STROKE OF LUCK (Completed)

I Just Want You To Want Me

CHEQUI'S POV

"Anak ng butete naman, Chequi! Lagi mo na lang akong binibìtin! Kung ayaw mo, magsabi ka lang! Hindi yung ganito na tìgas na tìgas na ako tapos .....shìt ....pinapaasa mo lang! Pinapasakit mo lang ang pusòn ko. Magkakasakit ako dahil sa ginagawa mo!"

"A-anong sakit Dan?"

"Spèrm Stampede Syndrome, Chequi! SSS!"

"A-ano? May sakit bang ganyan?"

"Meron! Akala mo lang wala pero meron! Meron Chequi! Nakahanda nang lumabas ang mga spèrm cells ko. Puputòk na sana, pero bina-block mo! Ayaw mong kumatok ang embotido ko. O papasukin man lang kaya yung mga spèrm cells ko na kanina pa nag-aabang sa pagbùlwak, nagka-stampede na! Madamot ka!"

"D-Dan, hindi sa ganun. You know, hindi na rin kita maintindihan. I don't understand why you always want sèx. Minsan hindi ka nakakapagpigil. You don't even care if we're on public places. Sa tingin ko Dan, hindi na yan normal"
Mahinahon kong sabi.

"I. just. want. you. to. want. me."
Mariin niyang sabi at nagdadabog na lumabas ng kuwarto namin.

Naiwan akong tulala. Napaisip ako ng malalim dahil sa huling sinabi niya.
I. just. want. you. to. want. me.

Ofcourse I want him too! Who doesn't? Kahit saan kami magpunta, hindi nakakalampas sa paningin ko ang inggit na nakarehistro sa mukha ng mga kababaihan dahil ako ang kasama niya.
Madaming nagkakagusto kay Dan. He has the face and the body to droòl for. He has the money, the name, and not to forget his crazy personality na mas lalong nakakadagdag sa appeal niya. Tamang-tama ang pagkaka-blend ng kakulitan, kalambingan at pagkamanìac niya.

Nagpalipas muna ako ng ilang minuto bago lumabas sa kuwarto namin.

Napailing ako nang makita ang nakapaskil sa pintuan ng isang kuwarto na ginawa niyang office/studio.

'Don't knock. Don't call. Don't talk to me. Go away!!!'

Ang tindi ng saltik niya sa utak. Makaalis na nga lang muna. Kailangan ko ring magpalamig ng ulo. Tumambay muna ako kay Mei.

"Ayan kasi, hindi mo pinagbigyan. Nabìtin na nga nilayasan mo pa!"

"Ang sabihin mo Mei, addict siya sa sęx. Saka siya ang ayaw makipag-usap."
Umiiling-iling si Mei na naupo sa tabi ko.
"You know what, Chequi, most men are fine with being the 'sèxual aggręssor' most of the time, but if he is ALWAYS the one that is trying to start something, he starts to feel like you just 'put up with him', and don't really care about having sęx or making lòve to him. Minsan, gusto nila na tayong babae rin ang gumawa ng first move. Yung lumambing sa kanila. Hindi rin naman kasi puwedeng sila na lang lagi. Nakakadagdag sa self-esteem nila yung kaalaman na gusto mo rin. That you dèsire him also like the way he feels to you. He doesn't always want to be the one asking. Magkusa ka ring maglambing Chequi."

"N-naglalambing naman ako, Mei. Nagiging respònsive naman ako sa kanya. Hindi ko lang maintindihan kung bakit hindi siya nagsasawa. Minsan hindi marunong lumugar. Feeling ko nga ginagawa na niya akong sęx machine. Oo nga masarap pero may time na nanliliit ako sa sarili ko kasi parang yun na lang ang silbi ko sa kanya."

"Gagi! Mag-aalok ba yun ng kasal kung hindi ka niya mahal?"

"E-ewan ko. Ang gulo din niya kasi. Hindi lang napagbigyan tinupak na."

"Ang manhid mo kasi! Sometimes he just wants to look at you NAKÈD!"

Pasimple kong pinaikot ang mga mata ko.
Ayan na naman. Dahil sa paghuhùbad na yan lalo kaming nagkatampuhan.