Yaz hiç bitmesin

12.bölüm: Güzel bir günün kötü tarafları

"Kusura bakmayın bayanlar geç kaldım" bana döndü.

"Bak bunu hiç planlamamıştım..." Deyip güldü

***

"Ben bir lavaboya gidiyorum" deyip hemen masadan kalktım. Arkamda bıraktığım garip bakışların umrumda olduğu söylenemezdi.

Kendimi bir tuvalet kabinine kilitledikten sonra orada oturdum ve hızlı hızlı nefes almaya başladım, zamanla bu ağlamaya dönüştü. O kadar şiddetli ağladım ki, gözüme hafifçe sürdüğüm siyah kalemin aktığını bile hissediyordum. Hatta ağlamaktan sesimin kısıldığını... Zor nefes alıyordum. Kabinin kapısını açıp çıktım ve aynaya bakakaldım. Ne haldeydim böyle?! Göz kalemim akmıştı ki normalde kalem sürmem. Şu lanet olası buluşmaya geleceğim diye yapmıştım! Aynaya daha da yaklaştım... Gözlerim kıpkırmızı olmuştu, uzun zamandır böyle ağlamıyordum. Neler oluyordu böyle?! Psikopatın birine bulaşmıştım resmen!

Tuvalette kimsenin olmadığına emin olduktan sonra yansımama bakıp konuştum,

"Sen güçlü bir kızsın, bu seni yıldıramaz. O psikopat bile.. Şimdi yüzünü yıka ve sakince içeri git, mutlu görün"

Sonra eğildim ve yüzümü bir güzel yıkadım, bu çok iyi gelmişti.

"Ne kadar aptalca bir yalan" dedi o ses.

Eğildiğim yerden kalktım ve... İşte o.

Bora

Kızlar tuvaletinde ne arıyordu? Beni restorantta karşılaması yetmemiş miydi?.. Hayatım boyunca nefret ettiğim şeylere bir şey daha eklenmişti; pekmez, fasulye ve Bora.

Listemde Bora'yı birinci sıraya alsam süper olacak hatta.

"Ne işin var burada?"

"Sana ber yerde karşına çıkacağımı söylemiştim, kabul ettin. Anlaşma anlaşmadır"

"Anlaşma Gece'ydi. Git ona bulaş" bunu söylediğim için sonradan kendimi suçlu hissedebilirdim

"Kusura bakma, ama sana demiştim. Sen benimsin, beni reddedemezsin"

"Kes sesini! Şuradan hemen çık"

"Ne diyorsun? Yeniden mi çıkıyoruz yoksa vazgeçmeyecek misin?"

"Vazgeçmiyorum! Uzak dur"

Vaz mı geçecektim? Hayır tabiki de o iğrenç günlere geri dönmek istemiyordum! En son isteyeceğim şey bile değildi bu.

"Uzak durmam o zaman" elleriyle belimi sardı ve iyice sıktı.

"Ne-fes ala-mı-yor-um..!!" dedim. Daha da sıktı... Bu berbat hissettiriyordu tekme atmaya kalkıştım ama sımsıkı tutuyordu.

"Ne dersen tersini yapıyorum! Anla artık. Sana benimsin dediysem benimsindir. Hiçbir şey yapamazsın. Yeniden çıkacağız"

"Hayır!! Bir daha asla yapmam"

Bağırmamın ne kadar şiddetli olduğunu düşünürken kafamın duvara çarptığını hissettim, sonra tüm bedenimin. Tüm gücüyle beni duvara ittirmişti?!! Duvarla bir oldum resmen. Sonra iyice yaklaştı ve dudağını dudağıma bastırdı...

"YAP-MA" demeye çalışıyordum ama bir anlamı olmuyordu. Beni öpmeye devam etti. Sorun şu ki bunu ilk defa yaşıyordum ve böyle bir pislikle ilkimi yaşamam hiç iyi olmamıştı. Ağlıyordum, elimden geldiğince çok ağlıyordum. Hiç umrunda bile değildi. Sonunda geri çekildi

"Sana neler yapacağımı tahmin bile edemezsin o yüzden dediğimi yap"

"Asla ama asla yapmayacağım. Senden tiksiniyorum! Beni öptün, beni öptün..." İyice şiddetli ağlamaya başladım. Onun surat ifadesinde ise pis bir sırıtış vardı