JANE'S POV
Katatapos ko lang mag arrange ng mga tanim kong orchids sa garden namin nang biglang tumunog ang cellphone ko. Agad ko naman itong sinagot ng malamang si Thomas ang caller.
Ako: O anak Good morning . Ba't napatawag ka? May problema ba?
Thomas: Ma, good morning din. Kasi, i have an urgent meeting to one of my clients in Cebu, so i have to take a.private flight going there. Kasi sana i want to ask for a favor sana. Kasi Ara doesn't know that i will not be there in the office today. Baka kasi may mga unexpected events na mangyayari sa mga transactions ng supply ngayong araw, so gusto ko sanang nandoon kayo ni Papa ngayon sa office para magsupervise sa company. Huwag po kayong mag alala dahil ngayong araw lang naman po yon. I had informed my secretary regarding this matter,and i know, by this time, she had informed Ara na. . Okey lang po ba yon Ma?Wala naman po siguro kayong gagawin ni Papa ngayong araw.
Ako: Sige anak, tutal nabobored naman ako dito sa bahay kaya okey lang naman sa akin. Sasabihin ko to sa papa mo. At alam ko naman na hindi siya makakatanggi sa bagay na to, you know, napakasupportive talaga ng papa niyo, especially when it is all about business.
Thomas: Sige Ma, i have to end this call na, lilipad na kami ng pilot. Just call me, of may problema doon sa office. Byebye na po.
Agad ko namang pinuntahan ang asawa kong si Rino na kasalukuyan ay naglilinis ng kotse.
Ako: Pa, yung anak mong si Thomas, tumawag sa akin. Sabi niya, kailangan daw tayong pumunta ngayon sa office niya. May urgent meeting raw sa Cebu kaya kailangan doon ng magsusupervise ng transactions sa araw na to.
Rino: Eh diba Ma, nandoon naman si Ara para gawin yon? Diba siya yung manager doon?
Ako: Hay Rino, alam mo naman yang anak mo, napakaprotective pa rin pagdating kay Ara. Siyempre pa, kapag maraming aberya o unexpected events na mangyari ngayong araw, hindi makakaya yon ni Ara ng mag isa. Isa pa, wala pa naman doon sina Kiefer at Jeric para saklolohan si Ara kapag mangyari yon. Nagleave raw yung dalawa. Kaya malamang, kailangan talaga ni Ara ng kasama doon. Ngayon lang naman Pa.
Rino: ( sighs) Hay, ano pa nga ba? Naintindihan ko naman yun. Hay, kahit kailan, alam ko namang mahal na mahal pa rin ni Thomas si Ara. Despite of what had happened in the past.
Ako: Pa, hindi rin naman natin masisisi si Ara, na bakit kung hanggang ngayon ay hindi niya pa rin makalimutan ang mga masasakit na nangyari sa kanila ng anak natin. Kung hindi lang talaga umeksena si Corrine sa lovelife ng dalawa, siguro ngayon mag asawa na sila, at sana may apo na tayo sa kanila ni Thomas.
Rino: Tama ka Ma, pero alam ko naman na hindi pa rin sumusuko ang anak natin para mapatawad na siya ni Ara and possibly, they can start things right again. Alam mo namang Ara is the perfect Daughter in law any parent would wish to have. Kaya hindi pa rin ako nawawalan ng pag asa na magkabalikan ang dalawa. Nakita naman natin kung ano ang nangyari kay Thomas simula noong naghiwalay sila. Bilang Tatay, ayoko nang makita ang anak ko na bumalik sa ganoong sitwasyon. Kaya, i do wish that Ara would feel deep in her heart to forgive our son. MASYADO NANG NAGDUSA SI THOM DAHIL SA MGA MALING DESISYON NA NAGAWA NIYA NOON. KAYA PANAHON NA RIN SIGURO TO PARA SUMAYA NAMAN ANG ANAK NATIN. AT ALAM KONG MANGYAYARI YON KUNG MAPATAWAD NA SIYA NI ARA AT MAGKABALIKAN NA SILA.
I agreed on his thoughts. Bilang ina, ayoko nang makita kung gaano naging miserable si Thomas matapos ang naging hiwalayan nila ni Ara. Five years is quite a long time, panahon na siguro to para magkapatawaran na sila at eventually ay kung papanigan ni Lord, ay magkabalikan na silang dalawa. I still have this hope in my heart na hanggang ngayon ay may natitira pa ring pagmamahal si Ara para sa anak ko
BINABASA MO ANG
Give Our Love A Second Chance
FanficEto po ang aking first thomara fanfiction. Bukod kasi sa Miefer,ay makaThomara rin ako. Kinikilig ron kasi ako sa kanila especially doon sa interview ni thomas noong ateneo la salle game noong season 75 wherein Billie asked him who is his favorite...