ภาพสาวสวยกับช่อดอกไม้ทำให้ธีทัชยิ้มมุมปาก ผู้หญิงรายไหนรายนั้นชอบผู้ชายมีเงินต่อให้ยายดาราจอมหยิ่งนี่ก็เถอะจะหยิ่งได้อีกสักกี่วันเขาอยากจะรู้นัก
"บอสครับ...คุณมณฑิรามาขอพบครับ..."เสียงรางานของเลขาทางอินเตอร์คอมบนโต๊ะทำให้โยนภาพดาราสาวไปกองไว้กับหนังสือพิมพ์ที่วางอยู่หลายฉบับ
"ปล่อยเข้ามา..."
"ปล่อยเข้ามา!!...น้องสาวนะคะเสี่ยทีขาไม่ใช่หมาพูดจาให้เกียรติกันหน่อยสิคะ..."เสียงเจื้อยแจ้วของสาวน้อยดังมาก่อนตัวทำให้พี่ชายอดยิ้มไม่ได้
"ไง...ทำไมวันนี้มาถึงนี่ได้..."ทักน้องสาวก่อนกอดตอบเมื่ออีกฝ่ายโผเข้ามาหา
"มาหาเจ้ามือเลี้ยงข้าว...ก็แทมคิดถึงพี่ทีนี่ค่ะมาหาไม่ได้หรือไง..."น้องสาวต่อว่าแต่ปากกลับยิ้มกว้าง
"ก็พี่แปลกใจ...ยายกับตาเผลอใช่ไหมแล้วหนีมา..."พี่ชายชี้หน้าก่อนคาดคั้นมณฑิราเป็นน้องสาวคนเดียวของเขาน้องสาวที่ไม่มีโอกาสรู้ด้วยซำ้ว่าพ่อตัวเองเป็นใครหลังจากแม่ทิ้งพ่อเขาไปกับเศรษฐีหนุ่มและถูกมันเฉดหัวทิ้งเมื่อเบื่อแม่เขาก็ยังคงไปกับใครต่อใครจนท้องกลับมาและคลอดมณฑิราไว้แล้วก็ไปแต่งงานกับสามีฝรั่งโดยไม่หันกลับมามองด้วยซำ้ว่าลูกสาวจะอยู่อย่างไรและจะโตมาแบบไหน ธีทัชจึงเอ็นดูและรักน้องสาวมากแม้จะไม่ได้อยู่ด้วยกันเพราะเขาต้องแยกไปอยู่กับปู่กับย่าส่วนน้องสาวโตมากับตายาย และเพราะเหตุนี้สิ่งที่เขาเกลียดที่สุดคือผู้หญิงหิวเงิน
"แหมรู้ทัน...แต่แทมขออนุญาตแล้วค่ะยายกับตายังฝากมาบอกเลยให้พี่ทีแวะไปหาบ้าง...คิดถึง..."
"พี่งานยุ่งนี่นา...ไว้ว่างๆพี่จะไป...."
"ก็เห็นพูดแบบนี้ทุ้กที...."น้องสาวแกล้งบ่น เพราะเธอรู้ดีว่าพี่ชายต้องทำงานหนักและใช้ความพยายามมากแค่ไหนเพื่อยกฐานะจากแค่พอมีพอกินจนกลายมาเป็นรำ่รวยได้จนทุกวันนี้ แต่เพราะดวงดีและเก่งทำให้ธีทัชประสบความสำเร็จจนเป็นที่จับตามอง
