"แก...นังกะเทยปากเสีย...ไร้มารยาท แค่แอบฟังคนอื่นเขาคุยกันก็นับว่าถ่อยมากแล้วยังจะกล้าเสนอหน้ามาสอดออกความเห็นอีก...ทุเรศจริงๆ..."ทรายขวัญขึงตาต่อว่าซอนญ่าอย่างไม่พอใจ
"ค่ะ...ฉันมันถ่อย ไร้มารยาท สาระแน สอดรู้..แต่อย่างน้อยฉันก็ไม่แรดและหน้าหนาหน้าด้านพอจะมาเอ่ยขอผัวชาวบ้านเขาเหมือนคุณหรอกค่ะ...คุณทรายขวัญ..."
"กรีดดดด!!..อิ...อีกะเทยผีเจาะปากกล้าดียังไงมาว่าฉัน..."ทรายขวัญลุกขึ้นร้องกรี๊ดชี้หน้าด่าซอนญ่าเสียงแหลม
"ก็ทำไมฉันจะว่าไม่ได้...คุณมันก็แค่ผู้หญิงหน้าด้านที่ชอบแย่งผัวชาวบ้านไปวันๆเท่านั้น...."
"นังกะเทยปากเสียแก...อยากตายนักใช่ไหม..."ทรายขวัญยกมือขึ้นถลันเข้าใส่ซอนญ่าอย่างโกรธจัดขณะอีกฝ่ายก็ตั้งท่ารอแบบพร้อมจะแลกเช่นกัน
"พอ!!...หยุดเดี่ยวนี้นะ!!...ทั้งสองคน!!...."มารีสาลุกขึ้นก่อนเอาตัวเองขวางคู่กรณีไว้ทำให้ทรายขวัญหยุดชะงักซอนญ่าเองก็รีบประคองร่างอวบอิ่มของมาริสาไว้แทนการเข้าห้ำหั่นกับทรายขวัญ
"ทรายขวัญ...ถ้าเธออยากได้เขานักก็ไปตกลงกับเขาเองเพราะปัญหาไม่ได้อยู่ที่ฉันหรือลูก ผู้ชายอย่างทีธัชไม่ได้เป็นสุภาพบุรุษมากมายอย่างที่เธอคิดหรอก...แค่เขาพอใจต่อให้ฉันล่ามโซ่เขาไว้เขาก็จะทำทุกวิถีทางเพื่อไปหาเธอจนได้นั่นแหละ...เหมือนกับที่เขาอยากได้ฉันเธอไม่มีวันรู้หรอกว่าเขาใช้วิธีอะไรในการได้ตัวฉันมา...ปัญหาระหว่างเธอกับเขาฉันไม่อยากรับรู้อีกแล้ว...พี่ซอนญ่าลิซ่าอยากพักผ่อนค่ะ..."มาริสามองหน้าทรายขวัญก่อนเอ่ยช้าๆชัดๆให้อีกฝ่ายเข้าใจว่าเธอไม่เคยเหนี่ยวรั้งทีธัชไว้อย่างที่อีกฝ่ายคิดก่อนตัดบทด้วยการหันมาบอกซอนญ่าว่าอยากพักหมดเวลารับแขกแล้ว
"ค่ะลิซ่า...พักเสียทีก็ดีก่อนมลพิษแถวนี้จะทำให้เสียสุขภาพไปมากกว่านี้..."ซอนญ่าประคองมาริสาออกไปแต่ไม่วายหันมาจิกกัดทรายขวัญทิ้งท้ายอย่างหมั่นไส้และไม่พอใจ
