SELİN (Tamamlandı) #WATTYS2019

S-Bölüm 1

Yorucu bir haftadan sonra bugün ilk kez alarm olmadan uyanıyorum. Okullar bu hafta açıldı ve lise son sınıfta olup sınava hazırlanmak gerçekten berbat bir şey. Özellikle de babamın yöntemlerini kullanarak hazırlanıyorsanız! Bana öyle bir tablo çiziyor ki, konu çalışıp test çözmek dışında gerçekleştirebileceğim üç eylem var; okula gitmek, yemek yemek ve uyumak. Ne yiyeceğim ya da ne kadar uyuyacağım konusunda bile fikirleri var desem...

Ahh!!!  Aslında hayal ettiklerimi rahatça yapabiliyor olmayı çok isterdim. Mesela tercih zamanı geldiğinde psikoloji bölümünü yazabilmek gibi...
Ama benimki gibi bir babaya sahipseniz bırakın istediğinizi yapmayı, düşünebilmek bile çok zor. Nasıl bir babam mı var?
Kırklı yaşların başında, dediğim dedik ciddi bir avukat... En büyük arzusu biricik kızının da kendisi gibi avukat olması üstelik!!
Ay bahsederken bile fenalık çöküyor.

Annem deseniz ayrı bir alem. Anne olduğunu sadece beni görünce hatırlayan bir işkolik! Gece yarılarına kadar bankada mesai yapar, hafta sonları evde kalırsa boşluktan çıldırır, televizyonda ekonomi kanallarını sıkı bir şekilde takip eder. Evet evet, bahsettiğim kadın benim annem. Aslına bakarsanız beni gördüğü zamanlarda bile annem olduğunu hatırladığını söyleyemem. Kendini işine öyle bir kaptırmış ki, sanırsınız çalıştığı banka bize ait. Ha bu arada katı bir iş disiplinine sahip olan annem için akan sular, babamın söz konusu olduğu her zamanda durur. Annem şaşılacak bir şekilde babam ne diyorsa yapar. Onunla aynı şeyi düşünmedikleri zamanlarda bile! On yedi yıllık ömrümde annemin bir kez bile babamı çiğnediğini ya da onun sözünün üzerine söz söylediğini görmedim. Sanırım evliliklerini devam ettiriyor olmalarının sırrı burada saklı. Şahsen ben ne babam kadar dediğim dedik biriyle ne de annem kadar işkolik biriyle olamam. Zaten akıl sağlığımı koruyabilmem için bu özelliklerden koşarak kaçmalıyım.

Neyse ki işlerinin yoğunluğundan genelde dışarıdalar. İyi ki de öyleler. Yoksa ben nasıl rahat nefes alırdım?!
Tabii bu iki katlı şirin yuvamız annem ve babam evde değillerken muhteşem. Bayılıyorum evde yalnızken müzik dinleyip şarkı söylemeye.

Sabah sabah ne çok şey düşündüm ben öyle. Bütün haftam okulun yorgunluğu ile geçti ya, ancak hafta sonu olunca zihnimi rahatlatabildim. Çok şükür bugün her anlamda tatil günüm. Yani daha dönemin başında olduğumdan odama tıkılıp ders çalışmak zorunda kalmayacağım. Yoksa aklımı kaçırırdım. Evden dışarı çıkıp ve Nisa ile buluşacağım. Nisa ile anaokulundan beri arkadaşız. Ailemin onayından geçip hala arkadaşım kalabilen tek kız! Duyduk duymadık demeyin hanımefendiler beyefendiler! Babamın arkadaşlık kuracağım insanlar için bile hayli katı kriterleri var. Arkadaş demişken Kuzey'i de unutmasam iyi olur. Anaokulunun bize kazandırdığı cinsi erkek olan yegane arkadaşımız da o çünkü. Anladığınız üzere Nisa'nın ailesi de belli başlı kriterlere sahip. Çenem düştü yine değil mi? Ah ne yapayım? Hep bizimkilerden ayrılıp o saçma okula gitmeye başladığım için oluyor bunlar! Neyse ben daha fazla oyalanmayayım da yataktan çıkayım artık. 

Nisa dünden beri benimle buluşabilmek için çok hevesli. Deli kız! Bana söyleyeceği önemli şeyler varmış da, telefonda anlatamazmış da, yüz yüze konuşmak lazımmış falan...  Kimbilir yine kime kapıldı bizim şıpsevdi? Şıpsevdi diyorum çünkü benim süslüm her gittiği ortamda beğeneceği birilerini bulur ve belli bir süreyi onlara aşık olduğunu iddia ederek geçirir. Ben Nisa'ya her daim gönül işlerinde saygı duyuyorum ama Kuzey benim tam aksime Nisa'yı resmen sorguya çekiyor. Sanki bizim ağabeyimiz!

Neyse düşen çenemi yerden kaldırayım da hazırlık faslımı atlatıp süslüm ile buluşayım.
Ilık bir duş (asla saçlarımı yıkamadan evden çıkmam), mısır gevreği (annemin tüm itirazlarına rağmen), en sevdiğim kot tulumum (yazın aldığım birkaç kiloyu örten yegane kıyafetim), pembe rujum (ruj ya da dudak kremi sürmezsem çıplakmışım gibi hissediyorum), kulaklığımdan yükselen müziğim vee hazırım.

Bakalım bugün neler getirecek?

[Athena-Kafama Göre]

"Kuralı yok, kuralı yok

Hayat senin gibi delisi yok.

Yaşıyorum gelişine

Takılıyorum kafama göre..."