Yaz hiç bitmesin

22.bölüm: Her şeyin gerçek yüzü

Bu bölümde eski bölümlerden biraz alıntı yaptım ama çoğu sorunun cevabını bu bölümde ortaya çıkıyor. Umarım keyifle okursunuz, desteğiniz için teşekkürler..

"Poyraz.." Diye çıktı ağzımdan.
"Sevgilin heralde" dedi anlamlı anlamlı, bir yandan gözlerini kapatıyordu, ağlamak ona göre hiç değildi.

Araya bir ses daha karıştı, Beren arkadan "Rüzgar olmalı, onlar çıkıyor bilmiyor musunuz?" Diye seslendi, bunu yapmaya gerek var mıydı? Ama o da beni unutup başkasıyla çıkıyordu, ona sarılıyordu. Belkide... Belkide benimle çıkarken bile hala onu seviyordu.

"Telefonumu alabilir miyim?" Dedim bir şey olmamış gibi davranarak. Poyraz telefonu uzattı, açtım. Hala bana bakıyordu.

"Efendim Rüzgar?" Diye seslendim telefona. Poyraz'ın üstümde olan bakışları Rüzgar ismini duyunca yavaş yavaş aşağı eğildi ve oturdu, ona bu kadarı yetmişti.

"Bunu kim yapar?!" Diye bağırıyordu Rüzgar
"Neyi?" Dedim
"Okulda panolarda fotoğrafımız olduğunu biliyor muydun?"
"Ne!! Nasıl?! kim yaptı?!"
"Bende onu soruyorum ya... Okula gel de konuşalım"
"Tamam geliyorum servisteyim"

Telefonu kapatıp Poyraz'a doğru baktım
"Seni görmeden edemiyor heralde, ah canım çok ta tatlı çocuk" dedi Beren yine arkadan
Cevap vermedim

Okula geldiğimizde Poyraz hızlıca sınıfa doğru yürüdü, bende Rüzgar'ın yanına gittim.
"Ne yaptın?" Diye sordum
"İki arkadaş bütün fotoğraf kopyalarını panolardan koparıyor, sağolsun yardımcı oldular"
"Kim astı ki bunları?"
"Dün buluşacağımızı bilen biri olmalı" dedi
"Ya da tesadüfen orada olan"
"Sanmıyorum kimseyi görmedim"

Çok ilginçti, kim ne ister ki bizden..?
Rüzgar bir anda bana sarıldı

"Merak etme, sana kimse zarar veremez"

Boyu o kadar uzundu ki, gri hırkasının altında gözükmüyor olabilirdim, elimi uzatıp kıvırcık saçlarını karıştırdım, "Saçlarını seviyorum" güldüm
"Bende seni, yani biraz erken olabilir ama sevilmeyrcek gibi değilsin" deyince yüzümü sakladım
"Utanıyorum deme seninle uğraşamaam" güldü
"Hayır be" bende bir kahkaha atıp hırkasının kapşonunu kafasına geçirdim ve yürümeye başladık, eğer ilişkimiz gerçek olsaydı, eminim güzel yürürdü. Ama benim aklımda ki tek gerçek ilişki, Poyraz'la olan işte...

Üçüncü ders birleşim dersiydi. Poyrazlarla, ha birde Rüzgar'la aynı sınıfta olacaktım. Sınıfa girdiğimde Poyraz tek oturuyordu. Bende Rüzgar'ın yanına oturdum. Bir ara göz göze gelsekte aldırış etmedim.

Ders boyunca Rüzgar'la konuşup gülüp durduk. Poyraz da sürekli bize bakıyordu. Ben Deniz'le ona bakmıyordum, o da bana bakmasın!! Yok tam olarak böyle değil kıskanıyorsa baksın. Amaç bu zaten. Ne diyorum ben?!

***

Aradan iki hafta geçti..

İki hafta boyunca Rüzgar'la zaman geçirdik. Hatta okul dışında buluştuğumuzda oldu. Ben arkadaş gibi görünmeye çalışıyordum. O ise sevgili olduğumuzu düşünüyordu tabii. Yine de Rüzgar çok iyi biriydi, esprileri beni çok güldürüyordu, ikna yeteneği süperdi ve derslerdede bir o kadar başarılıydı. Geçen gün bana geometri çalıştırmayı kabul etmişti ve çalıştıktan sonra anlamadığım yer kalmamıştı. Bana çok korumacı davranıyordu, henüz çok kıskandığını görmedim. Zaten o ve Bora'dan başka erkek olarak konuştuğum kimse yoktu.

Poyraz'la sürekli göz göze geliyorduk. Rüzgar'a ve bana bakıp duruyordu. Bende onu Deniz'le görmüştüm. Ama bakmamayı tercih ettim, umrumda değilmiş gibi, halbuki çok umrumdaydı..