แล้วมาริสากับซอนญ่าก็กลับมาดีกันท่ามกลางความแปลกใจของทีธัช ทั้งๆที่ถูกอีกฝ่ายทำร้ายขนาดนั้นทำไมมาริสาจึงยอมอภัยให้
"ทำไมเธอไม่โกรธซอนญ่า...ทั้งๆที่เขาทำกับเธอขนาดนั้น..."ทีธัชถามเมื่อช่วยหญิงสาวแปรงผมที่ยาวและดำขลับของเธอเบาๆ
"ไม่รู้สิ...อาจเป็นเพราะพี่ซ่อนญ่าดีกับฉันและอยู่กับฉันมาตลอดจนเหมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน...เห็นเขาตกทุกได้ยากก็อดสงสารไม่ได้..."
"เรื่องที่เขาทำไว้ก็อภัยให้เขาได้ด้วยเหรอ??....ลืมไปเลยได้เหรอ??..."อาการถามย้ำแล้วย้ำอีกทำให้มาริสาถอนใจมองอีกฝ่ายอย่างสงสัย
"คุณจะมาถามซ้ำแล้วซ้ำอีกทำไม....จะเอายังไงกับฉัน...."
"ก็...ทีกับฉันทำไมเธอไม่เห็นจะลืมๆมันไปสักทีเลย..."ชายหนุ่มถามอุบอิบก่อนยิ้มหวานเมื่ออีกฝ่ายหันมาทำตาขุ่น
"ก็เพราะใครล่ะที่ทำให้พี่ซอนญ่าทรยศฉัน...คุณมันเจ้าเล่ห์คอยเอาเงินฟาดหัวคนนั้นคนนี้เขาไปท้่ว...."
"ไม่เอาน่า...ตอนนี้ฉันก็ไม่ทำแบบนั้นแล้วนี่นา..."ชายหนุ่มวางแปรงผมลงบนเตียงเมื่อกอดหญิงสาวแล้วซุกหน้าลงกับลำคอระหงหอมกรุ่นสูดกลิ่นกายหอมพร้อมอ้าปากขบเม้มเบาๆ มาริสาย่นคอหนีก่อนตีมือที่ป้วนเปี้ยนแถวอกอิ่ม
"ทำบ้าอะไรเนี่ย...จะหื่นไปถึงไหนฉันท้องอยู่นะ..."หญิงสาวขู่เบาๆแต่กลับได้เสียงหัวเราะตอบกลับมา
"หมอไม่ได้ห้ามสักหน่อย...แล้วเธอก็เซ็กซี่ออก..."ทีธัชกระซิบเมื่อรั้งคุณแม่ของลูกลงบนเตียงกว้างอย่างระมัดระวัง
......................................................
แต่คนที่เข้ากับซอนญ่าได้ดีอีกคนคือมณฑิราเด็กสาวดูจะชื่นชมและสนใจในตัวซอนญ่าเป็นพิเศษเพราะซอนญ่ามีวาทะศิลป์ในการชักชวนจนทำให้มาริสายอมอุ้มท้องลูกแฝดมาช็อปปิ้งและกินข้าวนอกบ้านได้ย่อมไม่ใช่ธรรมดา
