CHEQUI'S POV
"D-dan, huwag dito. A-ang daming tao. N-nakakahiya."
Iniiwas ko ang mukha ko nang tangkain niya akong halïkan."Eh ano ngayon kitten? Sa gusto kong manghalïk."
Hinawakan ng dalawang palad niya ang magkabilang pisngi ko.
"Ipapasôk ko lang ang dïla ko. Opèn your môuth now kitten."
"Ang dami kayang nakatingin. Puwede sa comfort room na lang?"
"Hindi. Gusto ko na dito sa lobby ng Waldo Casino. Ibüka mo na ang bib8g mo kitten. Gusto ko ng wèt kïss."
"P-pero paparating na si Mei. Makikita niya tayo."
"Okay lang yun. Para may magpalakpak sa kïssing scène natin. Ibüka mo na kasi. Gusto ko na ng tôngue to tôngue fück, Chequi. Huwag ka namang madamot. Nauuhaw na ako kanina pa."
"Madaming tubig dito, Dan. May libreng drinks and snacks na sine-serve. Tara na, ang daming waiter na Filipino dito."
"Papasôkin mo muna ang dïla ko kahit kalahati lang. Sige na naman kitten."
Luminga-linga ako. Ang dami kasing tao. Papalabas at papasok ng Casino. Kung hindi lang nagpumilit si Mei nungka na sasama kami. Nagpagawa kasi ito ng membership card. Ewan ko ba sa kaibigan ko. Yun pa ang napagtripan. Pinasok namin lahat ng casino dito sa Macau. Maliban na lang sa Casino ng tatay ni Dan. Allergic daw kasi si insekto doon. Napagtripan kasi ni Mei ang kumuha ng membership card. Collection niya daw. Pagkatapos dito sa Las Vegas Nevada naman daw siya mangongolekta.
"Hmp! Huwag na nga lang! Ang damot-damot! Ikinahihiya niya yata ako. Kïss lang ang hinihingi ko ayaw pa ibigay! Para saan pa ang séx monthsary!"
I took a dëép breath. Minsan talaga para siyang bata. Hindi pa ba nagsasawa? Noong minsang gabi nga lang kung saan-saan niya ako isinandïg at inihïga matapos bumigay ang high stool chair sa tindi ng sagupāan namin.
Masyado na siyang clïngy.
Minsan nga madïkit lang ang balat ko sa braso sa braso niya, nag-iinït na siya agad.
Kung saan-saan na niya ako hinihila para lang maisagawa ang panandaliang pagpapasabôg.Hindi lang yan, panay pa ang reklamo niya sa panahon. Bakit daw may winter? Ang dami daw niyang huhubarïng damit ko.
Nakasimangot siya kapag naka-jeans ako lalo na yung maong. Kasi may butônes na daw may zïpper pa at ang hirap daw hilaïn pababa. Bakit hindi na lang daw lěggings or stôckings para mas madaling ibaba?
Ang lamig-lamig kaya!
Hindi lang yun.
Pinapalayas na niya ang winter season. Kinakawayan na niya si summer. Kawawang spring, nakaligtaan na niya dahil lang sa pansarili niyang interes.Minsan natutuwa ako sa sweetness niya pero minsan sumusobra na rin siya at ang hirap sabayan.
Wala kasi siyang pakialam kahit nasa matao kaming lugar."D-Dan, sundan na natin si Mei. 1 hour na siya sa loob."
"Wala akong narinig!"
Asik niyaHay, sinumpong na naman. Ganyan kapag hindi ko napagbigyan.
May namataan akong palm tree na nakapaso. Medyo mayabong naman. Puwede na sigurong kublian.
Hinïla ko si Dan papalapit sa palm tree na nakapuwesto sa may corner.
"Ibubüka ko na ang bibïg ko. Pero saglit lang Dan."
BINABASA MO ANG
STROKE OF LUCK (Completed)
Roman d'amourNagising ako na masakit ang buo kong katawan. I stood dazed and confused. What had just happened, I thought I was dreaming. I prayed I was dreaming. Suddenly I felt a bit damp on my womanhoód. It was real! I burst into tears nang maalala ko ang nang...