Muhabirler gülerken bende onlara bakıyordum ''O beni mutlu ediyor,aslında ona aşık olacağım aklıma gelmezdi fakat oldum.Çok fazla kızla sevgili oldum ama Effie çok farklı.'' Diye bir şeyler gevelerken bir an bakışlarım birinde toplandı.Ah,lanet olsun!
Hala gözüm oradaydı oradan bana yani bize bakan o uzun boylu adam.Gülüyordu yüzünde iğrenç bir gülümseme vardı kalbim küt-küt atarken Simon bir şeyler diyordu bembeyaz olmuştum ''Effie,iyi misin?'' gelen sesle Harry'ye baktım korku içinde ''O-orada,H-harry oradaydı.'' Harry gösterdiğim yere baktı ama kimse yoktu ''Sakin ol orada kimse yok.'' Dedi ama oradaydı o katil adam bizim peşimizde olan uzun boylu katil adam.Harry,bana sarılırken ''Oradaydı,Harry gerçekten gördüm.'' Dedim durmadan kimsenin olmadığını sakin olmam gerektiğini söylüyordu.Muhabirler yavaş-yavaş giderken Harry beni odaya götürdü.Herkes başıma toplandı gerçekten kötü gözüküyordum.Harry,onlara sadece hasta olduğumu söyledi onlar rahatlarken o adamın gülüşü tekrar gözlerimin önüne geldiğinde Harry ''Ağlama,tamam sadece bir hayal gördün.'' Derken onun ellerini ittirdim ''Hayal değildi.Gördüm diyorum.'' Diye bağırdım Harry bir şey demedi sadece beni kaldırıp ''Hadi gidelim bu lanet olası yerden.'' Diye fısıldadı ve birlikte çıktık.Kameralar bizi çekerken Harry beni kendine çekiyordu ''Çekilin.'' Falan diyordu arabaya bindiğimiz de Harry derin bir nefes aldı ben hala aynı gibiydim yüzümü ellerinin arasına alıp dudaklarını alnıma bastırdı ''Effie,o görüntüyü unut.'' Dedi onu başımla onaylarken bana sarıldı bende ona karşılık verip sarıldım onun kollarında gözlerimi kaparken saçıma öpücük kondurdu.Ve bende onun dediğini yapıp unuttum.Harry,bana seslenirken hafifçe gözlerimi araladım ''Geldik prenses.'' Diye fısıldadı onu onaylarken gözlerimi ovuşturdum arabadan indiğimizde Harry etrafa baktı magazinciler apaçık belli olurken.Harry ile kalacağımız eve baktım gerçekten büyük bir evdi sadece birkaç ay kalacaktık Harry elimi tutup gülümserken bende ona karşılık verdim.Harry yanağıma öpücük kondururken bende saçlarını karıştırdım o buna biraz kızmış gibiydi eve doğru koşarken beni yakalayıp döndürdü ve ardından dudağıma küçük bir öpücük kondurdu o mutluyken ben içten içe ölüyordum.Dudaklarını geri çekerken tekrar öptüm işte büyük bir manşet.Simon daha doğrusu yönetim gerçekten sevinecek Harry gülümserken alnımdan öptü ''Bu kadarı onlar için yeter.'' Dedim başıyla onaylarken burnumu öptü ve birlikte içeri girdik.Zaten girer girmez lavaboya gittim dudaklarımı,alımı,yanaklarımı,burnumu kısacası yüzümü defalarca yıkadım Harry kapıya vurdu ''Effie iyi misin?'' diye yüzümü havluyla kurulayıp kapıyı açtığımda yüzüme baktı elini yanağıma götürdü ''Yüzün kıpkırmızı.Yoksa utandın mı?'' diye sordu göğsüne bir tane geçirdim ''Çok oluyorsun Styles.'' Diyip kendi odama gittim o da bağıra-bağıra şarkı söylüyordu.Aptal.
