Dizlerimde ki acı tüm bedenimi sararken yavaşça gözlerimi açtım.Hayır,ben vurulmamıştım bana silah tutan adam vurulmuştu arkamı baktığımda o küçük boylu adam ''Gidin!'' diye bağırdı Harry bana sıkıca sarıldı ''İyi misin?'' diye sordu başımı onaylarken kalktım ve koşmaya başladık.Uzun süre koştuk birkaç kere silah ses duyduk.Harry kolumu sıkıca kavrayıp ağaçların arasına götürdü ve bir yer vurdu yan yana oturmak imkansız gibi gözüktüğü için Harry önce girdi ardından bende girdim Harry'nin kucağındaydım bacaklarımı zorla da olsa beline doladım başımı omzuna gömdüm ses çıkarmamaya bakıyorduk Harry yavaş ve kısık kısık nefesler alıyordu tekrar bir silah sesi duyduk.Ona o kadar sıkı sarılmıştık ki ilk defa bu kadar çok korkmuştum arkamızda bir katil vardı ''Korkma.'' Diye fısıldadı Harry bana güven verse de arkamızda elinde silah olan bir katil var hadi ama kim korkmaz ki?Birkaç ses duyduk ''Ah,lanet olası pislikler nereye kayboldunuz?'' bu ses o adama aitti.Dudaklarımı adeta birbirine kenetlemiştim ''Pekala çıkmayın elinde sonunda sizi de geberteceğim bücürler!'' dedi ve gitti.Derin nefes almıştık ama çıkmıyorduk ''Buradan nasıl kurtulacağız?'' diye sordum fısıldayarak ''Az ileri de yol var otostop çekeceğiz.'' Dedi onu onaylarken delikten çıkıp etrafa baktım o adam yoktu.Harry,kolumu tuttu işte yine başlıyoruz.Hızla koşmaya başladık işimizi şansa bırakmak istemiyorduk.Uzun süre koştuk artık yorulmuştum hem de çok fazla.Yola varmak üzereyken dizlerimin üzerine düştüm ''Hadi Effie,kalk.'' Diye yalvardı kalkmak isterken tekrar düştüm ama bu sefer gözlerimde kapanmıştı.
Harry'nin Ağzından;
Effie,bayılmıştı.Onu zorla kucağıma alıp koşmaya devam ettim yola çıktığımızda sırtını bir yere yasladım ve arabanın geçmesi için tanrıya yalvardım.Bir kaç araba geliyordu yola çıkıp durdurdum ''İyi misiniz?'' dedi arabadaki adam ''L-lütfen yardım edin.'' Dedim artık gücüm kalmamıştı adam arabadan çıkıp Effie'yi kucağına alırken abranın kapısını açtım onu arabaya bindirdi ardından ben bindim.Adam arabayı sürmeye başladı ''Ne oldu?'' diye sordu adam telaşla ama cevap veremiyordum tek yaptığım derin-derin nefes almaktı.Effie'yi kendime çektim başı kanıyordu çok büyük bir darbe almıştı aslında bilmiyorum.Başının arkasında şişmiş ayrıca şakağı kanıyordu.Kollarında yaralar vardı üstümüz toz içindeydi.Bende çok fazla bir şey yoktu kaşım kanıyordu ayrıca dudağım patlamıştı üzerimdeki tişörtte yırtıklar vardı her şeyim çalınmıştı.''T-telefonunuzu kullanabilir miyim?'' diye sordum adam telefonunu bana verdi Louis'in telefon numarasını hatırlamaya çalıştım.Telefon çalıyordu ''Efendim?'' Louis'in sesinde de endişe vardı ''Louis,benim Harry.'' Dedim önce durdu sonra ''Harry,lanet olsun neredesin?Effie de kayıp.'' Dedi gerçekten büyük endişe içindeydi ''Effie,yanımda Louis çok kötü şeyler oldu b-biz hastaneye gidiyoruz.'' Ve telefonu yüzüne kapatıp adama verdım.Hastaneye geldiğimizde herkes başımıza toplanmıştı adama teşekkür edip Effie'nin peşinden giderken bir an yere düştüm çok yorulmuştum..
