History

#12

-Zayn?- usłyszałem za sobą cichy głosik. Niech to szlag.

-Chanel idź do sypialni- mówię nie odwracając się do dziewczyny, która ignoruje to co do niej mówię i podchodzi do chłopaka.

-masz rozciętą wargę? co się stało?

-nic takiego.

patrzy na mnie a mnie ponosi gniew.

-powiedziałem wyjdź.- mówię a dopiero potem do mnie dociera jakim tonem to powiedziałem.

-Lou...co się dzieje?- w jej oczach dostrzegam troskę. Co ja mam jej teraz powiedzieć...bo na pewno nie prawdę.

-nic. Zayn nas odwiedził ale właśnie wychodzi.

-co wy odwalacie...- odwracam się i widzę resztę chłopaków stojących we drzwiach do kuchni. Są zdezorientowani ale doskonale wiedzą co Zayn tutaj robi.

-miłe spotkanie...chyba wszyscy wiedzą poco tutaj jestem...a może nie wszyscy.- mówi Zayn podchodząc do Chanel i obejmując ją ramieniem a ostatnie słowa szepcze jej do ucha. Złość we mnie narasta a to nie wróży nic dobrego.

-no to wytłumacz mi- mówi szeptem a łza spływa po jej policzku. Jest taka niewinna i nieświadoma w co ją wpakowaliśmy.

-chyba lepiej będzie jak te ogiery ci to wytłumaczą.

Spoglądam na Liama, który znacząco pokiwał mi głową.

-Chanel powiemy ci wszystko w swoim czasie. Na razie musisz nas poznać lepiej a dopiero potem wyjaśnimy ci wszystko- Harry uchronił nas przed powiedzeniem prawdy w prost. Całe szczęście bo mogło się to źle skończyć.

-no widzisz moja droga...życie płata figle. Rozczarujesz się co do grzecznych chłopców z ukochanego zespołu.- ten frajer coraz bardziej się do niej klei.

Zayn

ona jest piękna, taka delikatna ale niestety bezwartościowa...idealna dziwka dla mnie. Muszę ja mieć choćbym musiał ich wszystkich zabić...