37.Bölüm (Kaybedemem..)

5.6K 150 2
                                    

(Müziği Gösterdiğim Yerden İtibaren Açın Multimedyadaki Resim Hikayenin İçinde Geçiyor)

O her ne kadar benden nefret etse de beni sevene kadar onun peşini bırakmayacağım beni tamamen affedene kadar peşindeyim Effie Winchester..

Effie'nin Ağzından;

Başım çatlamak üzereyken gözlerimi açtım bu baş ağrısı gerçekten çok kötüydü.Başımı kaldırmaya çalıştım ama başarılı olamamıştım boğazlarımda ağrıyordu üstelik burası benim odam da değildi.Tanrı aşkına hangi cehennemdeyim ben?Saçlarımı kaşırken odanın kapısı açıldı Harry elinde tepsi ile içeri girdi ''Günaydın.'' Diyerek kapıyı ayağıyla kapattı ''Harry,ben nasıl buraya geldim?Hiçbir şey hatırlamıyorum.'' Dediğimde yatağa oturdu ve tepsiyi dizlerini üzerine koydu ''Sarhoştun ve yolda yürüyordun bende evimi getirdim.'' Elini alnıma koydu biraz durup düşündü ''Hala ateşin var bu gün okula gitmemelisin.'' Dedi ve onu başımla onayladım zaten kendimi iyi hissetmiyordum ve dün geceye dair hiçbir şey hatırlamıyordum ''Kahvaltıyı birlikte masa da yapsak olmaz mı?'' diye sordum çünkü asla ve asla yatakta yemek yemezdim.Harry başıyla onayladı tam kalkarken ''Bana kıyafet verir misin?'' birden gülümsedi ve ''Dolabımdan alabilirsin.'' Dedi ve odadan çıktı.Halsiz bir halde yataktan kalkıp dolabına ilerledim dolabı açtığımda bir sürü tişört,gömlek,pantolon türü kıyafetlerle karşılaştım.İçlerinden bir tane tişört seçtim siyahtı ve bunu konserde falan giymişti.Üzerimdeki tişörtü çıkardım ve Harry'nin tişörtünü giydim altıma da eşofmanlarından bir tanesi aldım dolabı kapatırken orta boy bir kutu fark ettim.Eğilip kutuyu aldım ve yatağa oturup kapağı yavaşça kaldırdım içinde 4 defter ve birkaç bileklik,toka,kolye ve fotoğraflar..

(Tişört Multimedyadaki ^^)

Fotoğrafları elime alıp bakmaya başladım bunlardan birkaçı bana ait olan fotoğraflardı.Ve birkaç tanesi de biz ders çalışırken çekilmişti ama nasıl?Fotoğrafları koyup bileklikleri aldım bunlar bana aitti kaybettiğim bilekliğim,kolyem ve tokalarım.Bu tokayı 2 yıl önce kaybetmiştim ve yine Harry ile kavga ederken olmuştu.Onlara bakarken ''Effie?'' Harry'nin sesini duyar duymaz kapağı kapattım ve dolaba koydum ''Geliyorum.'' Diye bağırdım ve odadan çıktım.Aşağı indiğimde sofra hazırdı ve harika gözüküyordu ''Teşekkürler.'' Diye mırıldanıp masaya oturdum ve o da oturdu birlikte sessizce yemeye devam ettik ''Gerçekten harika olmuş.'' Dedim çaydan bir yudum alıp aslında sesimde kısılmıştı pek konuşmak istemiyordum fakat konuşmak zorundayım ''Sesin kısılıyor.'' Dedi ve ardından gülmeye başladı ''Gülme Harry sana diyorum.'' Sesim berbat çıkıyordu dudaklarımı büzüp sadece oturup ona bakmaya devam ettim kaç dakika sürdü bilmiyorum ama sonunda susup masadan kalktı ve yanaklarımı sıktırdı ''Nasıl da kızarmış?'' dedi ve gülmeye devam etti ''Harry,suyuna ilaç katıp seni uyutup saçlarını düzleştirip fotoğrafını çekip twittera koymamı istemiyorsan sus.'' Dediğim de buz gibi olmuştu ''Pekala eve gidecek misin?'' diye sordu biraz düşündüm Alex Lola'yı düşündüm ve başımı 'hayır' anlamında salladım Harry sevinmiş gibiydi ''Lola'ya haber vereyim o zaman.'' Dedi ve onu başımla onaylayıp masadan kalktım başım dönüyordu sanki her yer dönüyordu birkaç adım attığım zaman yere düştüm tek hatırladığım canımın acımasıydı.