Effie'nin Ağzından;
Uyandığım da başımda Lola ve Jev vardı birde polisler ''Tanrıya şükürler olsun uyandın.'' Dedi Lola hala kendime gelememiştim ''H-harry nerede?'' diye sordum Jev elimi tutup ''Şuan iyi polise ifade veriyor.Sende verebilecek misin?'' başımla onaylarken polise anlatmaya başladım aklıma gelen her şeyi söylüyordum ''Bunlar aradığımız katiller.'' Dedi bir tanesi ''İ-ikisi öldü.'' Dedim polis ağzı açık bir şekilde bana bakarken devam ettim.İfadeyi verdikten sonra birkaç yer imzaladım.O sıra doktor geldi elinde dosya falan vardı ''Beyninde hasar oluşmadığı için şanslısın.Birkaç gün dinlen biraz taburcu olabilirsiniz geçmiş olsun.'' Dedi ve çıktı derin nefes almıştım ''İnanamıyorum film gibi.'' Dedi Lola zorla gülmeyi becermiştim ''Bir şey olsaydı ne yapardık biz?'' Jev gerçekten korkmuşa benziyordu.Lola kalkmam için yardım ederken kapı açıldı içeri çocuklar girmişti en sonda Harry.Direk yanıma gelip bana sarıldı ''İyisin değil mi?'' diye sorduğunda Jev ''Hepsi senin yüzünden bir de gelmiş iyi misin diye soruyorsun!'' diye bağırdı Niall ''Tamam sakin olun onlar iyi görmüyor musunuz?'' dedi sakin bir ses tonuyla ''Eve gitmek istiyorum.'' Dedim küçük çocuklar gibi Jev Harry'yi ittirip beni kucağına aldı hiç sesimi çıkarmadım ''Lola işlemleri hallet.'' Derken Harry ''Ben hallettim.'' Demişti hiçbir şey demeden beni odadan çıkardı.
3 GÜN SONRA..
3 gündür onu görmemiştim bu gün okula gidip eşyalarımı alıp dolabımın anahtarını müdüre teslim edecektim.Okula gittiğimde büyük bir sessizlik vardı ne de olsa artık dalga geçecekleri bir Effie olmayacaktı.Müdürün odasına girdim ve anahtarları verdim gitmemi istemiyor gibiydi.Koridordan geçerken Tomris beni durdurup bana sarıldı yüzünde makyaj bile yoktu ''Gitmesen olmaz mı?'' diye sordu ''Gitmeliyim birkaç mutlu anı istiyorum.'' Dediğimde tekrar bana sarılıp ''Seni özleyeceğim.'' Dedi bu olanlara şaşırıyorum ama artık gitme vakti gelmişti herkes bana bir şeyler söylerken cevap vermek yerine yürümeye devam ettim.Bahçeye çıktığım da arkamdan biri bağırdı '' Winchester!'' arkamı döndüğümde Jev ile karşılaştım arkasında Harry vardı ve elinde hırkası.Yanına gitmek yerine onun gelmesini bekledim ''Ne istiyorsun Black?'' diye sordum gerçekten üzgündü ''Gitme.'' Dedi gülümseyip birkaç adım geri attım ''Yeni okulumda mutlu olacağım.'' Dedim Jev başını eğip 'hayır' anlamında salladı ''Seni sevenleri düşün.'' Dedi dudaklarımı ısırdım beni seven 2 kişiydi o ve Lola.Başımı kaldırıp binaya baktığımda Lola'yı gördüm pencereden bana bakıyordu ve ağlıyordu ''Kalmam için bir neden yok.'' Dedim sessizce arkamı döndüğümde kolumu kavrayıp kendine çevirdi ama öyle bir çevirme değildi bu çünkü dudakları dudaklarımdaydı.İlk defa birisiyle öpüşüyordum hem de herkesin önünde herkes bizi alkışlarken dudaklarını çekti hala etkisindeydim ona şaşkınlık içinde bakarken ''Çünkü ben varım.Ben ve sana olan aşkım.'' Dedi işte o an gözlerim Harry'ye kaydı elindeki hırka yere düşmüş yeşil gözleri dolmuş bir şekilde bize bakıyordu ''Benim için..Lütfen kal.'' Dedi Jev ve öyle kendime geldim.Ve daha sonra kulağıma eğilip ''Alacağın son bir intikam var Winchester.Bunu unutma.'' Diye fısıldarken gözlerimi birkaç saniyeliğine kapattım.Jev,iyi çocuktu ondan hoşlanıyordum ama daha birkaç gün önce tanıştığım biriyle sevgili olacak kadar emin miydim?Hayır,sadece zamana ihtiyacım vardı.Ve bir seçim.Güçlü olup kalmak veya korkak olup kaçmak.Hangisi?
