Give Our Love A Second Chance

GOLASC-CHAPTER 54

THOMAS ' POV

I woke up the next day with a terrible headache.Damn the alcohol for giving me such this mind blowing hang over.

Shit! Ang sakit ng ulo ko. Hindi ko nga alam kung paano ko pa nakayang umakyat dito sa kwarto ko kagabi dahil sa dami ng naubos kong bote ng alak at beer.

Kahit na tinatamad akong bumangon ay nagbihis ako ng tshirt at shorts.At agad akong bumaba para kumain ng almusal. Nagulat na lang ako dahil sa nagkakagulo sina mama sa baba. Narinig ko pa ang malakas na palahaw ng iyak.

Carol: AXEL!!!! ANO PA ANG TINATAYO TAYO MO DIYAN?! HOY, PUMUTOK NA ANG PANUBIGAN KO, ANO BA!!!

Panubigan.... Does that mean na manganganak na si Carol? Tiningnan ko naman si Kuya na parang natulos sa kinatatayuan,nandoon yung takot at panic sa kanyang mga mata.

Axel:H--Ha? MANGANGANAK KA NA HONEY?!!! SHIT! DAMN! SANDALI LANG, KUKUNIN KO NA ANG MGA GAMIT NIYO NI BABY. SANDALI LANG(nagmamadaling umakyat sa kwarto nila)

Si Mama naman ay nagpapanic na dahil pabalik balik ito kay Carol na ngayon ay nakaupo sa sofa, sapung sapo ang tiyan at ngayon ay namimilipit na sa sakit.

Bumaba na si Kuya dala dala ang isang malaking duffel bag. Tumingin naman si Mama sa akin

Mama: Thomas! IKAW NA KAYA ANG MAGDRIVE NG KOTSE PARA MAISUGOD NA SA OSPITAL ITONG SI CAROL. IKAW NA ANG SUMAMA SA KUYA MO. TATAWAGAN KO PA KASI ANG PAPA NIYO DAHIL BUMILI LANG YON SA CONVENIENCE STORE NG PAGKAIN PARA SANA SA ALMUSAL NATIN. SUSUNOD NA LANG KAMI NG PAPA MO DOON. BILISAN NIYO NA!

I hurriedly grabbed my keys at pumunta sa kotse. Sumunod agad si Kuya kalong si Carol na ngayon ay umiiyak pa rin dahil sa sakit

Habang nagdadrive ako ay wala pa rin humpay sa kakasigaw si Carol. Katabi nito sa back seat si Kuya na ngayon ay natataranta na rin

Axel: THOMAS! WALA NA BANG MAS BIBILIS PA SA TAKBO NG KOTSE MO? NAMIMILIPIT NA SA SAKIT ANG ASAWA KO. A-AARAY NAMAN HONEY! MAPAPANOT NA ANG BUHOK KO DAHIL SA KASASABUNOT MO SA AKIN.

CAROL: A-ARAY!!! THOMAS, MALAPIT NA BA TAYO NG OSPITAL?!!! ANG SAKIT SAKIT NA! DI KO NA KAYA! ( SABUNOT KAY KUYA) BWISIT KA ALEXANDER DAVID!!! KASALANAN MO TO, DI KA NA TALAGA MAKAKAULIT! PHEW! PHEW! ANG SAKIT!!

Axel: ANONG HINDI MAKAKAULIT? HONEY NAMAN EH... Diba bubuo pa tayo ng starting five ng basketball?

Pati ako ay nagpapanic na rin . Pero pinipigilan ko rin ang tawa ko dahil sa sinabi ni Kuya. AT TALAGANG NAISINGIT PA YUN NI KUYA HA.

Carol:EH KUNG SAPUKIN KITA DIYAN! AKO TONG NAMIMILIPIT SA SAKIT, KAYONG MGA LALAKI, PURO PASARAP LANG YUNG ALAM NIYO!!!A--ARAYYY!!!THOMAS!!! BILISAN MO! LALABAS NA YUNG BATA,HOOOO!!!!ANG SAKIT NA TALAGA EH!

Ako: SANDALI NA LANG MALAPIT NA TAYO SA OSPITAL, KONTING TIIS NA LANG CAROL. KUYA KUMALMA KA NGA! PATI AKO NATATARANTA NA RIN NG DAHIL SA PAGPAPANIC MO.

Ilang minuto pa ay nakarating na kami ng ospital. Sinalubong kami agad ng mga nurses hila ang isang stretcher. Inilipat agad si Carol sa stretcher at agad idineretso ng delivery room.