Uyandığımda Harry'nin odasında yatıyordum kolumda serum vardı doktor ve Harry'nin sesini duyabiliyordum ''Teşekkürler.'' Dedi Harry sesi çok kötü çıkıyordu ''Hemşire başında olacak çok yorulmasın birde ilaçlar çok ağır gelebilir.'' Gibi bir şeyler zırvalıyordu.Geçen hafta yağmurun altında saatlerce gezersem olacağı buydu ama bunu bildiğim halde öylece dolaşmıştım.En son bir kapı sesi duydum ve konuşmalar kesildi kendimi çok halsiz hissediyordum ve bir kapı daha hemşire girmişti ''Merhaba.'' Dedi sevimli bir ses tonuyla ''Merhaba.'' Dedim ve o iğneyi hazırlarken ben de onu izliyordum tekrar kapı açıldı bu sefer Harry girmişti ''Beni çok korkuttun.'' Dedi ve yatağın kenarına oturup elimi tuttu ''Ben iyiyim.'' Dedim ama inanmamıştı ''Uzun bir süre dinlenmem gerek ve 6 tane iğne verdi doktor sabah akşam.'' Dedi yüzümü astım hadi ama iğnelerden korktuğumdan sadece iğnelerden hoşlanmam ''Pekala.Lola biliyor mu?'' başını evet anlamında salladı ''Peki o nerede?'' diye sorunca dudaklarını alnıma bastırdı ''Çok konuştuğunu daha önce söylemiş miydim?'' dediğinde hafifçe kıkırdadım tanrı aşkına yanımız da bir hemşire var ve bize aşka bakıyor hemşire ''Serum bitti.'' Dediğinde Harry ona baktı bende koluna sertçe vurdum ''Hey,bu ne içindi?'' diye sorunca dudaklarımı ısırdım hayır,kıskanmadım sadece hemşire,hemşire gibi değildi eğer Niall bile baksa ona bunu yapardım.Hemşire gitmişti ve ben ilacın etkisiyle yavaş-yavaş terlemeye başladım ''Sen şimdi uyu tamam mı?'' dedi sessizce onu başımla onaylarken ''Onlar gibi beni de bırakmayacaksın değil mi?'' diye sordum acılar içinde uykuya dalarken ''Hayır,nereye gidersen git seni bırakmam bırakamam.'' Dediğinde gülümsedim ve yavaşça gözlerimi kapattım.

Harry'nin Ağzından;

(Müziği Burdan İtibaren Açın ^^)