Harry'nin Ağzından;
Effie,aşağı inmişti bende üzerimdekilerden kurtulup banyoya gittim.Olanlar gerçekten çok garipti.Tıpkı rüya gibiydi uyanmak istemediğim güzel bir rüya. Banyo yaptıktan sonra belime havluyu sardım aşağı inecektim ama yüksek ihtimalle böyle inersem Effie beni öldürebilirdi.O yüzden bu riski alamayıp odama gittim.Üzerime bir şeyler geçirip saçlarımı kurulayıp şekil verdim.Uzun zamandır istediğim şey gerçekleşmişti.Lisenin başından beri ona karşı bir şeyler hissediyordum ilk tanıştığımız andan itibaren.Onu rezil ettim çünkü benden ne kadar nefret ederse o kadar iyi olabileceğini düşündüm.Ama genelde içimde ona karşı nefret hissi vardı hem de öyle bir nefret ki anlatamam.Düşüncelerimi silip merdivenlerden indim Effie'nin sesi gelmiyordu.Salona girip etrafa baktım ardından koltuğa.Tanrım,koltukta uyuya kalmış umutsuz kanadı kırık bir melek uyuyordu.Tekrar yukarı çıkıp battaniye aldım uyandırmamak için kucağıma alıp odasına götürmek istememiştim çünkü bir insana huzur verecek kadar güzel uyuyordu.Aşağı inip üzerini örttüm ve hissetmeyecek kadar hafiflikçe artık sadece bana ait olan dudaklarını öptüm.Bir kağıda ''Stüdyoya gidiyorum.Yemeğini ye ve istediğini yap '' yazıp sehpanın üzerine bıraktım tekrar öpüp evden çıktım fakat huzursuzdum.Çünkü dedikleri aklımdan çıkmıyordu.Arabaya binip stüdyoya geldim Louis ''Effie,gelmedi mi?'' diye sordu elindeki kolayı sehpaya koyarken ''Melekler gibi uyuyordu.Uyandırmak istemedim.'' Dedim hepsi güldü ardından Josh yanımıza gelip ''Sanırım Harry,bu SAHTE ilişkiden hoşlandı.'' Diyip omzuma vurdu gülmeye çalıştım çünkü 'Sahte' kelimesi her aklıma geldiğinde kafayı yiyecek gibi oluyordum.Provalara başladık Niall biraz soğuk davranıyordu onlar çok iyi arkadaştı hatta kardeş gibilerdi.Provaya ara verdiğimiz de yanına gittim ''Niall,bana neden soğuk davranıyorsun?'' diye sorduğumda tek yaptığı elindeki tostu yemekti ona masum bir bakış attım ama yine de umursamamıştı ''Niall,ona zarar vermeyeceğimi biliyorsun.Hem birbirimizden nefret ederiz.'' Dedim ama yine takmamıştı pes edip ''Pekala dostum.Ama ona zarar vermeyeceğim zaten veremem.'' Diyip çocukların yanına döndüm..
Hava çok soğuktu ve kar yapıyordu.Hayranlarla birkaç fotoğraf çektirip arabama bindim akşam olmuştu.Effie'yi aradım ama açmıyordu sanırım telefonu sessizdeydi veya hala uyuyordu.Bildiğim kadarıyla uykusu Zayn gibiydi.Tekrar aradım bu gün 15. Arayışım olmuştu.Kısa bir yolculuğun ardından eve önüne geldiğimde ışıklar yanmıyordu.Arabadan inip eve doğru hızla yürümeye başladım kalbimde değişik bir his hissetmiştim.Korku içinde montumdan anahtarlarımı çıkardım ellerim titriyordu içimden küfür ederken anahtar yere düşmüştü.Bir lanet savurup anahtarı aldım ve yavaşça kapıyı açtım ''Effie..'' ses gelmiyordu.Evde hoş bir koku vardı sanırım bana bir sürpriz hazırlamış olmalıydı ama ne sürprizi bana neden bir sürpriz hazırlasın ki?Biliyorsunuz benden iğreniyor.Haklı,neden mi?Çünkü empati kurabiliyorum onun yerinde kimse olmak istemezdi.Elim lambaya gitti lambayı açtığımda hiçbir şey göremedim.İçeri ilerlerken ayağım birden kaymıştı.Dengemi bulunca düşmedim.Yere baktığımda merdivenlere giden izler gördüm.Bu öyle bir iz değildi bu bir kandı.KAN!
