มาริสาตัดสินใจวางรีโหมดทีวีลงช้าๆจากนี้เธอจะไม่ดูข่าวที่ทำให้เธอรู้สึกแย่อีกแล้ว ใครจะพูดอย่างไรก็ชั่งในเมื่อเรื่องราวมาถึงขั้นนี้แล้วการลองเป็นเด็กเสี่ยดูสักครั้งจะเป็นไรไป...บทนี้เธอแสดงออกบ่อย เสียงรถที่แล่นเข้ามาในบ้านบอกให้รู้ว่า เสี่ยกลับมาแล้ว....
ทีธัชก้าวลงจากรถหลังจากแก้ววิ่งลงมาเปิดประตู ชายหนุ่มยกมือลูบหน้าอย่างอ่อนล้าแม้งานทุกอย่างจะลงตัวและพนักงานทุกคนมีคุณภาพแต่การทิ้งงานแบบปุบปับเพื่อจัดการเรื่องส่วนตัวเกือบอาทิตย์กลับมาทำงานอีกทีเขาแทบถูกงานทับตายไหนจะเอกสารที่ต้องเซ็นงานบางอย่างก็รอเขาตัดสินใจและอะไรๆอีกมากมายแล้วไหนจะกองทัพนักข่าวที่มาออกันอยู่หน้าบริษัทอีก เขาจะเอาเวลาที่ไหนมาทำให้มาริสาผ่อนคลายและหายเครียดละวะเนี่ย...
"พี่ที...กลับมาแล้วเหรอค่ะ..."เสียงทักทายของน้องสาวทำให้ชายหนุ่มชะงัก
"แทม..."ชายหนุ่มอุทาน จริงสินะเมื่อคืนเขาโทรไปหามณฑิราแล้วขอความช่วยเหลือแต่ไม่คิดว่าน้องสาวจะมาเร็วขนาดนี้
"ค่ะแทมไงคะ...ทำไมทำหน้าประหลาดใจแบบนั้น ทั้งๆที่พี่ทีขอให้แทมมาเอง"
"พี่ไม่คิดว่าแทมจะมาเร็วแบบนี้..."ทีธัชบอกพร้อมรอยยิ้มเมื่อเดินเข้ามาโอบน้องสาวไปกอดตบใหล่บางเบาๆ
"ท่าทางพี่ทีเหนื่อยๆนะคะ...."มณฑิราทักขึ้นหลังเอียงคอมองหน้าหมองๆของพี่ชาย
"งานพี่เยอะน่ะ นอนก็ไม่ค่อยหลับ ที่ที่ทำงานมีนักข่าวไปเฝ้าเต็มเลยที่บ้านก็มีนะแต่ไม่มาก แทมเจอลิซ่าหรือยัง..."ทีธัชบอกเล่าก่อนถามน้องสาวเบาๆเมื่อโอบใหล่บางเดินเข้าบ้านด้วยกัน
"เจอแล้วค่ะ พี่ลิซ่าผ้อมผอมแบบนี้แล้วหลานของแทมจะสมบูรณ์แข็งแรงได้ยังไงละคะ..."
"เขาก็เครียด...มีแต่ข่าวลือร้ายๆ..."
"ก็ทำไมพี่ทีไม่ทำทุกอย่างให้ถูกต้องละคะ...จะได้ตัดเรื่องข่าวลือกับนักข่าวออกไป..."
