Telefonu elimden kayıp yere düşerken çıkardığı sesi kulaklarımda hissettim.O ses kulaklarımda dolanıp dururken kendimi karşımdaki kişinin hayal olduğuna inandırmaya çalışıyordum.Gözlerimi kapatıp açtığımda hala karşımda olduğunu gördüm.Logan,yavaşça Harry'nin elini bırakıp önüme düşen telefonu almak için yere eğildi ve telefonumu alıp ''Bir şey olmamış.'' Diyerek dişlerini gösterdi ve gülümsemeye başladı.Harry yavaşça yutkunup elini bana uzatırken ''Me-merhaba..'' diye mırıldandı.Logan merakla mavi gözlerime bakarken elimi uzatmadan ''Merhaba..'' diyerek Logan'ın elindeki telefonumu alıp salona girdim.Hızla yukarı çıkarken Logan'ın bana seslendiğini duydum.Onu umursamadan lavaboya girdim ve kapıyı sertçe kapatıp üst üste kilitledim.O aşağıdaydı,benim evimde ve benim bahçemde.Bu olanlar gerçekten fazla olmuştu.Sırtımı kapıya dayayıp yavaş yavaş sırtımı sürterek yere oturdum ve ses çıkarmamak için ağzımı elimle kapattım.Gözyaşlarım yanaklarım süzülürken ''Anne?'' sesini duydum kapının tam arkasında Logan duruyordu ''İyi misin?'' diye devam etti.Göz yaşlarımı elimin tersiyle silerken dudaklarımı birbirine bastırdım.Yerden kalkarken ''Seni üzecek bir şey mi yaptım?'' diye sordu kapının arkasından yüzüme birkaç su vurduktan sonra yüzü havluyla kuruladım.Ayna da kendime bakarken derin bir iç çekip kapıya yaklaştım ve kilitlediğim kapıyı açtım.Elimi kapının koluna koymuştum ki kapı açılmıştı.Elimi çekip kapının arasından yeşil gözleriyle beni süzen minik adama baktım.Kapıyı tamamen açtığın da Logan yanıma gelip bana bakarken önünde eğilip bana sarılmasına izin verdim.Kollarını boynuna dolayıp minik elleriyle saçlarımı okşarken ''Seni üzdüm mü?'' diye sordu ondan ayrılıp minik yüzünü ellerimin arasına aldım ''Hayır bebeğim,sadece gelen mesaj moralimi bozdu.'' Diyerek ayağa kalktım ve Harry'ye baktım Logan ona döndükten sonra ''Bizimle yemek yiyebilir mi?'' diye sordu onu kırmak istemiyordum bu yüzden başımla hafifçe onayladığımda gülümseyerek ''Teşekkürler annecim.'' Dedi ve önden yürümeye başladı.Harry ile lavabonun önünde yalnız kaldığımızda zorla yutkundum ve tam yanından geçerken eliyle kolumu kavrayıp beni durdurdu.Tam arkamdaydı.Nefesini ensemde hissedebiliyordum düzenli bir şekilde nefes alıyordu ''Eğer istersen buradan taşınırım.'' Diye fısıldadı.Gözlerimi kapatıp nefes alışverişlerini hissetmeye devam ettim.Elini biraz daha aşağı indirip bileğimi kavradığında tuttuğu bölgeden dalgalar halin de sıcaklık yayılmaya başladı.Terlediğimi hissediyordum ''Ve oğlun çok....çok tatlı.'' Diyerek bileğimi bıraktığında bir şey demeden aşağı indim ve mutfağa girip onun için tabak falan çıkarıp bahçeye götürdüm.Logan çoktan masaya oturdum ve çatalını tutup bana bakıyordu ''Abi nerede?'' diye sorduğunda gelen sesle irkildim ''Adım Harry ufaklık.'' Dediğinde Logan onu taklit etmişti ''Hey,bu kötü bir şey.'' Diyerek onu uyardığımda ''Özür dilerim.'' Diye fısıldadı ve başını öne eğdi.Onun bu özelliğini seviyordum çünkü bir şeylerin yanlış olduğunu öğrenip bir daha yapmıyordu.Harry benim oturduğum sandalyenin karşısına otururken bende onun tabağına omlet koyup bardağına portakal suyu koydum.Tabağı önüne koyarken gözleri bileklerimdeki yaralara kaydı.Ardından göz göze geldiğimizde elimdeki bardak üzerine döküldü.Harry ayağa kalkarken Logan gülmeye başlamıştı ''Üzgünüm çok üzgünüm.'' Derken Harry ''Önemli değil sanırım değiştirsem iyi olur.'' Dedi Logan hala gülüyordu.Harry'nin kolunu tuttuğumda önce kolunu tutam elime ve sonra yüzüme baktı ''Bu halde dışarı çıkamazsın yukarı da kıyafetler var.'' Diyerek onu çekiştirmeye başladım.Harry ile yukarı çıktığımızda dolabımı açıp onun için kıyafet aramaya başladım.Evim de her zaman erkek kıyafetleri bulundururdum.Harry dikkatle odama bakarken çalışma masama yaklaşıp masanın üzerinde ki çerçeveyi aldı.Çerçeveye bakarken kıyafetleri çıkardım ve sahte öksürükle bana dönmesini sağladım.Harry,çerçeveyi bırakıp yeniden bana döndüğün de ''Teşekkür ederim.'' Dedi ve elimdekileri aldı.O elimdekileri alırken ''Lütfen sadece senden tek bir şey isteyeceğim.'' Diyerek konuşmaya başlarken kaşlarını kaldırıp ona baktı ''Logan ile zaman geçirmeni istemiyorum.'' Diyerek odadan çıkmamla Logan ile karşılaşmam bir oldu.Kaşlarını çatmış bana bakarken ''Ondan uzak dur anne.'' Dedi ardından ''Dakikalardır o odadasınız o bir daha bu eve gelmeyecek.'' Diyerek kollarını göğsünde birleştirdiğinde kıvırcık saçlarını karıştırıp ''Ah,Logan bebeğim sana aşığım diğerleri umurumda değil.'' Diyerek burnuna öpücük kondurdum ve birlikte aşağı indik....
