"Dün gece kaç saat oturup dedikodu yaptınız?" Dedi Poyraz bizi zorla kaldırmaya çalışırken
"Tutku planlarımızı unuttun mu? Kahvaltıya gidecektik."
"Tamam ya kalkıyoruz" dedik Nergis'le aynanda
"Öyle yapın" dedi Poyraz hızlıca ve içeri gitti
Kalktığımızda Poyraz çoktan giyinmiş gazete okuyordu. Koltuğun üzerinde birkaç kıyafet vardı, "Bunlar ne?" Dedim hızlıca
"Bugün giyeceklerin"
Ufak bir sırıttıktan sonra güldüm "Artık sen mi karar veriyorsun? Yoksa moda okumaya mı karar verdin?"
Hiç gülmeden "Farkındaysan onlar yeni" dedi
Farkında değildim ama yinede "Ee ne olmuş?" Dedim hızlıca
Ayağa kalkıp yanıma geldi ve yavaşca belime sarıldı "Seni seviyorum, bu gün bunları giy tamam mı?" Deyip burnumu öptü, buna dayanamıyordum
"Peki, öyle olsun"
Koridordan salona geldiğimde Poyraz gülümsüyordu "Çok berbat gözüküyorsun"
"Bu konuda ciddi olduğunu düşünmüyorum" dedim sırıtarak, ben bile kendimi beğenmiştim. Beyaz bir elbiseydi, beyazı sevdiğimi iyi biliyor. Birde kot ceket vardı, ve ayakkabı.
"Keşke ciddi olsam" dedi Poyraz "Bu halinle herkes büyülenecek"
"Bu gün çok incesin, bir problem mi var?" Dediğimde Poyraz sırıttı
"Daha fazla sizin aşk böcüğü davranışlarınızı izlemek istemiyorum, artık gitsek? Açım" diye girdi Nergis içeri
"Tamamdır"
***
Kahvaltıda az konuşup çok yedik diyebilirim, herkes yeterince acıkmıştı.
"Buradan sonra ne yapacağız?" Dedi Poyraz
"Benim işim var" dedi direkt Nergis
"Ne işi? Gezeriz diye düşünmüştüm" dedim suratımı asarak, bir kız arkadaşa çok ihtiyacım vardı gerçekten
"Hastanedeki arkadaşıma gideceğim" dediğinde hatırladım
"Ah doğru bizimde ziyarete gitmemiz gereken bir arkadaşımız var"
"O halde sonra buluşuruz, belki bar falan yaparız ha?" Nergis ayağa kalkarken bir yandan göz kırptı. "Benimki sizden olsun" deyip uzaklaştı
"Bu halini daha çok sevdim" dedi Poyraz Nergis'in arkasından
"Gerçekten mi?" Diye sormadan edemedim
"Evet. Baksana hayatını yaşıyor"
"İlginçsin" deyip kaşlarımı kaldırdım ve sonradan ayağa kalkıp çantamı toparladım "Bizde Ayaz'ın yanına gitsek iyi olacak"
***
Hastaneye geldiğimizde telefonumun çaldığını farkettim.
"Alo?"
"Kızım?" Annemin sesiydi
"Efendim?" Ne diyebilirdim ki? Numarasını mı değiştirmişti?
"Nasıl gidiyor? İyi misin? Özledim seni.."
"İyi gidiyor anne. Derslerimi soruyorsan her şey iyi. Biri ki derste sıkıntı yaşıyorum o kadar"
"Baban nasıl?" Sesinden duygulandığı belli oluyordu
"O da iyi"
"Pekala tatlım seni çok tutmayacağım, ben bir şey demek için aramıştım"
"Söyle?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaz hiç bitmesin
Teen FictionBu hikayeye başlayıp; elinden bırakamayan, bir günde tüm hikayeyi bitiren ve hatta derste okurken yakalanan, otobüste okurken ineceği yeri kaçıran, sınav haftasında başladıysa hiç birine çalışamayan, annesinden sürekli 'bırak artık şu telefonu' repl...