'Moest je huilen?' Hij keek me twijfelend aan, maar ik snapte het niet.
'Hoezo?' vroeg ik een beetje verbaasd.
'Nou, omdat je ogen nogal waterig zijn. Ik bedoel, eh... als je het niet wil zeggen is het ook goed maar, eh...' Hij wreef een keer door zijn haren heen. Dat deed hij altijd. Altijd. Het was alsof hij zo zijn superkrachten oplaadde. Alsof hij zo de moed vond die een superheld nodig had.
'Oh, het is niets,' probeerde ik desondanks zo nonchalant mogelijk te zeggen. 'Hooikoorts.'
'In de winter?'
Ik haalde mijn schouders op. 'Allergisch voor de kou.'
Hallo!
Dit is een van de vele gesprekken tussen Michael en Camille in de nieuwe versie van Rejects, die nu echt bijna uitkomt! We zijn hard aan het werk en de verwachten datum is ergens in september. Ik ben zo ontzettend benieuwd wat jullie ervan vinden! Het is erg veel veranderd, maar toch ook weer niet. Het verhaal is nog wel herkenbaar, denk ik.
Hetgeen wat wel veranderd is, is de titel. Ik heb samen met de uitgever een nieuwe, Nederlandse, titel bedacht. Wat denken jullie dat het is?
Ik zou graag horen wat jullie denken!!
Binnenkort maak ik de titel bekend, dus stay tuned.
-Anne
JE LEEST
Rejects 2
Fanfiction'Ik kan niet eens van mezelf houden,' fluisterde ik huilend tegen zijn lippen aan. 'Dat hoeft ook niet,' zei hij terwijl hij door mijn haren heen wreef. 'Ik hou wel van jou, als jij dan van mij houd. Dan houden we van elkaar en misschien kunnen we...
