Rejects 2

Hoofdstuk 14

Zenuwachtig zit ik beneden op de bank. Tom vroeg vandaag aan mij op school of ik deze avond iets met hem wilde doen. Het is vandaag al anderhalve week geleden dat ik hem alles verteld heb en ik dacht eigenlijk dat hij mij een beetje aan het ontlopen was. Op school zei hij wel altijd iets, maar dat waren geen hele gesprekken. Totdat hij vandaag vroeg of ik met hem mee wilde.

Eerst moest ik er nog goed over nadenken, maar eigenlijk wist ik het diep vanbinnen wel. Rondom mij stonden de meiden uit mijn klas die in mijn oor stonden te gillen. Blijkbaar was Tom bekend op school, omdat hij altijd voor iedereen aardig was. Hij hielp iedere en en was ook nog eens een goede leerling. Een leerling economie. Het leek alsof iedereen meer wist dan ik. Toch mocht ik van mezelf niet negatief denken. Ik zou vanavond met hem meegaan en een leuke avond hebben.

'Ben je al zenuwachtig?' Anna ploft naast me op de bank en kijkt me met glimmende ogen aan.

'Hm,' mompel ik. Sinds ik thuis kwam met de vraag of ik vanavond met Tom iets mocht doen hielden ze niet meer stil. De hele avond al zeggen Anna en Abigale dat ze het zo leuk voor me vinden. Ik heb een hoog gesloten spijkerbroek van Anna aan en een shirt met drie kwart mouwen. Verder heb ik niets speciaals gedaan. Anna wilde nog iets met mijn haren doen, maar dat wilde ik niet. Zo ben ik niet en als hij dat jammer vindt, heeft hij pech.

De bel gaat en Anna springt op. 'Ik doe wel open,' gilt ze door het huis heen. 'Dan kan ik hem bekijken. Als hij eng is, dan gooi ik de deur voor zijn neus dicht.'

Ik glimlach. De meeste mensen zouden dit misschien beschamend vinden, maar ik niet. Het voelt fijn. Het voelt alsof ik echt een zus heb. Alsof ik echt iemand heb die om me geeft en op me past.

'Hallo!' Hoor ik Anna's vrolijke stem door het huis heen klinken. 'Ja hoor, ik zal haar even roepen.'

Anna loopt snel de hoek om en kijkt me met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Je had niet gezegd dat hij zo knap was.' Fluistert ze. 'Ga snel. Heb een leuke avond!' Ze geeft me snel een knuffel en duwt me daarna naar de gang toe. Ik voel heel even een rilling over mijn rug heengaan, maar die schud ik snel van me af. Het doet me denken aan die keer dat Michael me op kwam halen, maar dat is verleden tijd. Hij zal echt niet weer zomaar, zonder iets te zeggen, voor mijn deur staan.

Ik loop de hoek om en blijf daar even staan. In de deur opening staat Tom en hij ziet er werkelijk waar fantastisch uit. Hij ziet er zo geweldig uit dat ik ervan moet blozen. Zijn haren zitten met gel omhoog en voor het eerst zie ik de schattige kuiltjes in zijn wangen. Zijn zwarte shirt zit strak om zijn spieren heen en hij heeft zijn mouwen opgestroopt.

Wanneer hij mij hoort kijkt hij op. Heel even staren we elkaar aan, maar dan dwing ik mezelf om weg te kijken.

'Hallo,' zegt hij glimlachend. 'Ben je er klaar voor?'

Ik knik pak mijn jas en tas en controleer nog een keer of ik alles bij me heb. 'Helemaal klaar voor.'

'Ben je weg?' Abigale verschijnt om het hoekje en ik kijk hoofdschuddend weg. Dit zou zo mijn moeder kunnen zijn. Misschien zijn alle vrouwen van die leeftijd gewoon hetzelfde. Misschien komt het wel door de overgang. Toch vind ik het fijn dat ze zo met me meeleven. Ik vertrouw hen en dat voelt goed. Eindelijk kan ik zeggen dat dat goed voelt.

Abigale loopt naar me toe en trekt me in een snelle knuffel. 'Heb een leuke avond. Geniet ervan, je verdient het.'

In mijn ooghoeken zie ik Tom knikken en ik voel mezelf blozen. Dit gaat nog wat worden.

Abigale laat me los en stelt zich snel voor aan Tom. Daarna lopen we weg en doet ze de deur achter ons dicht. We zijn alleen.

'Mag ik je iets vragen?' Tom draait zich naar me om.