บทที่.20

2.6K 47 1
                                    

แล้วงานแต่งหรูหราก็ถูกจัดขึ้นอย่างสมเกียรตินักธุรกิจดังและซุปเปอร์สตาร์แถวหน้าผู้ร่วมงานทั้งในวงการธุรกิจและวงการบันเทิงมากหน้าหลายตาจนมาริสาอดรู้สึกผิดไม่ได้ยามพนมมือรับพรจากแขกเหรื่อเพราะเธอรู้ดีว่างานนี้ก็แค่การแสดงฉากหนึ่งที่เธอต้องทำเพื่อรักษาชื่อเสียงตัวเองไว้เท่านั้น

"ลิซ่า...ดีใจด้วยจริงๆจ๊ะเสียใจอย่างเดียวคบกับเสี่ยทีตั้งนานไม่แย้มพรายให้พี่รู้เลยสักนิด..."โอเล่ต่อว่าเบาๆเมื่อมาร่วมอวยพรแสดงความยินดีและขอถ่ายรูปกับคู่บ่าวสาว

"ใช่ๆ.....ปล่อยให้พวกพี่ฝันลมๆแล้งๆอยู่ได้แต่เอาเถอะถ้าเป็นลิซ่าพี่ๆจะยอมหลีกทางให้ มีความสุขรักกันมากๆนะคะ..."ชาช่าคู่หูพยักเพยิดเห็นด้วยก่อนอวยพรหญิงสาวเบาๆ

"ขอบคุณค่ะ...พี่ชาช่า พี่โอเล่ "มาริสากล่าวขอบคุณพร้อมฝืนยิ้มให้สองสาวคู่หู

"ที..."เสียงทักทายของชายหนุ่มที่ยิ้มกว้างเดินเข้ามาทำให้ทีธัชโบกมืออย่างดีใจ

"ไอ้รัญ...คิดว่าแกตายไปแล้วเสียอีกหายหัวไปเลย..."ทีธัชยื่นมือออกไปจับมือของอารัญที่ยื่นมาเขย่าอย่างดีใจ

"ก็ช่วงนี้กูงานยุ่งนี่หว่า...ป๊ะกูเล่นปล่อยตัวเองฟรีโยนงานมาให้กูหมดจนเวลาจะกินข้าวก็จะไม่มีอยู่แล้ว..."

"ไอ้หมอวินมันก็บ่นถึงแกนะ..."ทีธัชบอกออกมาก่อนชี้มือไปในมุมที่เรวินนั่งอยู่

"ช่างไอ้วินก่อนเถอะ...วันนี้ฉันมาแสดงความดีใจกับแกต่างหาก..."อารัญเอ่ยออกมาพร้อมรอยยิ้มกว้าง

"ขอบใจเพื่อน...ลิซ่า"ทีธัชตบหลังมือเพื่อนเหลือบตามองหาเจ้าสาวก่อนเห็นว่ากำลังคุยกับสาวประเภทสองอยู่ไม่ไกลชายหนุ่มเรียกหาเบาๆ

มาริสาชะงักเมื่อเห็นว่าใครยืนคุยกับเจ้าบ่าวของเธออยู่ยิ่งไปกว่านั้นหญิงสาวในชุดราตรีสั้นสีครีมที่ยืนอยู่ไม่ไกลยิ่งทำให้ก้าวขาแทบไม่ออกแต่สุดท้ายก็กัดฟันเดินเข้ามาพนมมือทำความเคารพคนตรงหน้าก่อนเอ่ยทักทายออกมาเบาๆ

โซ่รัก...ซาตาน(จบ)Onde histórias criam vida. Descubra agora