Aşağı indiğimde Liam doktoru geçiriyordu koltuklardan birine oturup gözyaşları içindeki Lola'ya baktım ''Lola,o daha önce hasta mıydı?'' diye sordum çünkü onlar birbirlerini liseden önce de tanıyan iki kardeş gibiydi Lola gözyaşlarını elleriyle silerken hemşire de aşağı inip onun için hazırlanan odaya girmişti ''Bi-bilmiyorum.'' Dediği zaman dudaklarımı birbirine bastırdım ''Sen onun arkadaşı değil misin?'' diye sordum nedense içimi birden öfke kaplamıştı ''Arkadaşıyım.'' Dediğinde kaşlarımı çatıp ''O zaman neden bilmiyorsun!'' diye bağırdığımda Alex'e sarıldı Niall''Sakin ol Harry'' dedi.Onu kaybedebilirdim ve bana sakin olmamı söylüyorlar yavaşça yerime oturdum ve gözyaşlarımı serbest bıraktım.Louis,bana sarılırken ''Doktor,bir hastalığının olduğunu söyledi ama ölümcül mü orasını bilmiyorum çünkü telefonu çaldı ve bir şey demeden gitti.'' Dedi Zayn genelde hastalıkların sonu ölüm oluyordu ''O çok hasta..'' diye ekledi Alex ve o da ağlamaya başladı ''Kız kardeşim de hastaydı ve öldü.'' Dediğinde yanaklarımı kurulamaya çalıştım ''Ama o ölmeyecek!'' diye biraz sesimi yükselterek bağırdım ve gelen çığlık sesiyle hepimiz durduk.Effie,çığlık atıyordu hemşire odasından çıkarken bizde yukarı çıktık.Kapıyı açtığımda onu acı çekerken görmek kalbimi acıtmıştı yanına gidip ona sarıldım gözyaşları hızla yanaklarından süzülürken onu sakinleştirmeye çalışıyordum ''Şşşt,tamam geçecek sakin ol.'' Diyebildim ''Ca-canım çok acıyor.'' Dediğinde dudaklarımı sertçe birbirine bastırdım ''Sadece dayan.'' Dediğimde acı içinde inledi onu iyice kucağıma çektiğimde serumunun çıktığını daha yeni fark etmiştim gözyaşları içinde ''Sa-sanki vücudumun her yerine bıçak saplıyorlar.İlaç damarlarımdan geçerken vücudum kasılıyor.Kalbim sıkışıyor,ölecek gibi hissediyorum.'' Çocuklara baktığımda hepsi ağlıyordu Niall daha fazla dayanamayıp çıktı ve arkasından Liam gitti ''Ha-harry lütfen dayanamıyorum.'' Dediğinde saçlarını öptüm ''Effie,sen dayanabilirsin.'' Dedim.Nefesi yavaş yavaş düzene girerken ''Küçükken de böyleydi.Hastayken.'' sesi kısılmıştı ''Ama bu geçici.'' Derken biraz daha sakinleşmişti ''Tekrar ilaç kullanmak istemiyorum,tekrar hasta olmak istemiyorum.'' Kollarımı gevşetip onu aynı şekilde yatırdığımda ''Olmayacaksın.'' Dedim ve üzerini örtüp hemşirenin serumu tekrar takmasını izledim Effie dudaklarını ısırırken çocuklara baktım sadece Louis ve Zayn kalmıştı Louis yanıma gelip ''Effie,seni seviyoruz.'' Dediğinde zorla da olsa gülmeyi basarmış ''Hmm,bende sizi.Louis senden bir şey rica edebilir miyim?'' dedi ve Louis onu onayladı ''Bana büyük krem rengi bir ayıcık alır mısın?'' diye sorunca bende gülümsemiştim ''Hemen alıp geliyorum.'' Dedi ve Zayn ile birlikte çıktı arkalarından hemşire gitti ikimiz bu odada yalnız kalmıştık.Yatağın köşesine oturup mavi gözlerine baktım ''Bak gördün mü geçti.'' Dedim elini elimin üzerine koydu ''Teşekkürler Styles.'' Dedi elimi yanağına götürüp okşadım ''Gözlerini kapat ve uyu.'' Küçük çocukların yaptığını yapıp sözümü dinledi ve gözlerini kapattı.15-20 dakika bekledim rahat bir şekilde uyuyordu dudaklarını araladığında yapmak istediğim şeyi yaptım ve uyanıp uyanmamasını düşünmeden dudaklarımı dudaklarına bastırdım dudaklarımı çektiğimde hala uyuyordu ''Seni asla kaybetmeyeceğim.'' Diye fısıldadım ve yeniden öpüp geri çekildim.Odadan çıkarken son kez ona baktım tek düşündüğüm tekrar hasta olduğunu ona nasıl söyleyeceğim.Bunu yapamam tek yapabileceğim onu mutlu etmek ve buna ailesini bularak başlamalıyım....

Bad Romance (Harry Styles Fan Fiction)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin