(Bölüm Parçası Ve Multimedya Var ^^)
Eve geldiğimiz de ağzımız açık kalmıştı yavaşça açık olan kapıya yöneldik ve kapıyı biraz daha araladık.İkimizde biraz daha şok olmuştuk neden mi?Çünkü ev dağınık ve duvar da kırmızı spreyle yazılmış bir yazı yazıyordu..
''Oyun başladı..'' duvardaki yazıyı defalarca okudum hem de hiç bıkmadan.Lola'nın kolumu sıktırmasıyla kendime geldim ''E-effie,neler oluyor?'' diye soruyordu korkuyla omuz silkip ''Bilmiyorum.'' Diye mırıldandım.Lola kolumu bırakmışken kulaklarımıza gelen telefon sesiyle irkildik Lola açmaya giderken onu durdurdum ''Ben bakarım.'' Dedim kendimden emin şekilde telefonu açtığımda sadece hırıltılı nefes alışveriş seslerini duydum ''Sen kimsin?'' diye sordum ardından o hırıltılı ses gitti yerine ''dıt,dıt..'' sesi gelmişti telefonu yüzüme kapatmıştı.Lola bana korku içinde bakarken ''Kimse ses vermedi.'' Dedim ve telefonu sertçe yerine koydum öyle bir ses çıkmıştı ki bu ses tüm eve yayılmıştı ben korkmuyordum,korkmamda.Ama Lola için aynı şeyi söyleyemem bir otele gitmemiz gerekiyordu veya bir ev her neyse.Lola ile merdivenlerden çıktık merdivenlerde de kırıklar vardı dikkatle geçip savaş alanına dönmüş koridora baktım durum içler acısıydı.Lola odasına ilerlerken bende kendi odama ilerledim.Her şeyi dağıtmışlar kırmışlar.Kıyafetlerim askılar her şey yerdeydi.Odama içine doğru biraz daha ilerlerken yere cam kırıkları arasında bir fotoğraf gördüm.Fotoğrafı cam kırıklarının arasından çektim babam,ben ve Will.Geçmişe dönmüş gibiydim o günü hatırladım.Babam beni evlatlık vermeden önce bir sürü fotoğraf vermişti onları unutmamam için ve o aileden ismim ile soy ismimi değiştirmemelerini istemişti onlar da değiştirmeyeceklerine dair söz verip beni arabalarına bindirmişlerdi.Babam arkasını dönüp giderken sadece ağlıyordum.Biri omzuma dokunmuştu gözlerimi kapattım ''Effie,iyi misin?'' diye sordu Lola fotoğrafı çantama koyup ona döndüm ''Kıyafetlerini topla burada kalamayız.'' Dedim Lola ise şaşkınlık içinde ''Otelde de kalamayız.'' Dedi haklıydı oteller çok pahalıydı param vardı ama sadece birkaç gün kalabilirdik.Lola ''Louis!Onda kalabiliriz tabi kabul ederse.'' Onu başımla onaylarken Lola bana sarılıp ''Tekrar mutlu olacağız hadi kıyafetlerini topla.'' Dedi tekrar onu onayladım ve kıyafetlerimi toplamaya başladım elime geçen her şeyi fotoğraflar,kıyafetleri,kitaplarımı hepsini bir bavula sığdırdım.Lola'nın bana seslenmesiyle ''Oyun başladı Will Amca..'' diye fısıldayıp odadan çıktım...
Lola,Louis'i arayıp her şeyi anlatmıştı ve Louis bizi eve davet etmişti ona kalırsa ömür boyu onunla kalmamızı isteyecekti.Lola ile herkesin içinden yavaşça geçiyorduk.Koskoca sokakta bir sürü insan iki kız ve ellerinde bavul.Biri masum,öteki intikam içinde büyümüş bir kız.Hayatı tehlikelerle dolu,rezil olan,kavga eden ben.Başka kim olabilir ki?Ama ne olursa olsun hayatımı seviyorum durumu benden kötü olanlarda var.Eve geldiğimizde zile Lola bastı dudaklarımı ısırdığım için bir ara kan tadı almıştım onu fark ettiğim zaman ısırmağı bıraktım.Kapı açıldığında Louis ''İşte yeni ev arkadaşlarım geldi!'' diye bağırdı gerçekten mutlu gözüküyordu Lola ona sarıldı ben sarılmadan direk içeri girdim ''Kızlar,biriniz benimle kalacak sorun olur mu?'' diye sordu Lola bavulunu bırakıp ''Ben kalabilirim.'' Dedi ve Louis hiç itiraz etmeden tamam dedi.Louis Lola'nın bavulunu aldı ''Effie,sen soldan 2.kapıda kalıyorsun bizde hemen karşı odadayız.'' Dedi onu gülerek onayladım ve dediği odaya girdim.Beyaz ve siyah renkleriyle dolu bir odaydı gerçekten zevkle döşenmiş odaydı bazı yerlerde kırmızı da vardı.Yatak 2 kişilikti bunun mutluluğu ile bavulumu bir yere koydum.Küçük ve sıcak bir evdi Louis'i gerçekten anlamıyorum o kadar zengin ama o bu küçük evde yaşamayı tercih ediyordu onun kazandığı parayı ben kazansam böyle bir ev yerine bir saray da oturmayı tercih ederdim.Bavuldan birkaç parça kıyafet alıp banyoya girdim.biraz rahatlamaya ihtiyacım vardı rahatlarsam belki de daha mantıklı düşünebilirdim.Banyodan çıktım üzerimde bornoz vardı ve kapıyı açar açmaz şoka uğramıştım.Harry,tam karşımdaydı ve o da şaşkınlıkla bana bakıyordu ''E-effie.'' Diye kekeledi konuşamıyordum sanki dilim tutulmuştu onun burada ne işi vardı.Louis de odaya daldı ''Ah,söylemeyi unuttum Harry,Effie senin yeni oda arkadaşın.'' Harry ile ikimiz şaşkınlıkla ona dönüp ''Ne!'' diye bağırdık Louis ise gülüp ''Umarım aranızdaki çocukça şeyleri bu sayede çözebilirsiniz.'' Dedi ve çıktı.Parmaklarımı ıslak ve birbirine yapışmış saçlarımın arasında gezdirirken Harry ellerini beline koymuş ve yanaklarını şişirmişti ''Effie,istersen aşağıda yatarım.'' Dedi hayır,bunu yapacak kadar kötü biri değildim ''Sorun değil.Yani...sende...şey..istersen...bi-birlikte uyuyabiliriz.'' Tanrım,tanrım,tanrım hadi ama kekelemek zorunda mıydım?Harry gülümseyip başıyla onaylarken bacaklarımdan başlayıp tüm vücudumu süzdü ''Giyinsen iyi olur birazdan yemek yeriz.'' Onu onaylarken kıpkırmızı olmuştum o odadan çıkınca giyinmeye başladım.
* * * * * * * * * * *
Hepimiz oturmuş film izliyorduk ve patlamış mısır keyfi yapıyorduk.İzlediğimiz film çok güzeldi ismi ''Aşk Yemini.'' Uzun zamandır bir film veya şöyle düzelteyim romantik,duygusal bir film izlememiştim.Lola,başını Louis'in omzuna koymuş uyuyordu Louis o da uyuyup kalmıştı.Sadece Harry ile birlikte izliyorduk.Patlamış mısırı bitince yanıma oturdu birlikte benimkinden yemeye başladık ve aynı anda mısır almaya kalkınca ellerimiz değmişti Harry bana bende ona baktım ''Ö-özür dilerim.'' Diye fısıldarken filme dönmeyi başarmıştım.Harry'den intikam almayacaktım buna bu gün karar verdim.Onu sona saklıyorum çünkü önce bitirmem gereken başka bir iş vardı.Harry filme dalmışken telefonuma mesaj geldi Harry'de telefonuma baktı sehpaya uzanıp elime aldım mesaj yabancı bir numaradandı ''Seni görmek için sabırsızlanıyorum Effie Winchester.Bana yalvaracağını günüde sabırsızlıkla bekliyorum.Çok az kaldı Effie.'' Yazıyı defalarca okudum ve biliyor musunuz o günün gelmesi için bende sabırsızlanıyordum..
