History

#44

Niall
Zarówno Matt i Jess już wiedzą o nas. Zostało tylko powiedzieć chłopakom. To nie będzie proste. Zdaję sobie doskonale sprawę, że każdy chciałby być na moim miejscu.
-Chanel...jak im to powiemy?
-Nie ma co tego ukrywać Niall. Jak im teraz nie powiemy to potem mogą być z tego tylko problemy.- mówi gdy trzymając się za ręce zmierzamy do hotelu. Spojrzałem na nią. Nie była pewna. Ona też zdawała sobie sprawę z uczuć chłopaków. Nie chciała ich ranić.
Wchodzimy do pokoju hotelowego i od razu cała czwórka wita nas ciepłym przytulasem. Tak. Cała CZWÓRKA. Zayn stał się naszym częstym gościem. Skłamał bym mówiąc, że się nie cieszę.
-Chłopcy musimy wam coś powiedzieć - zaczyna niepenie dziewczyna i zdziwiliśmy się gdy oni się uśmiechnęli.
-Jesteśmy z wami- mówi Louis a każdy mu przytakuje. To było chyba ostatnie zachowanie jakiego mogłem się spodziewać. Cieszę się, że mogę na nich liczyć.
-My też chcemy wam coś powiedzieć.- mówi Harry z uśmiechem patrząc na nas.
Liam podał nam ciastka a Zayn zakaszlał.
-Postanowiłem zostawić za sobą poprzednie życie... Ale nie całkiem. To co mi powiedziałaś w piwnicy przemyślałem na spokojnie i myślę, że podjąłem odpowiednią decyzję.- Zayn patrzy z powagą na twarzy prosto w oczy mojej dziewczyny. Ona spojrzała na mnie zdezorientowana. Tak bardzo mnie pociąga ah...Niall nie teraz. Łapie mnie za rękę i czuję jak mam pełno w spodniach. Czy ta dziewczyna musi tak na mnie działać?- wracam do zespołu.
Dziewczyna patrzy na niego a następnie po wszystkich. Nie wierzy? Nie cieszy się? Ciężko cokolwiek wyczytać. Wymieniam uścisk z przyjacielem. Cieszę się, że znowu będzie nas pięcioro.
-Zayn...jestem z ciebie taka dumna.- mówi po chwili a jej głos się lekko załamał.
-Powinnaś być dumna z siebie. Oni starali mi się to wytłumaczyć od początku. Tobie się udało w krótkie dziesięć minut. Niall ma cholerne szczęście przy sobie.
Dziewczyna rzuca mu się na ramiona.
-To twój sukces Zayn. Tylko i wyłącznie twój.