Hoofdstuk 25

402 62 11
                                    

'Ben je er klaar voor?' Tom houd zijn handen voor mijn gezicht terwijl we het café binnenlopen. Nog steeds weet ik niet wat de verassing is, maar ik weet ook niet of ik er zo blij mee ben. Ik haat in het middelpunt staan en ik voel gewoon dat hier veel mensen aanwezig zijn. Gelukkig let niemand op mij, tenminste, dat denk ik. Iedereen praat gewoon verder en er klinkt vrolijke strand muziek op de achtergrond.

'Ben je er klaar voor?' Vraagt Tom fluisterend in mijn oor.

Ik knik mijn hoofd, maar weet dat ik er niet klaar voor ben. Ik hou niet van verassingen, hoe lief hij het ook bedoelt.

'Drie... twee... één...' Tom haalt zijn handen voor mijn ogen weg en ik kijk het café rond. Een café dat helemaal versiert is met de kleuren groen en geel. Een café dat helemaal vol staat met surfborden, kangoeroes en koala's. Aan echt alles kan ik zien dat het thema van vanavond Australië was. Zelfs de mensen die er zijn, zijn zomers gekleed. Het er echt gezellig uit.

'Vind je het leuk?' Zijn mond raakt heel even zachtjes mijn oor.

'Of ik het leuk vind?' Vraag ik hem terwijl ik mezelf omdraai. 'Ik vind het geweldig!'

Ik geef hem zonder er verder bij na te denken een snelle kus op zijn wang en draai me daarna weer om.

'Ik ga even naar mijn vriendinnen toe oké?'

Ik voel hoe Tom mijn trots glimlachend aankijkt als ik van hem wegloop.

Ik zit aan de bar en bestel nog een drankje. Ik heb deze avond nog niet zo heel veel gedronken, maar toch voel ik de alcohol in mijn lijf goed. Volgens mij kan ik er niet zo heel goed tegen. Ach, dat zien we morgen dan wel weer.

'Camille!'

Er prikt iemand in mijn zij en ik spring van mijn kruk op. Als ik om kijk zie ik dat Tom mij met een ondeugende glimlach aankijkt.

'Tom,' zeg ik terwijl ik mijn hoofd schud. Snel ga ik weer zitten op de barkruk.

'Heb je een leuke avond?' Ik knik en kijk de zaal rond. Er zijn veel mensen naar dit feest gekomen en het is heel erg gezellig. Tom heb ik de hele avond eigenlijk niet gezien, maar dat is niet zo heel erg. We zitten niet aan elkaar geplakt en het is fijn dat we elkaar de ruimte gunnen.

Tom gaat naast mij zitten en ik kijk hem aan. Ik betrap mezelf erop dat ik naar zijn lippen kijk en schud snel mijn hoofd. Nee Camille, nee. Dit ben jij niet, dit is de alcohol die opspeelt. Ook al ben ik helemaal niet dronken. Ik ben echt niet dronken, want ik heb helemaal niet zoveel gedronken. Stop gewoon met kijken.

'Bedankt,' zeg ik terwijl ik hem glimlachend aankijk. 'Bedankt voor deze geweldige avond. Het is erg gezellig, echt.'

Tom kijkt de zaal rond en knikt. 'Ja, het is erg gezellig.'

Plotseling hoor ik de café deur achter me opengaan en ik kijk om wie er zo laat nog binnenkomt. Ik zie blonde plukken haar boven de mensen uitkomen en wanneer ik me besef wie het is worden mijn ogen groot. Ik val bijna van de kruk af en voel mezelf misselijk worden.

'Camille?' Hoor ik Tom zeggen, maar zijn stem is ver weg. Te ver weg.

'Tom,' probeer ik over mijn lippen te persen. 'Wat zie je?' Ik knijp mijn ogen dicht en probeer mezelf onder controle te houden. Toch lukt dat niet goed. Mijn ademhaling wordt sneller en ik voel dat ik weer in paniek raar. Wanneer ik mijn ogen open doe zie ik de blonde plukken nog steeds hoog boven alle anderen mensen uit steken.

'Wat moet ik zien?' Vraagt Tom, terwijl hij bang dichterbij komt.

'Zie je...' Ik voel dat het zweet me op mijn voorhoofd staat en ik mezelf elk moment kan verliezen. Dat mag niet gebeuren, niet nu.

Rejects 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu