History

#11

Louis

budzą mnie czyjeś kroki. Spoglądam w tamtą stronę i widzę kucającą przy moim łóżku dziewczynę

-Chanel?- pytam zdziwiony

-ciii....ktoś jest w pokoju.- wyszeptała zatykając mi usta i spoglądając za siebie. Moje serce zamiera. Ona trzyma swoją rękę na moich ustach...ym...to znaczy...serce mi zamiera bo ktoś jest w pokoju.- Louis...ja się boję.

-wejdź.- mówię podnosząc kołdrę. Ona zrobiła coś czego totalnie się po niej nie spodziewałem. Weszła bez słowa i wtuliła się w mój nagi tors. Cholerne serce zaczęło bić jak oszalałe.  Nie mogłem pozwolić żeby dowiedziała się o tym i coś sobie pomyślała. Położyłem ją na poduszce- zostań tu ja zobaczę co jest grane.

-Lou błagam cię uważaj na siebie.- jej szept ujawniał jej lęk. Chciałem się do niej wrócić, mocno przytulić i nie puszczać. Skinąłem jednak głową i cicho wyszedłem z sypialni. W ciemnym korytarzu hotelowego pokoju nie widziałem nic oprócz moich stóp. Słysze swoje kroki i zmierzam w stronę salonu. 

-kurwa- słyszę znajomy głos, gdy coś się zatłukło. Zdążyłem już go znienawidzić ale musiałem udawać przed chłopcami, że szanuję to co zrobił. Stoję przed drzwiami salonu i nadsłuchuje. W końcu otwieram drzwi i widzę osobę której się spodziewałem od początku.

-mogę w czymś pomóc?- pytam i ukazuję fałszywy uśmiech. 

-myślę, że obaj wiemy co tutaj robię- Zayn podszedł ostrożnie do mnie.- Louis chyba nie chcesz mi powiedzieć, że się wycofujecie

-ty złamałeś nasz układa więc dlaczego my mamy się go trzymać

-bo nie chcecie żeby się stało  coś wam albo tej waszej nowej dziwce.

-ona nie jest dziewką. jak jeszcze raz ja obrazisz to będziesz zdychał rozumiesz?

-spokojnie romeo. Nie musisz ukrywać tego co jest. Ja doskonale widzę, że nie jest wam obojętna. Każdy z was chciałby ją pieprzyć a potem ją zostawicie

-zamknij ryj- wykrzykuję uderzając go z pięści w policzek a chłopak wytarł krew płynącą z rozciętej wargi. Uśmiechnął się lekko podnosząc głowę.

-teraz to ja was kurwa zniszczę...i tą waszą sukę też