(Bölüm Şarkısı Var :) )
Çiçeklerin arasından onlara bakarken Effie geri çekildi ve yanaklarını kuruladı Niall ona bir şey dedi ve ardından güldü.Yine yapmıştı,Niall yine başarıp onu mutlu etmişti.Yanaklarımı sıkıntı içinde şişirip onları izlemeye devam ettim.Niall parmağıyla alnını işaret etti ve sonra kalbini ona bir şeyler anlatıyordu ve Effie de onu bölmeden dikkatlice dinliyordu.Ne konuşuyorlardı bilmiyorum fakat Effie için önemli bir şey olmalıydı çünkü gözlerini Niall'ın gözlerinden bir saniye ayırmıyordu.Niall elini yanağına götürüp okşadı ve ona biraz yaklaşıp dudaklarını alnına bastırdı.Effie gülümseyip ona bakarken Niall son bir kez daha bir şey dedi ve o başıyla onayladı.İkisi gülerken bende oradan ayrılıp odama indim tişörtümü üzerimden sıyırıp odanın bir köşesine fırlattım ve kendimi yatağa attım.Kısa süre sonra Niall ve Effie'nin sesini duydum.Saate baktığımda Effie'nin ilaç saatinin yaklaştığını fark ettim.Kalkıp yere attığım tişörtü üzerime geçirdim ve odadan çıktım o sıra Effie karşıdaki odaya girmişti.Arkasından gittim ve içeri girdim ''Ben hallederim.'' Sanırım beni hemşire sanmıştı ''Yardım edebilirim.'' Elindeki iğneyle birlikte bana döndü iğne elinden düşerken şaşkınlıkla bana bakmaya devam etti ''Ha-harry..'' onun dediklerini umursamadan yerdeki iğneyi aldım ve onu yatağa oturtturdum.Hemşire'nin yaptıklarını hatırladım ''Canın acımayacak.'' Dedim ve iğneyi yavaşça koluna batırdım nereden batırıldığını biliyordum o yüzden benim açımdan sorun yoktu.İğneyi yavaşça çıkardım ve o metal tepsiye koydum.Ona sarıldım çünkü dakikalar sonra acı çekeceğini biliyordum ''Özür dilerim.'' Diye fısıldadı beklemediğim bir an da ''Neden?'' diye sordum sesim çok cılız çıkıyordu ''Ben yalan söyledim.'' Bu dediğine cevap vermedim sadece titreyen vücudunu sıkıca sardım ''Seni gerçekten severken sırf mutlu etmek istediğim için sevdiğimi söyledim derken yalan söy---'' tamamlayamamıştı çünkü ilaç etkisini yavaşça gösteriyordu bana şuan bağırmak yerine ağlıyordu ''Be-ben,ahh se-seni sevmeyi---'' lafını tamamlamasına izin vermedim ''Ştt,kendini sıkma.'' Dediğimde o inadına devam etti ''Se-seni sevmeyi de-deniyorum.Ve o-oluyor.'' Duyduğum şey karşısında şaşırmışken nefesi düzene girmeye başlamış sakinleşiyordu ama çok terlemişti ''Sadece za-zaman ihtiyacımız var.'' Dediğinde saçlarına öpücük kondurdum ''Biliyorum.Bunları biliyorum.'' Dediğimde sonunda acısı geçmişti kollarımı gevşetip çenesini tuttum ve bana bakmasını sağladım saatlerce ağlamış gibiydi.Deniz mavisi gözleri kızarmış içinde tek bir duygu bile göremiyordum.Elimi çektiğim an dudaklarını yavaşça araladı ''Yı-yıllarca bana acı çektiren biri şimdi bana gelmiş seni seviyorum diyor.'' Devam etmesini bekledim haklıydı yıllarca ona acı çektirdim şimdi gelmiş onu sevdiğimi söylüyorum ve hemen kollarıma koşmasını bekliyorum ''Ve onun kollarına koşmamı bekliyor.Bu o kadar kolay değil.'' Gözleri yavaşça dolarken o devam etti ''Ben aşkı daha önce yaşamadım.Ben sevgisiz büyüdüm Harry.'' Gözlerimi kapattığım an gözyaşlarım yanaklarımdan süzüldü..
''Biliyor musun Harry?Ben ailemi çok sevdim.Annemin beni saatlerce dövmesini umursamadan onları sevdim.Baban beni severdi ama asla sevgiden veya aşktan bahsetmezdi.Babam evde olmadığı zamanlar annem bir odaya götürüp beni döverdi saatlerce ağlardım.Benden nefret ettiğini söylerdi.Diğer çocuklar okula anneleriyle mutlu giderken ben gidemezdim her gün beni götürsün diye gözünün içine bakarken ama o umursamazdı bile.Bi-bir gün öğretmen sevgiyle ilgili bir kompozisyon yazmamızı söylemişti.Diğer çocuklar o kadar güzel şeyler yazmıştı ki sadece ben yazamamıştım çünkü sevgi nasıl bir şey bilmiyordum.Annem yüzünden babam beni evlatlık verdi hem hayatımız bir kaçamak üzerine kuruluydu ve ben çok zorluyordum.Evlatlık alan aile bana yavaşça sevgiyi öğretirken onları kaybettim.Sonra sen geldin lise hayatımın içine ettin.Sadece aşık olmak istedim,aşkı tatmak,sevgiyi öğrenmek ve mutlu etmek ben çok fazla şey istemedim sadece sevgiyi öğrenip mutlu olmak istedim.Sen sevginin ne demek olduğunu biliyorsun ama ben nefretle büyüdüm.''