* * * * * * * * *
Logan Harry ile arama mesafe koyarken Harry ona bakıp gülümsedi ''Harry abi gerçekten annemden uzak dur.'' Dediğinde Harry gamzelerini göstererek gülümsedi.Harry mavi gözlerime bakarken ''Pekala küçük adam.'' Dediğinde elini kaldırıp ''İsmim Logan.Logan Winchester.'' Diyerek onu uyarırken Harry telefonunu cebinden çıkarıp mesaja baktı ''Peki Bay Winchester.'' Diyerek onun önünde eğildi ve minik ellerini kendi ellerinin arasına alıp ''Annen çok şanslı.'' Dedi Logan kendini beğenmiş bir tavırla ''O benim kadınım ahbap biliyorum şanslı.'' Diyerek geri çekildi.Harry ayağa kalkıp yeniden teşekkür etti ve evden ayrıldı.O ayrılırken kapıyı kapatıp Logan'a döndüm tek kaşını kaldırıp bana hesap soruyormuşçasına bakarken gayet tatlı gözüküyordu...
Harry'nin Ağzından;
Tesadüf,gerçekten dünden sonra tesadüfleri sevmeye başlamıştım.5 yıl aradan sonra onu yeniden görmek kalbimde değişik hisler oluşturmuştu.Anlatamadığımhisler sadece yaşayabileceğin türden hislerdi.Gülüşünü,kokusunu,saçlarını,ufak da olsa görünen gamzelerini,mavi gözlerini kısacası onu özlemiştim.Sadece bir tesadüftü.Sadece Niall'ın evine yürüyerek gitmeyi tercih etmiştim ve karşıma yola fırlamak üzere olan bir çocuk çıktı tek yaptığım onu kurtarmaktı.Yıllar sonra hayat yeniden bizi bir araya getirmişti.Odadan çıktığında Logan'ın onunla konuştuklarına kulak misafiri oldum.Logan,fazlasıyla korumacıydı ve çok akıllı bir çocuktu.Orta da bir çocuk vardı sanırım o evlenmişti.Tek sorun Logan'ın bana benzemesiydi belki de benim----
Saçmalıyorum eğer bizim bir çocuğumuz olsaydı Effie söylerdi değil mi?Çünkü o nu kadar acımasız biri olamaz bir çocuğu babasından ayıracak kadar cani biri olamaz.Parmaklarımı saçlarıma geçirip sehpada duran telefona bakmaya devam ettim.Onu bulmuşken kaybetmek istemiyordum.Evli olma ihtimali vardı ama bunu umursamıyorum.Çünkü o ve kalbi sadece bana ait.Telefonumdan gelen sesle düşüncelerim çöpe giderken uzanıp telefonu aldım ve ''Nialler.'' Yazsını okuyunca telefonu açtım ''Harry?'' dediğinde gözlerimi kapatıp ''O burada.'' Diye fısıldadım Niall uzun süre ses vermedi tam dudaklarımı aralamıştım ki ''E-effie mi?'' diye sordu o karşımdaymış gibi başımla onaylarken ''Evet..'' dedim.Niall attığı küçük çığlığın ardından ''Onu görmeliyim!Lanet olsun nerede?'' diye sevinçle bağırırken ''Nialler sakin ol.'' Sesini duydum ses tonundan Louis olduğunu tanımıştım ''Effie dönmüş.'' Diye bağırdığında ''Benim komşum.'' Diye cevap verdim ''Akşam oradayız.'' Diyerek telefonu kapattı ve bende telefonu sehpaya koyup yukarı çıktım.Odamın penceresi onların bahçesini görüyordu.Pencereden onları izlerken yüzümde gülümseme oluştu.Effie tabakları Logan'a verip saçlarını okşadı ve bir şeyler söyledi.Mükemmel bir anne olacağını tahmin ediyordum ama bu daha fazlaydı.Logan'a büyük bir ilgi gösteriyordu.Şuan orada olmak istiyorum onlarla birlikte gülüp eğlenmek ama bu artık imkansız gibi.Pencereden ayrılıp laptopumu kucağıma aldım ve twittera girdim.Birkaç tweet okuduktan sonra ''Sonunda aradığım mutluluk geri döndü..'' yazarak hesabımı kapattım ve laptopu koyup odamdan çıktım...
1 Saat Sonra...
Gördüğüm rüya ile gözlerimi açarken kendimi koltukta bulmuştum.Sırt üstü yatıp tavana bakarken gördüğüm rüyayı düşünmeye başladım.Güzeldi ama mutsuz sonla bitmişti.Gözlerimi kapatıp sessizliğin tadını çıkarmaya çalışırken biri kapıya vurmaya başladı.Ama öyle bir vuruş değildi hem bağırıyor hem de kapımı teklemiyordu.Hızla koltuktan kalkıp koşar adımlarla kapıya gidip açtığımda Logan'ı gördüm.Ağlamaktan kızarmış gözleriyle bana bakarken ''A-annem---'' demeye başladı...
