'' diye sordu bir an duraksadım ve başımla onaylayıp ''Sorun olmaz sende kalabilir,lazım olursa almaya gelirim.'' Dedim o kitaplarımı eline alırken bende çantamı aldım ''Effie,farkındaysan kavga etmedik.'' Dedi büyük bir keyifle gülerek evet,bunu fark etmemiştim ''Ah,haklısın istersen edebiliriz!'' dedi üstüne basa-basa yine şu -piçimsi- gülümsemesiyle kollarını açtı ''Biliyor musun?Bazen Louis seninle nasıl iyi arkadaş oluyor anlamıyorum.'' Dedi kaşlarımı çatıp üzerine yürüdüm ''Git ona sor Styles!'' diye bağırıp sınıftan çıktım kapıyı öyle sert çarpmıştım ki koridordakiler bana bakmıştı.Hiç birini umursamadan yürümeye başladı bazen önüme çıkanlara çarpıyordum.Ona kalsa ben gerçekten çok kötü biriyim,hiç arkadaşım yok,sıkıcıyım,kimseyle anlaşamıyorum hep kavga ediyorum onun için böyle bir kızım yalnız dolaşmaya mahkum!Hızla koridor da ilerlerken ''Ef,bekle!'' diye bağıran Styles'i duydum ama umursamadan kızlar tuvaletine girdim...
